SON BAKIŞ

-37-

SELAMM GÜZELLERİM!

Son birkaç günde hikaye baya baya okunmaya başladı. İlk bölümler beğenilince bende çoooook mutlu oluyorum. Daha da yazmak istiyorum. Olabildiğinde acemilikten çıkmaya çalışıyor, size daha orijinal bölümler yazmak için çabalıyorum. Destekleriniz için her birinize teşekkürlerimi gönderiyorum.

İyi ki varsınız❣️

(GÖSTERİN BAKAYIM KENDİNİZİ!)

•
•
•
•
•
•

Yemekten sonra çok takılmadan odaya girmiştik ve ben boş boş karşımda ki dolaba bakıyordum. Banyoda ki su sesi kesilince beni de bir panik basınca ayağa kalktım.

"Allah!" Bir sağa bir sola giderken bir yere girmem gerektiğini düşündüm.

Kapı açılınca hızlıca adımımı balkona çeviriyordum ki ayağımın halıya takılmasıyla bir seksen yeri boylamıştım. Baran hızlıca beni yerden kaldırınca bakışlarımı o hariç her yerde gezdirdim. Baran'ın eli hâlâ kolumdayken, ilk koluma sonra Baran'a baktım.

"Tamam sağol da çeksene artık. Huylanıyorum!"

Saçlarından damlalar bacağıma düşünce bir elimle ıslaklığı giderdim. O ise hâlâ kolumu tutuyordu.

Sesli bir şekilde güldüm,
"Bıraksana yahu!"

Kafasını iki yana salladı ve ani hareketle yatağa fırlattı beni. Beynime eşşekler işesin! Boylu boyunca yataktayken Baran yavaşça üzerime doğru eğildi.

Allah! Allah!

Lan bir tane havlu var belinde ve bana doğru tamamen eğiliyorsun. Sen nasıl bir vicdansızsın?! Benim göğüs kafesim hızla inip kalkarken ona bakmamak için mücadele veriyordum. Ağırlığını vermeyerek üzerimde duruyordu ve ben ona bakmadığım halde o ısrarla bana bakıyordu. Saçlarında ki damlalar bu sefer yüzüme düşünce yüzümü buruşturdum.

Off! Off

"B-Baran."

"Hmm"

Bir cesaret bakışlarımı Baran'a çevirdim. "Ne yapıyorsun?"

"Hiç, meleğimi izliyorum. Sen ne yapıyorsun?" Dedi normal bir şekilde.

Yüzümde aptal bir sırıtış oluşurken kendime geldim ve tek kaşımı kaldırdım.
"Kalkmanı bekliyorum."

"Daha çok beklersin bebeğim."

"Ya Baran ya."

"Noldu ya?" Diyerek beni taklit etti. Gülmemek için kendimi zor tuttum.

"Yapma hadi kalk giyin."

"İyiyim ben güzellik düşünme beni sen."

"Hıı," derken elimi yavaşça beline götürdüm ve sıktım. Baran'ın yüzünde mimik dahi oynamazken sinirle ona bakmaya başladım.

"Niye gıdıklanmıyorsun ya?"

Sesli bir şekilde kahkaha atınca o güzel gülüşünü izledim. Ömür boyu izlemeyi de istiyorum. Huzur veren, güven veren gülüşünü ömür boyu görmek istiyorum. Ama sadece bana gülmesini istiyorum. Kimse görmesin bu eşsiz gülümsemeyi. Hiç kimse...