BERDEL

BÖLÜM 91-Temizleyelim mi?

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım.Başımda ise annem ve abim bekliyordu.

"Mehir!Kızım iyi misin?"annemin ellerini sıkı sıkı tuttum "İyiyim anne."annem benim halime üzülüp tekrar ağlamaya başladı.Onu ağlarken görmek beni de ağlatmıştı.Abim alnıma öpücük kondurup "Ama artık her şey bitti.Çağrı şerefsizi öldü.Ağlamak yok artık."

Çağrı ölmüştü...Onun yokluğu bana hiçbir şey ifade etmiyordu.Belki bunu haketmiyordu ama kendi sonunu kendi hazırlamıştı.Beni zorla öpmüştü.Üstelik Azat'ın gözleri önünde.Sahi Azat nerdeydi?

Yoksa Çağrı'yı öptüğüm için beni cezalandırıyor muydu?

"Sana bir şey yaptı mı?"

"3 gün boyunca ne yaptın?"

"Kaçmaya çalıştın mı?"

Annemin durdurak bilmeyen sorularını cevaplamak yerine ben ona soru sordum. "Azat nerde?"

Annem bir an duraksadı ve sonra içini çekti. "Seni kollarında taşıyarak getirdi buraya.Polisler ifadesini almak için götürdü.Ama şimdi gelir."

Beni bırakıp gitmemişti.Bu rahatlatıcıydı.Annem hala benden cevap bekler bir şekilde bakıyordu. "Yapmadı.Kaçmaya çalışmadım.3 gün boyunca sadece ağladım."

Annemi memnun etmek için bütün sorularını kısaca cevapladım.Ona Çağrı'yı öptüğümü söylemek istemiyordum.Kızmazdı ama ben o anı hatırlamak istemiyordum.

Kapı açıldı ve Azat içeri girdi.

Abim anneme dönüp "Hadi anneciğim biz çıkalım."deyip annemi çıkarttı.

Azat hala aynıydı.Hala dağılmış bir şekilde duruyordu.Ama yüzüne sıcacık bir gülümseme yerleştirip yanıma oturdu. "Geçti gördün mü?Artık eskiye döndük.Hiçbir şey bitmedi."

Azat'ın suratına bakamıyordum bile.Ona gözleri önünde acı çektirmiştim.İhanet etmiştim.Onun için lanetli dudaklarımdan hiçbir güzel sözcük dökülmemeliydi.Gözyaşlarım tekrardan aktı.

Bunu nasıl yapabilmiştim?

Azat'ın bana yalvarışlarını umursamamıştım bile.Üstelik o hiçbir suçu yokken Bade'yi öpmüştü ve ben ondan ayrılmayı bile düşünmüştüm.

Çenemden tutup yüzümü ona döndürdü. "Mehir iyi misin sevgilim?Neden yüzüme bakmıyorsun?"

Bakamam çünkü sana ihanet ettim.Sadece senin dudaklarının değmesi gereken dudaklarıma o pisliği değdirdim.5 dakika daha dayanamadım. "Benden nefret et Azat.Hatta bana kız.Ayrılmak istediğini söyle ama lütfen bana sevgi dolu bakma."

Ben Azat'ı hak etmeyen pisliğin tekiyim.Onun sevgisini hak etmiyorum,onun dudaklarını,dokunuşunu ve daha birçok şeyi...

"Kendini suçlama.Bunu zorla yaptın.Beni kurtarmak içindi.O iti keşke öpmeseydin ama eğer öpmeseydin şu anda ben morgda olurdum.Bizi hayata sen döndürdün Mehir.Lütfen böyle yapma."dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdığında onu durdurdum. "Kendimi affetmeyeceğim.Azat,lanetli dudaklarıma dokunma.Onlar temizlenmeyecek kadar kirliler artık."

Parmaklarımı parmaklarına kenetleyip üzerime biraz daha eğildi. "O zaman onu kutsal suyla temizleyelim."

O böyle yaparak günah çıkaracağını zannediyordu.Onun hayatı için ben dudaklarımdan vazgeçmiştim.Ama hala onun dokunmasını bekleyen bir bedenim vardı.

İşte dudaklarım bu tadı,bu öpüşleri bekliyordu.Bunlar beni kendimden nefret ettirmiyor,canımı acıtmıyordu.Bu dudaklar beni hep ait olduğum yere götürüyordu.Yaşamanın her şeye rağmen güzel olduğunu fısıldıyordu.

Ama ben neden hala ağlıyordum?Hayatımda hiç ağlamadığım kadar çok ağlıyordum sanırım.Dudaklarını dudağımdan çekip yüzüme dikkatlice baktı. "Canını mı acıttım?"

Hangi erkek bir kadına bu kadar değer verirdi ki?Onu dikkatlice severdi?

Sadece bunu Azat yapardı...

"Canım acımadı ama kalbim çok acıyor Azat.Onun kanayan yaralarını saramıyorum.Kendimden nefret etmemi sağlıyor.Bana yardım et."

Kalbimin üzerine kafasını koydu. "Hey ordaki!Lütfen sevgilimi rahatsız etme.Onun kendinden nefret etmesini sağlama.Çünkü o beni ve aşkımızı korudu.Bunu hissetmesini sağla.Ayrıca canını da acıtma.Çünkü onun canı yandığında benimki de yanıyor.Ben ikimizin canının da yanmasını istemiyorum.Beni duydun mu?"

Ellerimi onun yumuşak saçlarına daldırıp biraz gezdirdim.Bu durumda ne denebilirdi ki?Onun sözleri aşkımızın ne kadar büyük olduğunu gösteriyordu. "Duydu.Seni dinleyeceğini söyledi.Ve bir şey daha söyledi.Sana ne kadar çok aşık olduğunu..."

Sevgili okur böcüklerim!!Berdel kitabım 32.bölüme kadar düzenlenmiştir.O bölümlerin hepsi yeniden yazıldı.Tekrardan göz atmanızı tavsiye ederim.YB diye diye 97.bölümümü de yazdım ve hala yazmaya devam edeceğim.Daha önümüzde upuzun bir yol var.Çok güzel günler geçireceğiz bu bölümlerde.Bugünlük bu kadar yeter diyelim mi?O zaman hepinize iyi geceler tatlı rüyalar...