BERDEL

BÖLÜM 21-Tedavi

Erna'dan...

Eve geldiğimiz halde içimde bir huzursuzluk vardı.Çocukları orda bırakıp dönmüştük.Aslında dönmeyi istememiştim ama Ethem'in tedavisi başlayacaktı.Canım kocam Pankreas kanseriydi.Tedaviye başlamadan önce çocuklarını son kez bir arada görmek istemişti.

Ne kadar çok onlara da söylememiz gerektiğini söylesem de beni dinlemeyip kafası neye hükmederse onu yapıyordu.

"Ethem gelmekle iyi mi yaptık?"tepsideki kahvelerimizi sehpanın üzerine bıraktım. "Mehir o aileye gelin gidecek,Barın o ailen kız alıyor.Artık onlar oraya aitler.Tabi ki iyi yaptık Erna."onun sözleri birazda olsa içime su serpmişti.Kahvemden bir yudum aldım. "Yarın tedavin başlıyor.Ne gerekiyorsa yapılacak Ethem."

Ethem öleceğine o kadar emindi ki,kanser son evresine gelene kadar beklemişti.Tedavi olmayı bile kabul etmiyordu. "Üzme kendini Erna.Ölürsem ölürüm bu Allah'ın emri ama bak sakın çocukları telaşlandırma.İşlerini güçlerini bırakıp gelmesinler."dedi.O böyle söyleyince boğazımda bir şeyler düğümlenip kalıyordu.Daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım.Oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi. "Yapma ne olur Ethem.Sen o kadar insanı hayata döndürdün ki.Sende yaşayacaksın."dedim hıçkırıklar arasında.Onun ölebilecek olmasını bile idrak edemiyordum.O nasıl böyle bir şeyi kabulleniyordu anlamıyordum. "Çocuklarımızın mürvetini görüyoruz işte.Benim canım onları evlenirken görmeye yetmez.Ama olsun be sorun etmiyorum.

Kızımız en güzel yerlere gelecek.Hedefine,hayallerine ulaşacak.O bizi dinlemeyip yaşamak istediği hayatı seçti.Ama iyi ki seçmiş.Bak nasıl mutlu şimdi.

Oğlumda iyi işler yapacak.O sevgisinin arkasından gidecek.Ben eminim.Evlendikten sonra gelip beni görsünler.Gelinimi oğlumun yanında göreyim.Hatta hepiniz gelin Azat-Mehir,Barın-Gazel ve sen.Seni de çok seviyorum karıcığım sakın üzülme ben ölünce."dedi.Bu sözler üzerine daha da şiddetlendi ağlamam ve gidip ona sarıldım.

Onun yokluğuna dayanazdım ben.Bizim 40 yıla yakın bir birlikteliğimiz vardı.Liseden beri seviyordum onu.Beni yapayalnız bırakıp gitmek bu kadar kolay olamazdı.Ama hastaydı işte.Hem de çok hastaydı.

O tedeavi olmak,iyleşmek yerine hayatının son günlerini en iyi şekilde geçirmeyi tercih etmişti.Belki de böyle yapması onun için daha iyiydi.Kendini daha iyi hissetmişti.

Ama benim için pes etmek yoktu.Onu kendi ellerimle iyileştirecektim.Kendi elerimle...