Nigdy nie chciałam brać udziału w Eliminacjach i nigdy nie marzyłam żeby wyjść za księcia. Jedyne czego pragnęłam to prawdziwej miłości, którą już miałam...
*Na podstawie serii SELEKCJA Kiery Cass*
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*Federico* Byłem niespokojny. Jeszcze niedawno eliminacje były czymś odległym no a teraz... Już za kilka dni w moim domu miały zjawić się kandydatki na moją żonę. Dzisiaj wieczorem miałem wystąpić w Biuletynie. Zazwyczaj nie denerwowałem się takimi wystąpieniami, ponieważ zawsze cała uwaga skierowana była na mojego ojca, lecz dzisiaj miało być odwrotnie. Cały kraj myślał wyłącznie o eliminacjach. Zatrzymałem się przed lustrem i poprawiłem jeszcze raz krawat. Musiałem wyglądać jak pewny siebie książę tak jak oczekiwali tego poddani. Poszedłem do gabinetu ojca gdyż miałem jeszcze trochę czasu a ten jak zawsze zaczął prawić mi uwagi. -Stukaj do drzwi stanowczo, Federico -Nie chodź cały czas po pokoju Federico -Bądź szybszy, mądrzejszy, lepszy, Federico Chwilami miałem tego naprawdę dość. Niedługo potem znalazłem się w sali gdzie nagrywany był Biuletyn. Zasiadłem obok rodziców. Za chwilę mieliśmy wejść na wizję. Oślepił mnie blask reflektora. No i się zaczęło... Prowadzący Marotti przywitał wszystkich poddanych. Mój ojciec wygłosił kilka informacji, po czym kamera została skierowana na mnie. -Kiedy poznamy kandydatki?- spytał mnie dziennikarz -Nazwiska zostaną wylosowane w piątek- odpowiedziałem ze spokojem -Czy wasza wysokość się denerwuje?- zadano mi kolejne pytanie -Tym, że mam poślubić dziewczynę, której jeszcze nawet nie poznałem? Nie to całkiem normalna sprawa- mrugnąłem i obserwowałem jak inni się śmieją- Jestem niezwykle podekscytowany- dodałem po chwili -Wasza wysokość dokona na pewno doskonałego wyboru -Nie wiem. Dziewczyna, które zdecyduje się ze mną pozostać nie będzie chyba przy zdrowych zmysłach- zaśmiałem się Koniec. Zeszliśmy z wizji. Gdy wydostałem się z sali nagle ręka ojca złapała mnie za ramię. -Uśmiechnij się- polecił surowo a ja tak też zrobiłem- Nie możesz odpowiadać na pytania sarkastycznie. Jesteś następcą tronu, oni oczekują większego zdecydowania i odwagi. -Przepraszam ojcze. Myślałem, że... -Źle myślałeś- spojrzał na mnie srogo- Mam nadzieję, że podczas piątkowego Biuletynu zachowasz się należycie -Oczywiście. To się więcej nie powtórzy- zapewniłem, po czym odszedłem
