အတွဲ ၂၊ အခန်း ၆။
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻
"သမီးရေ...ဘာလုပ်နေတာလဲ..."
"ဘာမှလုပ်ဖူးမေမေ့...မီးပုံ့ဆော့နေတာ..."
"အိမ်ထဲဝင်တော့လေသမီး..မိုးချုပ်တော့မယ်"
"ဟုတ်"
ဟုတ်ဟုသာ ဖြေပြီး အိမ်ထဲမလာသေးသည့်သမီးဟာ ဘုရားရေချမ်းကပ်၊ဆီမီး နှင့် အမွှေးတိုင်ပူဇော်ပြီးသည်အထိ ရောက်မလာပဲရှိနေ၏။ ထို့နောက် အစ်ကိုတို့ပြန်လာသည့်အခါ သံပုရာရည်လေးဖျော်ပေးရင်းဖြင့် သမီးကို လုံးလုံးလျားလျားမေ့သွားခဲ့တော့၏။
အိမ်နောက်တွင် ပုံ့ပုံ့တစ်ယောက်ထဲ ရွှံ့များကို အရွက်များနှင့်ရော၍ အကြော်ကြော်တိုင်း ဆော့သည်။
"မမှောင်သေးဘူးဆ်ိုတော့ နည်းနည်းထပ်ဆော့လိုက်အုံးမယ်...အင်း...အရွက်ထပ်ခူးပြီး ကြက်သွန်ကြော် ကြော်ရမယ်...."
အိမ်ဘေးရှိအရွက်များကိုခူး၍ ထင်းခုတ်သည့် ဓားမကြီးကိုင်ကာ သစ်သားတုံး စင်းတီတုံးပေါ်ကို့ တင်းပြီး ဓားမနှင့်ခုတ်သည်။
အရွက်ကိုကိုင်ပြီး ခုတ်လာသည်မှာ အရွက်အဖျားပိုင်းလေးသာ ကျန်တော့သည့်အခါတွင်...။
"အား..."
ဘယ်ဘက်လက်ညိုးဟာ ဖျန်းခနဲသွေးများ ပန်းထွက်လာသည်နှင့် ပုံ့ပုံ့တန်းပြီးဖိလိုက်သည်။
သွေးများဟာ တစ်စက်တစ်စက်နှင့် ကျနေသည်ကို သိပေမယ့် ပုံ့ပုံ့တအားကြောက်နေသည်ကြောင့် ဖိထားသည့်လက်ကို ဖယ်လဲ မကြည့်ရဲပါပေ။ ထိုအစား ငိုဖို့ကိုလဲသတိမရပဲ လန့်နေရ၍ ပုံ့ပုံ့ထပြီး မေမေတို့ရှိရာသို့ ကတုန်ကယင်နှင့် လျှောက်လာလိုက်၏။
ဖေဖေနှင့်ဦးဦးကိုတွေ့ပေမယ့် ပုံ့ပုံ့ကျော်သွားလိုက်ပြီး မေမေရှိသည့်မီးဖိုချောင်သိို့ သွားရပ်လိုက်ပါသည်။
"မေမေ...မေမေ့..."
"ရှင့်...ထမင်းစားတော့မလားသမီး"
"မီး...မီးပုံ့...လက်ပြတ်သွားလို့..."
"ဟင်..."
လက်ကလေးကိုဖိကိုင်၍ မျက်ရည်တွေဝိုင်းလာသော သမီးလေးဟာ ခြေထောက်လေးများပေါ်သို့ သွေးများက တစ်စက်တစ်စက်နှင့်ကျနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ပမာ့မျက်လုံးများ ပြာသွားရ၏။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မေတ္တာဝေဆာ ဆည်းလည်းပမာ🌻(Complete)
Любовные романыမီးပုံ့နာမည် မီးပုံ့၊ ပုံ့ပုံ့၊ ပုံပန်းချီပါရှင့်။ မေမေကတော့ သမီးရေလို့ခေါ်တယ်...ဦးဘုန်းကတော့ ငလက်မလို့ခေါ်ပါတယ်ရှင့်။
