- Ve kadın, kül olacağını bile bile ateşe sevdalandı-
Çocukken dinlediğimiz masalları hepimiz hatırlarız. Kül kedisi ayakkabıyı giyer, kurbağa prense dönüşür, uyuyan güzel bir öpücükle uyanır. Sonra sonsuzsa kadar mutlu yaşarlar..
Peri masalları ha...
"Zaten nişan, evlilik değil daha. Laf, söz olmasın diye,"
"Bu laf söz biraz saçma ama olsun ben Baran'ı sevdiğime emindim. Nişanlan tarihini bile belirleyeceğiz,"dedim ayağa kalkarken.
"E hadi bakalım."
~•~•~•
"Ben çıkıyorum,"diyen anneme kapının kenarından baktım ve el salladım.
Neden diye sormayın. Duşa giriyorum da.
Banyoya girdim ve Sıcak tarafı açıp içine girip, saçlarımı yıkamaya başladım.
5 dakika sonun çilekli solüsyonumuda sürdüm ve bornozumu giyip, çıktım.
Odama girince gardropumun karşısına dikildim. Ne giyeceğim ben?
Keşke şirinlerin neden mavi olduğunu düşüneceğime ne giyeceğimi düşünseydim. Dolabımdan bir kaç parça kıyafet çıkardım ve hemencik üstüme geçirdim yoksa donardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Benim gibi biriyseniz bu kombin bile az kalır. Daha da kalın giyinmek lazım. Neyse Melinanın giydikleri. Ben üşüyorum diye onada böyle kat kat giydiriyorum.hahaah)
Telefonumun çalmasıyla cebimden çıkarttım ve açtım.
"Aşağıdayım sevgilim,"deyince salakça gülümsedim.
"Geliyorum,"
Hızlıca çantamı aldım ve evden çıktım. Demir kapıyı açtım ve koşarak arabanın içine attım kendimi. "Günaydın meleğim,"dedi ve yanağımdan öptü. "Sana da günaydın canım,"derken kemerimi takmıştım. Tir tir titrerken Baran klimayı açtı ve içimden 'oh'ladım çünkü tam yüzüme vurmuştu.
"Nereye gidiyoruz?"dedim merakla. "Görürsün güzelim," "Pekii,"dedim ve radyodan bir şarkı açtım.
(Bu film tam bir harika.)
"Çok güzel değil mi? Bizi anlatıyor adamım. Gülümse biraz,"dedim öne doğru eğilip, suratına baktım.
