Şarap rengi yalnızlığın içinde siyah bir boşluktayım, oturuyorum. Gözlerimin mavisi soluk. Dudaklarımda kan tadı var, emdikçe kokusunu da alıyorum. Uzuvlarım kımıldamak için gün batıracakken, güneş batmamak için ay taklidi yapıyor.
Dünya bana ters d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BU BİR YENİ BÖLÜM DEĞİL, ÖZEL BÖLÜMDÜR.
Birçoğunuzun isteği üzerine Kaan-Bebek-Arya üçlüsüyle ilgili bir özel bölüm tasarladım. Alışkın değilim ama iyi oldu sanki nckzl iyi okumalar😝
•••
"Tamam bebeğim. Şimdi sakin oluyoruz ve babayı arıyoruz. O da gelip burdan bizi alıyor. Tamam mı annecim?"
Yerdeki taşlara minik pembe ayakkabılarını sürterek oyuk açan minik kızım başını kaldırıp söylediklerimi anlamasa da sesime karşılık olarak kirpiklerinin arasından bakıp güldüğünde daha fazla dayanamayarak onu kucağıma aldım.
Bir süre sonra ikimiz de yorulduğumuzda onu kucağımda rahat bir konuma getirip omzumdaki çanta düşmesin diye onun askısını da biraz ileriye çektim.
Evet tam olarak nerede olduğumuzu bilmiyordum. Güneş batmak üzereydi... Ve ben niye hala Kaan'ı aramıyorum?
Mila yı tek kolumun üstünden poposuna destek verip kucağımda tutmaya devam ederken diğer elimi arkaya uzatıp telefonumu arka cebimden çıkardım.
Telefonu görmesiyle ona uzanmaya çalışsa da engelledim. Kalp ritmini bozması ve radyasyon açısından telefona dokunmasına bile kızıyordum.
Kaan'ı arayıp kulağıma yasladığımda Mila oraya da uzanmaya çalıştı ama onu geri çektim. Bu sırada Kaan telefonu açmıştı bile.
"Sana ne yapacağını söyledim değil mi? Asistanlık yapamıyorsan çaycılık da boş istersen seni oraya.... Efendim?"
Evet. Hiç te stresli değilmiş.
"Meşgulsün sanırım." Dedim ağzımın içinde gevelerken.
"İkinizden birine bir şey oldu mu önce onu söyle." Dediğinde kaşlarını çattığını tahmin etmiştim. Yüzündeki ifade gülümsemeye dönerken Mila işaret parmağıyla yanağıma hayali resimler çiziyordu. Masmavi gözleri ve kısa kumral bebek saçlarıyla dünyanın en tatlı bebeği olabilecek kızım, bakışlarımı ona çevirmemle sanki gizli birşey yapıyormuş gibi elini çekti.
"Hayır öyle bir şey değil." Dedim rahatlasın diye.
"Tamam ne olduğunu söyleyecek misin falcıya falan gideyim mi?"
Ben göz devirmekle meşgulken telefonun dışarıya verdiği sesten babasının sesini tanıyan kızım telefona doğru atlamaya ve ilk söylediği kelime olan "Baba" yı durmaksızın tekrar etmeye başladığında onu zapt etmek için ekstra bir yetenek kullanmıştım.
Tabi anne olduğunuzda böyle ekstra güçler, bonus canlar ve gizli görevler de artıyordu. Hayır, şikayet etmiyorum.
"Mila sesini duydu. Sanırım seni özlemiş." Dedim Kaan'a.
