Bonus 6. Een date en een gekneusd been

2.6K 124 127
                                    

'Het spijt me,' zegt ze

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Het spijt me,' zegt ze. Na haar woorden rent Cara weg. Wat bedoelt ze met die woorden? Wat spijt haar?

'Logan! Gaat het goed?' Matthias ondersteunt me en kijkt me bezorgd aan. 'Je had niet met haar moeten vechten.'

'Dat boeit niet.' Ik hinkel naar de auto, terwijl Matthias me probeert te ondersteunen. Ik sla zijn arm steeds onopvallend weg.

'Ze bezit ninjutsu en tai-jutsu,' mompelt Max. 'Logan, ga nooit meer met haar vechten! Ze bezit technieken die wij niet kennen.' Matthias start de auto en we rijden weg. Thom en Anthony rijden achter ons aan. Bij mij thuis stoppen we en helpen de jongens me naar binnen. Mijn moeder komt haastig op me afgerend.

'Wat is er gebeurd!' roept ze. Ze haalt meteen de verbanddoos en duwt me neer op een keukenstoel. 'Heeft die Cara dat gedaan?'

'Ja, maar ik daagde haar uit.' Waarom ik het voor haar opneem weet ik niet. Maar iets in mij vertelt dat het niet de bedoeling was. Waarom zou ze anders zeggen dat het haar spijt? Mijn moeder hapt geschrokken naar adem en kijkt naar mijn been.

'Doe dat nooit meer!' roept ze. 'Ik denk dat je je been gekneusd hebt, maar ik weet het niet zeker. Wij gaan nu naar het ziekenhuis.' Ze pakt de autosleutels, ondersteunt me naar de auto en rijdt dan weg. De jongens heeft ze gewoon genegeerd. 'Ben je helemaal gek geworden?! Hoe kun je dat meisje uitdagen?! Als ik nu geen auto zou besturen, zou je een mep tegen je hoofd hebben gekregen!'

'Mam! Ik moest wel! Cara was zo ijzig kalm en het frustreerde me.'

'Je had nu dood kunnen zijn!'

'Ze had beloofd me niet te vermoorden!'

'Denk je nou echt dat zo'n mens zich aan haar woord zal houden!'

'Ja!' Ons gesprek valt stil en er is geen geschreeuw meer te horen. Bij het ziekenhuis worden me meteen doorverwezen naar de juiste afdeling en al snel ben ik aan de beurt.

~

Ik loop op krukken het schoolplein op. Dakota zou vanochtend niet meerijden omdat ze eerst iets moest doen of zo. Max loopt langs me en heeft me gebracht. We gaan op onze plek staan en wachten tot de lessen beginnen. 'Logan! Wat heb je gedaan?' Dakota komt verbaasd naar me toe en kijkt me bezorgd aan. Taylor en Max laten ons even alleen.

'Gevochten.'

'Met wie?'

'Cara.'

'Wat? Wil je dood?' Ze ademt sneller en kijkt me boos aan.

'Ze daagde me uit, oké. En ik leef nog, dus er is niks aan de hand.' Ze geeft me nog een moordende blik en slaat me dan op mijn schouder. 'Hé, rustig. Het gaat goed. Ik heb alleen mijn been gekneusd.'

'Kneus. Nu kunnen we niet meer vechten.' Ze trekt plagend een pruillip en glimlacht dan. 'Niet dat dat heel erg is, want ik weet toch wel dat ik win.' Ze grijnst vermaakt naar me en steekt plagend haar tong uit.

SpyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu