အခန်း- ၃၃
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻
"သမီးမေ့မေ့ကို ဒါလေးကူပါအုံး"
"ဟုတ်"
Kitchen ခန်းထဲတွင် စာဖိုမှူးဝတ်စုံပြည့်နှင့် မအေကိုကူပေးနေသော ငလက်မဟာ တောက်တိုတောက်တိုနှင့် အရမ်းမြန်သည်။
ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သည်ကြောင့် သမီးအတွက် သီးသန့်မှာပေးထားသောဝတ်စုံလေးကိုဝတ်ကာ အရွက်တွေခြွေပေးပြီး အလုပ်ကူလုပ်ပေးရ၍ သမီးက ပျော်နေလေသည်။
"မီးပုံ့လုပ်ထားတာကြည့်မေမေ လှလှလေး..."
"သမီးလေးက လက်လေးသာသေးတာ လုပ်တတ်တယ်တော့"
"မီးပုံ့က တအားတော်တာလေမေမေရဲ့..."
သားမိနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲကြော်နေကြသည့် မြင်ကွင်းလေးဟာ လှမ်းကြည့်နေသည့်ဘုန်းစေကို ကြည်နူးပြုံးပျော်သွားစေပါသည်။
"ငလက်မရေ ဒီမှာ ဘယ်သူရောက်နေတာလဲ ကြည့်ပါအုံးကွ"
ပဲသီးတောင့်လက်က ကိုင်ပြီး ပုံ့ပုံ့အပြင်ထွက်၍ ကြည့်လိုက်သည်။
"ဟာ...ဖွားဖွား..."
"ဟေး...မြေးရေ..."
သမီးလေးပြေးသွား၍ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တစ်နေ့က လာသွားသည့် အန်တီခင်ခင်ထက်ဖြစ်နေသည်။ အစ်ကို့ဆီ လာလည်တာနေမှာ။
"မီးပုံ့က လွမ်းနေတာဖွားဖွားရဲ့"
"ဖွားကိုလွမ်းနေတာလား"
"ဟုတ်..."
"အပိုတွေပြောနေတာမာမီရေ အခွန်မဆောင်ရတိုင်း ချွဲနေတာအဲ့တာ"
"မှုတ်ပါဘူးနော် မီးပုံ့က နှုန်းသားထဲရှိတဲ့အတိုင်းပြောတာပါ ဖွားဖွားက ဦးဘုန်းကိုမဖက်ပဲ မီးပုံ့ကိုဖက်လို့ မနာလိုဖြစ်နေတာမလားပြော"
"အဟား... မနာလိုတယ်ပဲဖြစ်ရသေးတယ်ကွာ"
မျက်နှာအနေအထားအမျိုးမျိုးနှင့် မော့ပြီးပြောနေသည့် ငလက်မက်ို မာမီကတော့ တပြုံးပြုံးနှင့်ကြည့်နေလေတော့သည်။
"လာဖွားဖွားထိုင် မေမေကြော်တဲ့ခေါက်ဆွဲကြော်က တအားစားကောင်းတာ မီးပုံ့သွားယူပေးမယ်"
BẠN ĐANG ĐỌC
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻(Complete)
Lãng mạnမီးပုံ့နာမည် မီးပုံ့၊ ပုံ့ပုံ့၊ ပုံပန်းချီပါရှင့်။ မေမေကတော့ သမီးရေလို့ခေါ်တယ်...ဦးဘုန်းကတော့ ငလက်မလို့ခေါ်ပါတယ်ရှင့်။
