BÖLÜM 89-Bir öpücük-Bir can

8K 308 7
                                    

"Mehir'im."Adımı söyledikten sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Azat bana doğru gelirken Çağrı kolunda tuttup onu durdurdu. "Eğer bir adım daha atarsan Mehir'i gözlerinin önünde öldürürüm."

Ona karşımda olupta dokunamamak beni kahrediyordu.O kadar dağılmıştı ki daha fazla ona bakamayıp gözlerimi kaçırdım.Ağlamaktan gözlerinin içi kıpkırmızı olmuştu ve şişmişti.Saçları eskisi gibi dimdik durmuyordu.Oldukça dağınıktı.Ama ben onu hala seviyordum.Azat'ı kafasında silahlı adamlarla bir köşede görmeye daha fazla dayanamadım.Oturduğum yerden kalkıp Çağrı'nın yanına oturdum. "Sana son kez yalvarıyorum Çağrı.Sadece bir kez ona sarılayım.Onunla konuşayım.Sonra bana istediğini yap.Ama ne olur son kez ona dokunayım."zorla gözyaşlarımı bastırmaya çalışıyordum.Gözyaşlarım biriktikçe görüş alanım bulanıklaşıyordu.Parmaklarımı gözlerime bastırdım ve dikkatle Çağrı'ya baktım. "Tamam ama çok uzun sürmeyecek.Artık bu oyuna son vereceğim."onun bana izin vermesine nasıl sevindim anlatamam.Koşarak Azat'ın yanında diz çöktüm.Seni ne kadar çok özlemişim Azat.Birbirimize sımsıkı sarıldık.Sanki bizi kimse ayıramazmış gibi.Onun kokusunu defalarca kez içime çektim.Belki böyle kaldığımız son anımızdı.Ama yine de onun kokusunu içime çektikten sonra ölecektim.Ondan istemesem de ayrıldım.Ama hala çok yakınındaydım.Yüzünü avuçlarım arasına alıp konuşmaya başladım. "Sana yemin ederim ki Çağrı'nın bana dokunmasına izin vermedim.Ona seninle ilgili yanlış hiçbir şey söylemedim.Yemin ederim Azat.Telefonda söyledikleri doğru değildi."parmaklarını akan gözyaşlarıma bastırdı. "Ama seni çok özledim.Çok çok çok.Seni hala seviyorum Azat.Burda kaldığım her an seni düşündüm.Azat...olmadı olmayacak.Senin karın olamadım.Buna hiç kimse izin vermedi.Özür dilerim.Kendimi,seni ve aşkımızı koruyamadığım için."dedim.Söylediklerim canımı çok yaktı.Bize çok yazık olmuştu.Çok güzel günlerimiz olabilirdi ama yapamamıştık.Dudaklarını dudaklarıma bastırdı.Onun dudaklarından kana kana suyumu içtim.Özlediğim ve hasretiyle öldüğüm dudakları öptüm.Benden geri çekildiğinde burnunu burnuma sürttü. "Seni hala seviyorum meleğim.Gece yarısı gönlümü ay ışığınla aydınlattın.Sevmeyi öğrettik birbirimize.Söz vermiştim seni bırakmayacağım için.Tutamadım affet beni."tekrardan dudağıma bir öpücük kondurdu. "Ama her şey için geç değil."

"Yeter artık.Buraya gel Mehir."

Azat'ın yüzünün her bir santimine öpücük kondurup Çağrı'nın yanına gittim.Yüzüme anlamsız bir şekilde baktı.

Artık daha fazlasına kalbim dayanamıyordum.Hala Azat'a doyamamıştım.Ben onun yanında olmak istiyordum.Lütfen,lütfen bir mucize olsun ve her şey bitsin.Lütfen.Ben artık dayanamıyorum.Çağrı elimden tutup beni yere oturttu.Azat'a dönüp ona baktı. "Azat Bey!Sizi böylede mi görecektik?Bir kıza deli gibi aşık,onun uğrunda canı bile verebilen bir Azat..."tekrardan o iğrenç kahkahalarını attı.Bana dönüp "O zaman bu güzelin tadına birde ben bakayım."dedi.Hayır hayır hayır!Bana dokunamazdı.Beni öldürsün ama bunu yapmasın.Üstelik Azat'ın gözlerinin önünde bunu yapamazdı.

Beni belimden tutup kendine çekti. "Yapma!Ona bir şey yapma!Beni öldür.Bana istediğini yap ama ona yapma.Yaşvarırım dokunma ona."

Azat'a bakıp beni kurtarmasını diliyordum.Ama kollarından tutan adamlar onun bana yardım etmesine izin vermiyordu.

Çağrı'nın göğüsünü yumruklayıp bağırmaya başladım. "Banadokunma hayvan herif!Onun gözleri önünde bana zarar vermek için mibekledin?İğrençsin.Senden nefret bile etmiyorum.Çünkü bundan daha beterduygular hissediyorum."kollarımı sertçe tutup arkada birleştirdi. "Ya beni onuöptüğü gibi öpersin ya da onu gözlerinin önünde tek bir kurşunla bu dünyadansilerim.Seçim senin güzelim.Bir öpücüğe bir can!."    

BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin