“Kamahalan, nawawala po si Lady Seren.”
Hindi pa nakababa ng kabayo si Cassian sa kaniyang kabayo nang salubungin siya ng masamang balita na iyon.
Para iyong bombang sumabog sa harapan niya at bumingi sa kaniya. Mabilis na nanginig ang laman niya sa galit pero pinilit niyang labanan ang sarili. Gusto niyang marinig ang bawat detalye at mahalagang mahanap niya si Seren kaya alam niya na hindi makatutulong ang pagwawala.
“WHAT THE HELL HAD HAPPENED?” bulyaw ni Cassian sa dalawang guards na sumalubong sa kaniya.
Kung pwede lang pugatan ng ulo ang mga iyon ay baka ginawa na niya. But he needs them to talk. Wala siyang malalaman kung gagawin niya ang nasa isip niya.
“Tumakas po kasi siya kanina. Hindi namin alam kung saan siya pumunta. Kanina pa namin hinahalughog ang buong Palasyo pero hindi pa rin namin siya nakikita. Patawad po, Kamahalan.”
“How about the woods? Sinubukan na ba ninyong maghanap doon?”
Nagkatinginan ang dalawa nang marinig iyon.
Sa hinuha ni Cassian ay hindi pa nila nagagawa iyon, kaya agad niyang sinipa ang sinasakyang kabayo. He led his horse in the direction of the woods. Halos paliparin niya ang kabayong sinasakyan para lang mabilis na makarating sa kakahuyan na nasa kabilang dulo pa ng palasyo.
Sigurado siyang hindi lalabas ng Palasyo si Seren kaya posibleng naroon lang ito. Medyo malawak ang kakahayuan na nasa loob ng mataas na harang kaya naisip niya na baka napagod ito sa paglalakad, o baka naligaw roon.
He can't wait and do nothing.
Nang marating ni Cassian ang kakahuyan ay binagalan niya na ang pagpapatakbo sa kaniyang sinasakyang kabayo. He then started to call Seren's name. Mabuti na lang at hindi pa madilim kaya kahit paano ay nakikita pa niya ang paligid.
“Seren?”
Pakiramdam ni Cassian masisiraan siya ng ulo habang paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ng babae. He can't think clearly.
Hindi mapigilan na manariwa sa kaniya iyong panahon na pinuntahan niya si Seren sa lugar na dapat ay pagdadalhan dito ni Stefan. He can't find her there, kaya halos mabaliw siya sa pagtawag sa pangalan ng babae.
Nagsisimula na naman niyang maramdaman ang ganoon. He is starting to feel crazy. Kapag hindi niya ito nakita ay baka bumalik na naman siya sa dati. Hindi na talaga niya alam ang gagawin.
If he was not physically fit right now, baka bumagsak na siya sa kabayo.
“Seren, where are you?” Please... Hindi mo naman ako iniwanan hindi ba?
Cassian bit his lips. He has some guilt on leaving Seren's this time.
Noon ay sinisisi niya si Stefan sa pagkawala ni Seren, because he took Seren away. But now, it was all his fault.
Naging akupado kasi ang utak niya nitong nakaraan. Hindi na niya nakakausap ang babae dahil ang dami niyang pinagkakaabalahan.Ang daming may kailangan sa kaniya at ang daming kailangang bigyan ng agarang desisyon. He doesn't have enough time to spend with Seren, even if he wanted to.
Sa tuwing umaga niya lang ito nakikita, kapag binibisita niya ito bago mag trabaho. Seren was still sleeping by that time kaya wala ring pag-uusap na namamagitan sa kanila. He just wanted to see her before he started his day.
Tapos heto at malalaman niya na nawawala ito.
Damn! What kind of a man he is?
He serves the people of this Kingdom, but can't serve the only girl he loves. Napaka wala niyang kwenta!
BINABASA MO ANG
HOURGLASS 2: His Villainess
FantasiaAng akala ni Alecxie ay namatay siya. She feels the pain of dying, but instead of really dying, she was being reincarnated in the body of a villainess. Sa hindi niya malamang dahilan ay napasok siya sa librong katatapos niya lang na basahin. It wa...
