- Ve kadın, kül olacağını bile bile ateşe sevdalandı-
Çocukken dinlediğimiz masalları hepimiz hatırlarız. Kül kedisi ayakkabıyı giyer, kurbağa prense dönüşür, uyuyan güzel bir öpücükle uyanır. Sonra sonsuzsa kadar mutlu yaşarlar..
Peri masalları ha...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Şarkıyla okuyabilirsiniz.
3 GÜN SONRA....
"Burcu kadro sende tatlım, ben çıktım!"
"Tamam canım , görüşürüz!"
Askılıkta ki montumu alıp üzerime geçirdim ve salondan çıktım. Bileğimde ki saate baktım, 20:42'ü gösteriyordu. Bir taksiye atlayıp adresi söyledim. Taksi evin önünde durunca ücreti ödeyip koşar adımlarla eve girdim. Montumu askılığa asıp odaya çıktım. bir an önce duş alıp rahatlamak istiyordum.
Çantamı dolaba koyup hemen lavaboya attım kendimi. Suyu ayarlamadan önce kar kat giydiğim tişörtleri çıkartmaya başladım. Son boğazlı kazağımı çıkartıyordum ki kulaklarım o tanıdık sesi işitti. Öylece durdum. Baran odadaydı.
"Tamam Melisa." Dedi. "Bir an önce yapalım şu işi."
Birkaç saniye karşı tarafı dinledi. "O kadar para ödedik o kızlara. Karşılığını en iyi şekilde isteriz." Gözlerim irileşti. Ne diyordu bu böyle?!
"Ha, aynen. Neyse halledeceğiz. Melina anlamasın başka bir şey istemiyorum. Böyle bir şey yaptığıma ben bile inanamıyorum."
Çıkartmaya yeltendiğim kazağı geri düzledim. Aklım almıyordu... almıyordu! Ne diyordu bu adam?!
Baran'ın sesi kesildiğinde yaklaşık 5 dakika boyunca kendime gelmeye çalıştım. Gözyaşlarım akmaya hazırdı. Önüme düşen saçlarımı geriye attım ve büyük bir soğukkanlılıkla kapıyı aralayıp yatak odasına girdim.
Baran yoktu. Balkondan aşağıya baktığımda bahçede arabasına doğru ilerlediğini gördüm. Çok seri bir şekilde araba anahtarını alıp aşağıya indim. Baran arabasıyla bahçeden çıktığı gibi bende arabaya atladım ve aramızda ki mesafeyi koruyarak onu takip ettim.
O kadar çok şey düşünüyordum ki... lütfen. Baran lütfen bir şey yapma.
Yaklaşık 20 dakika sonra Baran'ın arabası bir otelin önünde durdu ve arabadan inerek anahtarı valeye verdi. Kaşlarımı çattım ve arabayı biraz uzak bir yere park edip koşarak otele girdim. Resepsiyondaydı... nefes nefese arkamı döndüm. Omzumun üzerinden ona baktım. Asansöre doğru ilerliyordu.
