Nikt o tym nie wie. || L. D.|| ZAKOŃCZONA

14. Rzuciła telefonem o ścianę..

Jeszcze chwilę powiedziałam i wróciłam powoli do swojej sali, usiadłam na łóżko i wyjęłam z mojej szafki album ze zdjęciami z jeszcze całą moją rodziną.

Zaczęłam cicho płakać, postanowiłam zadzwonić do przyjaciółek i wszystko im powiedzieć, bo po co mam to ukrywać. Wyjęłam telefon z tylnej kieszeni spodni i zaczęłam dzwonić..

Pierwszy sygnał...

Drugi...

Trzeci...

Odebrała..

-Hej Annie jesteście razem z Lisą?

-No jesteśmy a co?

-Um no bo chcę wam coś powiedzieć.. Przyjedziecie do mnie?

-Sorka mała ale teraz nie możemy, poczekaj z tym do jutra jak zobaczymy się w szkole.

-Okej.

Rozłączyłam się i rzuciłam mocno telefon o ścianę.. zaczęłam jeszcze bardziej płakać.

*Leo pov*

Wyszedłem z budynku i chciałem już wracać do domu ale z tego wszystkiego zapomniałem o Alex przecież ona teraz tak samo cierpi jak ja.

Szybko pobiegłem do windy, na tym samym oddziale co była Olivia szukałem pokoju Alex.
W końcu znalazłem narazie przeglądałem się dziewczynie, oglądała chyba jakiś album, po chwili sięgnęła po telefon i zaczęła rozmawiać chyba z Lisą i Annie.

Zobaczyłem że kończy rozmawiać wiec powoli wszedłem do pomieszczenia, a ona nie zauważając mnie rzuciła telefonem o ścianę, który jakimś cudem był cały.

Podniosłem telefon i położyłem na półkę obok jej łóżka.

-Przepraszam- rzuciłem szybko nie patrząc jej w oczy.

-Ja ciebie też przepraszam- nadal płakała i mocno mnie przytuliła, odwzajemniłem uścisk.

Alex teraz tak bardzo kogoś potrzebuje.