Spy

25. Vijf uur kickboksen

'Kom op, Cara! Harder!'

'Ik kan niet meer, Ray. Ik sla nu al twee en een half uur tegen die pop. Kan ik even pauze krijgen? Ik moet dadelijk nog naar de jongens om te kijken hoe hun training gaat.'

'Prima, vijf minuten pauze. Geen seconde langer. Je hebt al lang niet meer goed getraind en ik wil dat je weer in topvorm bent, want zoals het er nu uitziet, zul je Aloys nog een keer moeten verslaan.'

'Wat?' roep ik, misschien iets te hard, maar ik kan er niks aan doen door de verbazing.

'We hebben een mail gekregen. Aloys wil je nog een keer zien.' Waarom? Ik heb hem verslagen toen ik zwakker was dan hij. Hij moet weten dat ik onverslaanbaar ben. 'Hij wilt dat je op komt dagen. Hij zint op wraak, Cara. Let op met hem.'

'Doe ik. Wanneer verwacht hij me?'

'Zaterdagavond, op de open plek in het bos. Er blijft een team in de buurt, om je te helpen als hij ook met meerderen is.' De vijf minuten zijn voorbij en Ray moedigt me weer aan om zo hard mogelijk te slaan.

Na nog eens twee en een half uur stop ik en ga ik douchen. Uitgeput kom ik uiteindelijk aan bij de sporthal waar de jongens altijd trainen. Op de dichtstbijzijnde mat stort ik neer. De jongens komen grinnikend om me heen staan.

'Jij ziet er moe uit,' constateert Thom plagend.

'Ik heb net vijf uur moeten kickboksen op mijn best. Ik ben kapot,' hijg ik. Logan doet een poging om me overeind te helpen, maar ik kom niet meer overeind.

'Wacht even,' zegt Anthony ineens. Iedereen kijkt hem aan nu. 'Als wij nu met jou zouden vechten, zouden we winnen?'

'Ja, maar dan is het wel een oneerlijke strijd. Als het eerlijk zou zijn, zou ik winnen,' geef ik toe en ik zucht nog eens diep.

'Dat maakt me niet uit.'

'Kom, Cara, sta op. We hebben je tips nodig.' Logan steekt zijn hand nog eens uit, die ik nu wel aanneem, en helpt me met opstaan. 'Zeg dadelijk even hoe we het aan moeten pakken.' Eerst laat Thom zien wat hij kan, daarna Max, Taylor, Anthony en Logan. Ik geef ze elk wat tips om het nog beter te doen en ga dan weer op de mat liggen.

'Ik heb jou nog nooit zo lui gezien,' merkt Max op.

'Dan mag jij nu lekker vijf uur achter elkaar gaan kickboksen met maar vijf minuten pauze. Dan zeg je wel iets anders. Nou, hup, kickboksen, jij.' Als hij blijft staan, sta ik op. 'Ik meen het. Kickboksen.' Iet wat twijfelend begint hij toch. 'Nog iemand anders een opmerking over mijn levensstijl?' Iedereen schudt zijn hoofd. 'Mooi. Dan kunnen jullie verder met trainen, terwijl ik ga zitten.'

Ik kijk toe naar de jongens die aan het trainen zijn, vooral naar Logan. Zijn spieren zijn aangespannen, zijn haren zitten nog warriger dan normaal, er lopen druppeltjes zweet over zijn hoofd heen en hij kijkt geconcentreerd. Hij ziet er sexy uit.

Nadat de jongens een uur hebben getraind, nemen ze pauze. 'Max, jij niet,' snauw ik als hij ook pauze wil gaan houden. 'Je moet nog anderhalf uur voordat je pauze mag houden.'

'Ik ben kapot, Cara. Geef me even pauze, alsjeblieft.' Hij hijgt hard en zijn kracht om te slaan en schoppen is zo goed als weg.

'Nee. Je moet leren dat je mij nooit meer lui mag noemen als ik net vijf uur heb moeten trainen. Dus ga nog maar even door.' Ik glimlach sluw naar hem. Hij zucht en gaat dan weer verder.

'Ben je niet wat streng voor hem?' fluistert Logan. Ik voel zijn adem langs mijn nek strijken en huiver. Ik schud mijn hoofd.

'Nee, hoor,' glimlach ik liefjes terwijl ik me omdraai. Ik merk nu pas hoe dichtbij hij eigenlijk staat en kijk omhoog om hem aan te kunnen kijken. Echt fijn als je vriendje zo lang is en jij niet. Hoor je mijn sarcasme? Logan denkt echter anders over mijn actie en kijkt me indringend aan, alsof hij met zijn blik wil zeggen dat ik nog eens na moet denken.

'Oké, goed. Max! Stop maar. Hopelijk heb je nu geleerd dat ik niet lui ben en gewoon nog zwaardere trainingen krijg dan jij, waardoor ik zo moe ben.' Logan glimlacht naar me.

'Goed gedaan.' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en pakt dan zijn fles water om wat te drinken. 'Ik ga me omkleden, wacht je op mij?' Ik knik en loop met hem mee naar de gang met kleedkamers. Na een paar minuten is hij weer terug en gaan we naar mijn huis als we de jongens gedag hebben gezegd.

'Wat wil je gaan doen?' vraag ik, zodra we door de voordeur zijn gestapt.

'Geen idee, ik wilde gewoon even alleen met je zijn. Ik kan in de tijd dat ik je terugheb niet alle tijd die we hebben gemist inhalen, dus ik wilde gewoon samen zijn zonder de jongens. Ze zijn heel aardig en zo, maar ook nogal oversekst en niet alles draait om seks.'

'Je hebt gelijk. Zullen we een film kijken?'

'Is goed.' We zoeken een leuke film uit en ik pak wat te drinken voor ons beiden. Zodra alles klaargezet is, laat ik mezelf tegen Logan aanvallen en start hij de film.

~

'Deze film gaan we nooit meer kijken. Het einde was gewoon te erg!' roep ik zodra de aftiteling begint. Het einde was echt ranzig. Echt niet voor herhaling vatbaar. Ik snap nu waarom Anthony deze film zo grappig vond.

'Inderdaad. Wie bedenkt zoiets?' vraagt Logan.

'Geen idee, maar dit is gewoon walgelijk. We hadden moeten weten dat de film zo zou eindigen, wat Anthony had het over de film. Die kijkt alleen maar films die zo eindigen.' Ik ben gewoon half getraumatiseerd.

'Kun je zaterdagavond mee naar de voetbalwedstrijd? Dan kunnen we onze eerste date weer nadoen,' zegt Logan na een korte stilte. Ik kan niet, ik heb dan de afspraak met Aloys. Ik kan niet afzeggen, ik moet hem zien. Ik moet mijn wraak kunnen nemen.

'Het spijt me, ik kan niet. Misschien kunnen we bij de eerstvolgende voetbalwedstrijd gaan?'

I'm back. Kind of. Ik heb het heel druk met school weer een beetje oppakken na een stressvolle week en daar heb ik blijkbaar minimaal twee weken voor nodig. Ik loop echt zo achter met alle updates lezen van boeken in mijn bibliotheek. Maar ik doe mijn best en daar draait het om. Hopelijk zo snel mogelijk weer een hoofdstuk. Ik kan echter niks beloven.