SERSERİ #Wattys2016

34. Bölüm

Arya kaçırılmış olmasına rağmen bu bölüm bommba! Kaan'ın ağzından bir bölüm ve içinde bol bol itiraflar var. Ortaya çıkmaya hazırlanan yeni sırlar!Ve ilk defa Kaan ın hislerine bu kadar yakından tanık olacağız! İnanın bazı kısımları ağlayarak yazdım. Özellikle o hayal kısmını.  Ve bu arada gerçek adım Simge :)

Son birşey daha isteceğim, bir sonraki bölüm, yada birkaç sonraki bölümde sizce neler olsun? Arya nasıl bulunsun, ve nerede bulunsun?

Bu konu hakkında bana yardımcı olursanız sevinirim çünkü hiçbirşey belli değil daha.

İyi okumalar!

"Uyuyordur abi Arya da bu saatte, hadi yat sende."

Elimdeki bira şişesi halıya uçtuğunda bir an geriledim. Ben mi attım lan onu?

"Kime diyorum? Uyuyordur Arya."

İdrak ettiğim sözleri beynimde çevirince duraksadım. "Sikerim lan seni." diye tısladım yakasına elimi geçirip.

Bir an sonra Arya'nın bana dedikleri geldi aklıma. Gözümden, o sahne bir film şeridi gibi geçerken kafamı iki yana sallayarak durumdan kendimi kurtarmaya çalıştım. Göğsüme kıvrılmış, sıcaklığını benimle paylaşırken sòyledikleri artık beynime kazınmıştı. Kurtulamıyordum.

"Ben olmadan uyuyamazki lan o."

Yüzü gözü dağılmış Ardayı iterek, Arya'nın odasına ulaştığımda kapıyı aralamamla kokusu burnuma dolmaya başladı. İster istemez yüzümü kaplayan gülümsemeye bir süre sonra küfrettim. Ne yapıyordu bu kız bana?

Odanın yarısı boştu, ama yatak hala aynıydı. En son bu yatağı Arya'nın düzelttiği belli oluyordu. En büyük yastığın arkaya konması gerekirken, o kuralları yıkıyor, en küçüğünü arkaya koyuyordu.

Onun bu yatağa elleriyle dokunmuş olduğu düşüncesi beni yatağa kadar sürükledi. Örtüyü kaldırıp yatağın içine bıraktım kendimi.

Kokusu ona özeldi. Parfüm yapılmalıydı belkide. Bu tapılası kokuyu parfüm yaptırmıyorsam eğer, bu sadece benim olanı paylaşmayacağımdan değildi. Bir fark vardı. O benim olduğu kadar, bana özeldide. Benim için yaratılmıştı. Bu yüzden, bir başkasının ona yakınlaşması mümkün değildi.

Bu ister, kız, ister erkek olsun değişmeyecekti. Bir kız arkadaşı, benden daha değerli olmayacaktı onun gözünde. Çünkü o da biliyordu ki, benim içinde aynı sey geçerliydi. Ondan başkası ilk sıraya yerleşemezdi artık. Bu hikaye, kızın ölümüyle sonlanacak bir hikaye değildi. Kızı ben öldürürsem ancak òyle biterdi. Ama siktiğimin pezevenkleri ona birşey yapamazdı. Bana aykırıydı bu. Ve ben kurallarıma alışıktım.

Eğer onun yanımda olmasını istiyorsam yanımda olacaktı. Mutlu ya da mutsuz.

'Kaan?'

Onun sesini duyduğuma, ayık olsam yemin edebilirdim. Ayık olmasam bile, yıllardır aldığım fazla derecede alkol yüzünden bunun bir hayal olduğunu biliyordum. Hayal de olsa şu an yanımda uyuyabilirdi. Üzerimde yatmasına da birşey demezdim.

'Hmm?' diye cevap verdim ona beynimde. Yatağın yanından yürüyerek yanıma geldi. 'Örtüyü açsana, birlikte uyuyalım.'

Kafamı hafifçe salladım. Örtüyü açıp elinden tuttum ve onu yanıma çektim. Bilinçaltım bana ilk kez bir ödûl veriyordu. Sanki eline dokununca onun o sıcak ellerini hisseder gibi oldum. Sadece sıcaklığını ama. Derimi kavuruyordu.