Mijn naam is beroemd. Iedereen kent mijn naam. Ik ken iedereen.
Maar niemand weet wie ik werkelijk ben.
Cara McCarter.
•
(Verdere beschrijving in het voorwoord)
•
'Geweldig boek met veel actie en humor. Zeker een aanrader.' ~ @emma_giesbers
'Het is...
Jullie reacties op de vorige epiloog waren echt hilarisch en heel erg dramatisch. Ik vind het echt geweldig dat jullie zo meeleven met Cara en Logan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Dakota, wat doe jij hier?' Ik hap geschrokken naar adem en kijk Logan smekend aan. Hij mag niks zeggen. Hij kijkt echter niet naar mij.
'Cara,' mompelt hij. De jongens blijven stil.
'Wat?' vraagt Taylor verbaasd na een minuut.
'Ze heet Cara.' Ik slik.
'Het spijt me,' snik ik. Deze jongens zijn in een korte tijd zoveel voor me gaan betekenen. En ik heb me voorgedaan als een ander. Anthony is de eerste die begint te lachen.
'Goede grap. Maar vertel nu maar wat er echt aan de hand is. Waarom is Cara er niet?'
'Anthony, Logan spreekt de waarheid. Ik ben Cara. Ik moest me voor mijn missie voordoen als Dakota, zodat niemand me door zou krijgen. En het was eigenlijk niet de bedoeling dat iemand zou weten wie ik echt ben. Maar toen werd ik verliefd. En nu weten jullie de waarheid.' Mijn stem is zacht, gebroken.
'Jongens, kan ik even alleen met haar praten?' Logan kijkt met een gepijnigde blik naar zijn vrienden. Ze knikken verbaasd en lopen de gang weer op.
'Ik had nooit moeten liegen, maar ik kon niet anders.' Logan kapt me af.
'Waarom, Dakota, waarom deed je dit?' Zijn ogen glinsteren.
'Ik had geen andere keus, Logan. Mijn missie was om een drugsbaas de ontmaskeren. Ik moest vrienden worden met zijn zoon-.'
'Dus alles is gespeeld? Je houdt niet van mij. Je hebt gewoon gedaan alsof?'
'Nee! Ik houd wel van je. Je betekent alles voor mij. Alles. Ik heb geen ouders meer, ik had geen echte vrienden, ik had niemand. Tot ik jou leerde kennen. Je was er voor mij, ook al had je het niet door. Je betekende veel meer voor mij, al vanaf de eerste keer in de sportschool, toen je me zoende. Ik voelde zoveel meer dan bij de andere keer dat ik gezoend heb. Logan, je betekent echt heel veel voor me. En ik wil je niet kwijt. Maar ik snap het als je me nooit meer wilt zien.'
'Ik weet het niet, Dakota. Of Cara. Ik weet het niet. Je weet hoe ik over je denk, over Cara. Dat heb ik aan Dakota verteld. Maar ik weet niet of mijn gedachten kloppen over jou. Je hielp ons. En je deed ons niks aan. Waarom niet?'
'Omdat ik nooit iemand iets aandoe, tenzij diegene mij iets aandoet. Jullie deden mij niks. En ik hou van je. Ik zou je nooit expres pijn doen.' Het laatste fluister ik. 'En ik weet dat ik je nu pijn heb gedaan. Maar ik kon niet langer tegen je liegen. Ik wilde dat je weet wie ik ben. Het spijt me. Ik zal gaan. Ik ga je missen. Vaarwel.' Ik draai me om en loop naar het raam. Ik ga in het kozijn staan en wil net op het dak springen, als een hand me tegenhoudt.
'Wacht,' is het enige wat hij zegt. 'Je kunt niet gaan.' Mijn blik ontwijkt de zijne. Het doet me teveel pijn om hem aan te kijken. Zijn teleurgestelde blik is vervelend om te zien.
'Ik móet, Logan. Ik kan hier niet blijven. Ik zal gevaar lopen. En jij al helemaal. Als mijn organisatie erachter komt dat je weet wie ik ben, zullen ze je uitschakelen. Dat kan ik niet aan.' Hij trekt me uit het kozijn en negeert mijn woorden.
'Cara, niet doen.' Hij noemt me voor het eerst alleen bij mijn echte naam deze avond. Is dit een goed teken of niet? 'Is Cara precies hetzelfde als Dakota?' Ik knik voorzichtig.
'Ja. Mijn karakter is zoals je me hebt leren kennen. Mijn liefde voor jou is hetzelfde als die van Dakota. Alleen zijn er een aantal dingen die niet kloppen.'
'Vertel het me.'
'Collin is niet mijn broer en heet eigenlijk Ray. Hij is hier ook en is fel tegen op onze relatie. Ray is mijn trainer. Ik heb geen ouders meer. De man die zich voordeed als mijn vader, is mijn baas. Mijn ouders zijn omgekomen door hun eigen slachtoffer. Ik wilde altijd wraak nemen, maar ik denk dat de drang daarvoor nu minder is geworden. En dat huis waar je me elke ochtend ophaalt, is niet mijn echte woonplaats. Ik woon daar een tijdje voor mijn missie, zodat jij niets in de gaten zou krijgen.'
'Dus eigenlijk heb je over alles gelogen, behalve je karakter?' vraagt hij ter bevestiging. Ik knik en draai mijn hoofd van hem weg. Ik wil zijn blik niet zien. Dan voel ik me nog schuldiger dan ik al ben. Hij zucht.
'Het spijt me zo erg, Logan. Dit is me nog nooit overkomen en ik wist niet wat ik moest doen met mijn gevoelens. Als ik had geweten dat dit zo zou gaan, had ik-. Ik weet het niet. Ik zou gewoon willen dat ik je niet kwijt zou raken.' Ik zucht en houd een paar tranen tegen.
'Ik wil jou het liefst ook niet kwijt, maar ik weet niet of ik je dit kan vergeven. Het spijt me. Geef me gewoon even om te denken. Zoek me niet op, bel me niet. Ik kom naar jou toe. Ik wil nadenken over wat er gebeurt. Want ik houd van je.'
Ik sluit mijn ogen kort en draai me dan om. 'Je weet me te vinden,' fluister ik. Ik spring vanuit het raamkozijn het dak op en ren zo hard als ik kan over de daken. Ik druk alle tranen, herinneringen en emoties weg. Ik wil niet herinnerd worden aan alle leuke momenten met Logan. Het doet pijn om te weten dat ik hem kwijt ben. Ik ben hem echt kwijt. Hij zegt nu wel dat hij na gaat denken. Maar ik weet ook wel dat hij nooit meer terug zal komen.
Hij laat me zitten. En dat snap ik. Ik moet er mee leren leven. Logan was leuk, maar nu moet ik verder zonder hem. Hij haat me. Ik weet het zeker. Ik heb tegen hem gelogen over mijn naam, familie, alles. Hij heeft het recht om me te haten. En ik heb het recht niet om hem ooit nog mijn vriendje te mogen noemen. Het is uit. En dat blijft.
Einde...
Dit is het officiële einde van Spy. Helaas.
Kloppen jullie gedachten over het einde nog steeds? Of zaten jullie er helemaal naast?
Je kunt vanaf nu vragen stellen aan ieder personage in het boek of aan mij. Elke vraag is welkom voor de Q&A. Je kunt vragen stellen tot de Q&A online staat en het kan alleen in dit hoofdstuk! Stel alsjeblieft niet vragen die al gesteld zijn! Selecteer het personage aan wie je vraag gesteld is hieronder, dat is voor mij een stuk overzichtelijker namelijk.
