အခန်း - ၂၅
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻
"မေမေ့..."
"နိုးလာပြီလား "
ဟင်းအိုးလေးတည်ထားသည်ကြောင့် မီးဖိုချောင်တွင်ထိုင်နေသည့် ပမာ့ရင်ခွင်ထဲသို့ ခွေခွေလေးလာထိုင်သည့် သမီးကိုယ်လေးကို စမ်းကြည့်ရသည်။
"အဖျားလေးတော့ကျလာပြီ...မေမေဟင်းကျက်ရင် ထမင်းလေးဖြစ်ဖြစ်စားနော်သမီး အဲ့တာပြီးဆေးသောက်ရမယ် ဒါဆိုပျောက်တော့မှာ"
မေမေ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ မီးပုံ့ဆေးမသောက်ပဲ လွှတ်ပစ်ခဲ့တာတွေကို သတိရသွား၏။ မေမေ ပိုက်ဆံပေးပြီး ဆေးဝယ်ထားတာကို လွှတ်ပစ်မိတာကို စိတ်မကောင်းလဲ ဖြစ်သွားရသည်။
"ဟုတ် မီးပုံ့ဆေးသောက်ပါ့မယ်"
"မေမေ့သမီးလေး...."
ပါးဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကို ပမာ ချစ်အားပို၍ ဖိကိုင်လိုက်သည်။
"မေမေ"
"ရှင့်"
"မီးပုံ့အောက်ခဏသွားချင်လို့ "
"ရှူးပေါက်မလို့လားသမီး"
"ဟုတ်"
"မေမေလိုက်ပို့မယ်လေ"
"နေပါမေမေရဲ့ ရှူးလိုက်တည်ပေးတော့ မီးပုံ့က ကလေးဖြစ်သွားမှာပေါ့"
"ဟယ်..."
မသိလျှင် သူလူကြီးလေးပါပေါ့။ ပြောသွားလိုက်ပုံလေးကိုက ပမာ့ရင်ကိုနွေးထွေးသွားစေပါသည်။
"သမီးလေး အခုလို စကားလေးတွေတတ်နေလို့ မေမေပျော်နေရတာပါသမီးရယ်"
.....
"ဦးဦးလိုက်ခဲ့.."
"မ...မလိုက်ဘူးဟေ့ကောင်"
"လာပါ ဦးဦးနဲ့တူတူသွားမယ်လို့....အင့်...လိုက်ခဲ့"
လက်ကိုအတင်းဆွဲနေသည့်ငလက်မဟာ ဆွဲရင်းမနိုင်တော့သည့်ကြောင့် သူ့ကိုခိုစီးရင်းဖြင့် ခြေကန်ဆွဲနေလေ၏။
"ဒါလေးပဲ ယူသွားပါကွာနော်...မလိုက်တော့ဘူး"
"ဦးဦးနဲ့ပဲသွားချင်တာ လာလို့...လိုက်ခဲ့..."
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻(Complete)
Любовные романыမီးပုံ့နာမည် မီးပုံ့၊ ပုံ့ပုံ့၊ ပုံပန်းချီပါရှင့်။ မေမေကတော့ သမီးရေလို့ခေါ်တယ်...ဦးဘုန်းကတော့ ငလက်မလို့ခေါ်ပါတယ်ရှင့်။
