Chapter 61 - U/Z

1.9K 237 2
                                    

စုရှီရန်ကလင်ရှန်းကိုထိုင်ဖို့ကူညီပေးလိုက်ပီးသူမသားရဲ့ အသံကိုကြားတော့..သူ့ကိုလက်ညိုးထိုးရင်းအော်လိုက်၏

"နင်ဘာလို့ဒီလောက်အော်နေတာလဲ?နင့်အမေကိုလန့် အောင်လုပ်နေတာလား..ရှန်းရှန်းလန့်သွာအုန်းမယ်.."

ပြောပီးမှသူမကခဏကြောင်အသွားကာသူမသားပြောတဲ့ စကားကိုစဉ်းစားမိရင်းသူမရဲ့လှပတဲ့မျက်ဝန်းတွေကပြူး ကျယ်သွားကာအသံတုန်တုန်နဲ့ပြန်မေးလိုက်သည်။

"ဘာ..ဘာပြောလိုက်တာလဲ?ရှန်းရှန်းကဘယ်သူလဲ?"

"အမေ့ရဲ့မြေးအရင်း!"

ဟော်ချီကပေါ့ပါးစွာပြောလိုက်ပီးမပြုံးချင်ပြုံးချင်နဲ့ပြုံးကာ.

"အမေ..ဒါမကောင်းဘူးလား..အမေကအမြဲမြေးလိုချင်နေတာ..အခုမြေးတင်မကဘူး..မြစ်တောင်ရထားပြီးပြီ..ဘယ်လိုလဲအံ့သြဖို့မကောင်းဘူးလား"

သူမအံ့သြသွားလား? အံ့သြသွားစေတာလား?

စုရှီရန်အမြင်ကအနည်းငယ်ပြာသွားကာခန္ဓာကိုယ်ကယိမ်း ယိုင်သွားသည်။

ဟော်ချီရဲ့ချောမောတဲ့မျက်နှာကချက်ခြင်းဖြူဆုတ်သွားပြီး အမြန်ပြေးကာသူမကိုဖမ်းထိန်းပေးထားလိုက်ပြီး..

"အမေ..အပျော်လွန်တာတော့ရပါတယ်..ဒါပေမယ့်မေ့လဲ မသွားပါနဲ့..အဖေကျွန်တော့်ကိုအရေခွံဆုတ်လိမ့်မယ်"

"နင်ဒါတော့သိသေးတယ်နော်..!"

စုရှီရန်ကဒေါသထွက်ရမလားအံ့သြရမလားထိတ်လန့်ရ မလားမသိဘူး။

"နင်ဘာပြောနေတာလဲနင်သိရဲ့လား? ရှန်းရှန်း.. ရှန်းရှန်းက....."

"ဟုတ်တယ်..သူမကအမေ့မြေး..အမေအရမ်းတောင့်တ နေတဲ့အကြီးဆုံးမြေးမ.." ဟော်ချီကအံကြိတ်ရင်းပြော လိုက်သည်။

သူအရမ်းကိုခံစားချက်ကောင်းသလိုခံစားနေမိတယ်။

ထိတ်လန့်အံ့သြသွားရတာသူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ် တော့ဘူး။

အဲဒိ့ငနဲမသူ့ကိုလာရှာတုန်းကသူသေမတက်လန့်သွားခဲ့ တာ!

သူတို့ကဆိုဖာမှာထိုင်လိုက်သည်။

ရန်သူကငါ့သားမက်ဖြစ်လာတယ်Where stories live. Discover now