အတွဲ ၂၊ အခန်း ၁၆ (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ 🌻
ပုံ့ပုံ့ကစားဖော် သားသားဟာ သူ့အဖွားတွေဆီ ဒီနေ့တစ်ရက် အလည်သွားနေ၍ ပုံ့ပုံ့ပျင်းလှ၏။ ဒါ့ကြောင့်ပဲ ပြုံးပြုံးတို့ဆိုင်အထိသွားပြီး ပြုံးပြုံးနှင့် အစ်မကြီးဟင်းချက်တိုင်းသွားကစားပါသည်။
"ငါပြန်တော့မယ်"
"နောက်နေ့ထပ်ဆော့ရအောင်နော့ပုံ့ပုံ့"
"အင်း...မနက်ဖြန် အိမ်လာခဲ့ပါလား...ငါ့အိမ်မှာ ဖေဖေဝယ်ပေးထားတဲ့ ပန်းကန်နဲ့အိုးတွေမှ အများကြီးပဲ..."
"ဟုတ်လား..လာဆော့မယ်...လာဆော့မယ်"
အပြန်တွင် ကြီးပြုံးပြုံးတို့ဆိုင်မှ စားချင်သည့်မုန့်ယူစားဖို့ ပတ်ကြည့်၏။ မေမေက မုန့်ဖိုးမပါလဲ စားချင်တာရှိလျှင်ယူခဲ့ ပြီးရင် မေမေပေးမယ်ဟုပြောထား၍ စားချင်တာအကုန်ဝယ်သွားပါမည်။
"ကြီးပြုံး မန်ကျည်းစေ့ မရှိဘူးလား..."
"ရှိပါတယ်သမီးရဲ့..."
"မီးပုံ့ရှာတာမတွေ့ဘူး..."
"ဒါဆို ကုန်သွားတာနေမှာ...ဈေးသယ်ကလဲ မလာတော့ ထပ်မဝယ်ရသေးတာပုံ့ပုံ့ရေ ဈေးသယ်လာတော့ ယူထားပေးမယ်နော့"
"ဟုတ်...ဒါဆိုလဲ တစ်ခြားမုန့်ယူလိုက်ပါ့မယ်..."
"ရွေးထားအုံးသမီး ကြီးပြုံးဟင်းအိုး တစ်ချက်လောက်သွားမွှေအုံးမယ် "
"ဟုတ်"
ပုံ့ပုံ့လိုချင်သည့် ဝေဖာမုန့်ဟာ မြင့်နေသည့်အခါ ခုန်ပြီးဖြုတ်သော်လည်း မရပေ။
"ဦးလေး ဖြုတ်ပေးမယ်"
ဦးဦးတစ်ယောက်က မုန့်ဖြုတ်ပေးတော့ ပုံ့ပုံ့ပျော်သွားရ၏။
"ကျေးဇူးပါရှင့်..."
"လိမ်မာသားပဲ"
ပုံ့ပုံ့ခေါင်းကိုပုတ်ပြီး ပြောသည့်ဦးဦးကို ပုံ့ပုံ့တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးပါပေ။ သို့ပေမယ့် ရင်နှီးနေသလိုပင်။
"ဒီမုန့်တွေအကုန်စားမလို့လား..."
"ဟုတ်..."
ESTÁS LEYENDO
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻(Complete)
Romanceမီးပုံ့နာမည် မီးပုံ့၊ ပုံ့ပုံ့၊ ပုံပန်းချီပါရှင့်။ မေမေကတော့ သမီးရေလို့ခေါ်တယ်...ဦးဘုန်းကတော့ ငလက်မလို့ခေါ်ပါတယ်ရှင့်။
