SON BAKIŞ

-13-

Multi: Melinanın yemekte giydiği elbise.

Hadi dans et,"deyip,koltuktan fırlayan Çınar'a dehşet ile baktım.

Dans mı?

"Ne?"dedim ağzımda ki mandalinayla.

"Dans et diyorum.Dans."diyerek kendi etrafında döndü ve benim önümde durup,minik elleriyle ellerimi tutup,kaldırmaya çalıştı.

"Hadi,yoksa evi mahvederim,"diyerek beni tehdit etmişti.

Oflayarak kalktım.Çınar ise müzik kanalı arıyordu ve bulmuştu.

Bilmiş.!

Tam kıvırtmaya başlıyordum ki kapının çalmasıyla koşarak kapıya doğru ilerledim.Gelenin Baran olduğunu görünce o kadar mutlu olmuştum ki anlatamam.

Arkadan Çınar geldi ve ayağıma yapıştı.

"Hayırdır,bilader?"

Bu haline kahkaha atmıştım.

"Sen hayırdır birader?"derken içeriye giren Baran ile Çınar ayağımdan ayrılmış geri geri gidiyordu.

"Kimsin ulan sen,"deyip elini açıp,iki yana salladı.

Baran,Çınar'ı takip ederken salona kadar girmişti.Bende kapıyı kapatıp arkalarından gittim.

Gördüğüm manzarayla, bir garip hissetmiştim.

Baran,Çınar'ı kucağına almış,konuşuyordu.

Yanlarına gidip,bende oturdum ve onları dinledim.

"Erkek adam böyle davranmaz.Bacaklara yapışmaz,"diyerek nasihat veren Baran ile gülümsedim.

"Yakışmadı bana,"diyerek elleriyle oynayan Çınar, Baran'ın kucağından aniden zıpladı ve,

"Sen bize atıştırmalık bir şeyler yap ben biladerimle konuşacağım,"Dediğinde şok olmuş vaziyette Çınar'a bakıyordum.

Ciddi mi bu?

"Pardon,efendim?"dedim alaylı sesimle,

"Sana hadi diyorum.Konuşmamız gerek şeyler var,"dediğinde Baran'a baktım.Dudaklarını birbirine bastırmış gülmemek için direniyordu.

Ayağa kalktım ve kulağına yavaşça eğilip,

"Gül,gül.İçinde tutma,"dedim ve sırf yüzünü görmek için geri çekildim.
Suratı kıpkırmızı olmuştu.Oh olsun! Aynısını bana da yapmıştı.
Bu haline kahkaha atıp,mutfağa girdim.

Ne yapacağım ben?

"Kakaolu kek yap,"diye bağıran Çınar ile gözlerimi devirmiştim.

Bu nasıl bir çocuk böyle?

~•~•~•

Hep birlikte keklerimizi yemiştik ve şu an maç izliyorduk.Çınar'ı oyalamanın da bir yolu varmış.Gözlerimi Çınar'a çevirdiğimde Baran'ın dizinde uyuduğunu görünce tebessüm edip,koltuktan kalktım ve yanlarına gittim.

Baran aniden dikleşince kafamla Çınar'ı gösterdim.O da bakınca öyle bir gülümsedi ki kelebek görse ömrü uzar deyimi tam da bunun içindi.

"Yatıralım,"dedim kısık sesimle.Kafasını salladı ve dikkatlice Çınar'ın kafasının altına yastığı koyup,ayağa kalktı.

Çınar'ı kuçağına alırken ben de misafir odasına doğru gidiyordum.Baran ise arkamda Çınar'ı getiriyordu.

Yatağa yavaşça bıraktım ve üzerini örtüp bir adım geri çekildiğim sırada bir eliyle benim bileğimi tutmuştu ve öbür eliyle de Baran'ı tutuyordu.Baran ile birbirimize bakarken,