- Ve kadın, kül olacağını bile bile ateşe sevdalandı-
Çocukken dinlediğimiz masalları hepimiz hatırlarız. Kül kedisi ayakkabıyı giyer, kurbağa prense dönüşür, uyuyan güzel bir öpücükle uyanır. Sonra sonsuzsa kadar mutlu yaşarlar..
Peri masalları ha...
Sabah midemin bulantısıyla gözlerimi açmıştım. Ne yani baştan mı başlıyordu? Midem ağzıma geldiğinde koşarak lavaboya girdim. İşimi bitirdikten sonra yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. Başım zonkluyordu.
Saate baktığımda sabahın 5'i olduğunu görmemle yatağıma girdim.
Yatakta bir sağa bir sola kıvranırken ağrıdan öleceğimi hissettim. Her zamankinden çok daha ağrılıydı. Sürtüne sürtüne yataktan kalktım ve Baran'ın yanına gittim.
Uyandırmamaya özen göstererek yanına uzandım ve başımı göğüsüne yasladım. Hissetmiş olacak ki hemen sarıldı. Ağrıdan gözlerim dolmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öyle bir ağrıyordu ki... Hüngür hüngür ağlayabilirdim. En iyisi İzmir'e gittiğimde doktora gitmekti. Kafamı Baran'a çevirdim ve bakmaya başladım. Dağınık saçlarıyla çok tatlı gözüküyordu.
~•~•~•
"Tamam annem. Akşama ordayız. Ben de seni seviyorum. Görüşürüz,"dedim ve aramayı sonlandırdım.
Baranla okula gidip kaydımı yaptırdım.
Şimdi ise biletleri almıştık ve akşam İzmir'e geri gidiyorduk. Bir kaç ay sonra gelecektik zaten Baranla.
Hem Baran da İşini halletti. Burda Ahmet amcanın ortak olduğu bir şirkete dahil oldu.
"Bilmem, sahile gidelim. Simit alalım," hep hayalimdi böyle minik şeyler...
"Tamam sevgilim," ellerimizi sallaya sallaya yürümeye başladık. O gülüyor ben gülüyorum...
Tatlı bir amcadan iki tane simit aldık ve sahile doğru yürümeye başladık.
Ellerimizi tekrardan kenetleyince tam denizin karşısında durduk. Simitimden minik parçalar alarak denize attım. Martıları görünce gülümsemeden edememiştim...
Beni kendine çevirdi."Meleğim,"
"Sen de ye. Açsın sabahtan beri." Derken beni banka oturtmuştu.
Kalan simiti yanıma koydum."Canım bir şey istemiyor ki ,"
"Sabah neden ağladın?" Birden bire ona baktım.
"Ağlamadım,"dedim gözlerimi tekrardan denize çevirirken.
"Gözyaşın koluma düştü,"
dudaklarımı birbirine bastırdım. "Karnım ağrıyordu. O acıyla olan bir şey,"
