Ε.

LVI - Meet the pirate crew.

Καθώς αύριο σπάω μάλλον τη δεκάρα για να ξεμπαρκάρω και όντας fed up to the top με όλους εδώ μέσα,ήρθε η στιγμή να απαριθμήσω,να αναλύσω και να κακοθάψω τους άπαντες από το αγαπημένο μου πλήρωμα.

Α) Πλοίαρχος:

Από που να ξεκινήσει κάνεις. Γύρω στα σαράντα, με μια κοιλιά να φουσκώνει μέρα με τη μέρα,χρόνο με το χρόνο. Ψαρομάλλης,φαντάζει πολύ Old school ναυτικάτζα μα η πραγματικότητα είναι τόσο μα τόσο διαφορετική. Έχει δίπλωμα ανθυποπλοίαρχου με άδεια διακυβέρνησης πλοίου, αλλά κορδώνεται πως είναι πλοίαρχος με χαρτί (μυρίζω τη γλυκόξινη εσάνς του κόμπλεξ). Σε κάθε λιμάνι που είναι κάποιος από την εταιρεία φουσκώνει σαν καλοφαγωμένο (πράγματι) γαλόπουλο,φωνάζει και το παίζει επαγγελματίας προκειμένου να δείξει πόσο καλός είναι στη δουλειά του. Δύο μήνες επίσης κοντά τώρα,έκανε το βαπόρι τρένο με το ένα λιμάνι να έρχεται μετά το άλλο και όλοι εμείς πεθαμένοι,να σκεφτόμαστε να κάνουμε ανταρσία.

Αγάπη μου,με το να μειώνεις τον κόσμο στο πλοίο και να μας ψοφάς στα ταξιδια δε σε κάνει καλύτερο στα μάτια του αφεντικού,σε κάνει αχώνευτο και μισητό στο πλήρωμά σου. Chill your fuckin beard,cap'n.

Να σημειωθεί πως σε άπειρες κουβέντες που έχουμε κάνει,ο τύπος είναι ανίδεος επί αρκετών θεμάτων όσο αναφορά τη φυσική της ναυτιλίας. Ας μην ξεχνάμε πως είναι ο ίδιος παπαροπλημμύρας που κοντεψε να μας βυθίσει περυσι το καλοκαίρι στη Μιτζέλα γεμίζοντας δεξαμενή νερού χωρητικότητας δεκατριών τονων,με σαράντα. Τον σιχτιρίζω έκτοτε. Βέβαια,προκειμένου να δείξει πως ξέρει τα αυτονόητα,θα μειώσει και θα περιπαίξει οποιονδήποτε κατώτερό του λες και θέλει να δείξει σε όλους ποσο  καλοδιαβασμένος είναι. Ματάκια μου υπογλυκαιμικά,αυτά τα κάναμε στο δεύτερο εξάμηνο στη σχολή,όχι στα σαρανταφεύγα.

Β) Η υποπλοίαρχος:

Ειλικρινά, κακό λόγο δεν έχω να πω για αυτή. Ο ορισμός της πειρατίνας, καθώς στο παρελθόν έκανε σε πλοία στη Λιβύη στα χρόνια του εμφυλίου επί καθεστώς Καντάφι,Πακιστάν,Ινδιες και οπου αλλού εχουν κυριξει τζιχάντ στη δύση. Έχει φάει σφαίρες,όλμους και βόμβες,παρ'όλα αυτα δεν σταμάτησε ουτε λεπτό απο την δουλειά της. Δεν τη τρομάζει τίποτα και κανείς. Κοιτάει τον Ποσειδώνα με την Τρίαινα και του κάνει "Τσού ρε!". Φερνει και λίγο σε καπετάνισσα πειρατικού, με το μαυρο πυκνο μαλλι της,το μόνιμο eyeliner και το τσιγάρο σαν προέκταση των δαχτύλων της. Αθυρόστομη,τσαμπουκάς και νευρική (δικαιολογημένα κιόλας εδώ μεσα) είναι η μάνα του βαποριού. Νοιάζεται για όλους,αν φάγανε, αν κοιμήθηκαν και αν έχουν κάποιο πρόβλημα εδώ. Δεν φημίζεται για την υπομονή της (πολύ φίλη μου) και συχνά ξεσπά σε ντελίριο νεύρων αλλά μετά από καφέ και τσιγάρο,είναι πιο προσεγγίσιμη. Bonus points γιατί μου φέρνει σοκολάτες και καφέ στη βάρδια στη γέφυρα.