-34-

6.6K 293 17
                                    

Bölüm şarkısı: Sezen Aksu- Ben öyle birini sevdim ki















Oldum olalı hastanelerden nefret ederdim. Hiç bir şekilde buraya girmek istemezdim. Hastane veya doktor denilince tüylerim diken diken olurdu. Fakat şu an, ameliyat için hazırlanıyordum. Sizce bu ne kadar adaletli?

Üzerime ameliyat önlüğünü geçirdim ve yatağa oturdum. Kapı açılınca kafamı kaldırdım ve gelene baktım.

Baran'ım...

Kapıyı sessizce kapattı ve yanıma geldi.

"Meleğim..."

Bu kelimeyle akmaya yüz tutmuş göz yaşlarımı serbest bıraktım. "Hayır,hayır. Ağlamak yok." Beni Kollarının arasına alınca ellerimi boynuna sardım. Uzun bir süre aynı şekilde kaldıktan sonra kapının açılmasıyla geri çekildim.

"Hazırsan..."

Kafamı salladım ve ayağa kalktım. Baran'a baktım ve gözlerinden akan yaşları sildim. "Ağlama, bu beni üzer."

Güven verici bir gülümseme yolladım. Ameliyata götürmeleri için yavaşça sedyeye uzandım. Odadan çıkınca herkes ayaklanmıştı. Gitmek istemiyorum...

Vedaları sevmem .

Baran sedyenin ucunu tutarak gelirken ona bakarak gülümsedim. Hemşire sedyeyi durdurunca annem,babam, meltem teyze, ahmet amca, dayım ve yengem yanıma gelmişti.

"Başımı döndürdünüz," dedim gülmeye çalışırken.

Herkesin ağlamaktan göz altları şişmişti.

"Kalkacağım. Üzülmeyin."

Her zaman ki gibi babam bana güven verici bakışlarını yollamıştı. Babama baktım ve gülümseyip başımı salladım.
Son raddeye gelince ağlamanın yerini hıçkırıklar almıştı.

"Biriciğim sana güveniyorum." Diyen Derin'e ellerimi yumruk yaptım ve göğüsüme vurdum.

Arkamda yaşlı gözler bırakmak istemiyorum.

"Ağlamayın. Bunu ben söylüyorum ya, sizi bırakmamak için her şeyi yapacağım."

Annem nefes alamayınca ayağa kalktım hızlıca.

"Annem.."

Sarıldım ve saçlarını öptüm.

"Ağlama. Ne olursun yapma. Yanına geleceğim, gör bak." Gülümsedim."Benden kurtulamazsınız."

Hemşire kaş göz işareti yapınca kafamı salladım ve herkesi öptükten sonra tekrardan sedyeye uzandım. Sedye hareket edince, Baran da peşinden gelmeye başlamıştı.

Ağlama adam...

Baran adımlarını hızlandırınca gözlerimi kapattım.

"Durun!"

Sedye durunca, Baran elini elimin üzerine koydu.

"Güzelim..."

Gülümsedim.

"Yüzüğümü takacağım. Kızma." Dedim acı bir sesle.

"Takacaksın tabii ki de. Onlar sana ait. Çıkta güneş doğsun be Melina'm. "

SON BAKIŞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin