Spy

10. MilkaLatté

Ik stap de school binnen en loop rechtstreeks door naar mijn kluisje. Ik heb Logan niet laten weten dat ik vandaag niet met hem mee zou rijden, dus hij zal wel een beetje boos zijn. Gedachten van gister spoken door mijn hoofd. Nummer zeven. En dat binnen vier jaar. Ik heb de spion die deze zaak af moest handelen niet meer gezien. Zou hij niet gekomen zijn of had ik hem niet herkend?

Mijn arm wordt ruw vastgepakt en ik word een bezemkast ingetrokken. 'Wat deed jij op die lezing?' Logan staat met zijn armen voor zijn borst gekruist voor de deur en ik kan niet weg. Hij is het feit dat ik hem heb laten zitten straks helemaal vergeten, volgens mij. Sukkel.

'Wat gaat jou dat aan?' sis ik.

'Ik was daar ook. Met uitnodiging. Waarom had jij een uitnodiging?' Kan deze idioot dan niet ophouden met zijn stomme vragen? Het slaat helemaal nergens op.

'Ik was daar voor mijn vader, omdat hij niet kon komen. Nu goed?' Verveeld kijk ik hem aan. Technisch gezien was ik daar ook voor mijn vader. Ik zit bij de organisatie voor mijn ouders, en dus ook mijn vader, en doe daarom alle opdrachten. Mijn vader is dood, dus hij kan niet komen.

Logan zucht en laat me erlangs. Hij loopt achter me aan en Raven komt vrolijk op me af. 'Hier ben je!' roept ze blij, maar zodra ze Logan ook ziet, vertrekt haar gezicht. 'Jij zou niet zo dom worden!' roept ze met grote ogen. Ze bedoelt het meer als grapje met serieuze ondertoon.

'Rustig, Logan ontvoerde me. Niks aan de hand. Ik ben weer vrij en er is niks gebeurd. Toch Logan?' Ik kijk hem dreigend aan en hij knikt, voordat hij wegloopt en naar zijn vrienden loopt. 'Die heeft een slecht humeur,' mompel ik. Raven heeft het gehoord en grinnikt zacht.

'Zullen we na school gaan shoppen? Ik heb nieuwe kleren nodig en het schoolfeest is over een aantal weken. Kunnen we elkaar ook gelijk wat beter leren kennen,' glimlacht ze. Ik haat shoppen, maar ik moet als een normaal meisje acteren en knik. 'Leuk!' roept ze blij. Ik glimlach vriendelijk naar haar en leg wat boeken in mijn kluisje. Raven vertelt uitbundig over haar vriendje, waar ze gister mee afgesproken heeft, tot de bel gaat en dan lopen we samen naar de les.

Wiskunde, daar ben ik nooit goed in geweest. De enige wiskundige shit die ik kan, is snelheid inschatten van een kogel of ander dodelijk voorwerp. En afstand inschatten, dat kan ik ook. Maar daar houdt het dan ook wel bij op.

De docent geeft uitleg en daarna moeten we zelf aan het werk. 'Ik denk dat Logan het op je gemunt heeft,' fluistert Raven zodra iedereen aan het werk is en het iets luidruchtiger wordt. Ik kijk haar vragend aan. Wat bedoelt ze?

'Hij wil met je naar bed,' fluistert ze zodra ze mijn verwarde gezicht ziet. Ik verslik me spontaan in mijn eigen speeksel en ze klopt bezorgd op mijn rug. 'Gaat het?'

'Ja,' hoest ik. 'Maar waarom zou Logan met mij naar bed willen? Ik ben gewoon een meisje.' Nou ja, gewoon...

'Je bent knap. Hij doet het met elk knap meisje. Maar alsjeblieft, beloof me dat jij niet voor zijn stomme trucjes valt en uiteindelijk niet met een gebroken hart zit.' Die jongen is niet goed bij zijn hoofd!

'Ik beloof het.'

~

Ik stap uit de auto van Raven en kijk naar het grote winkelcentrum. Het is echt heel erg groot. 'Mooi hè?' vraagt ze. Ik knik beduusd en loop achter haar aan naar de eerste winkel. 'Zullen we dadelijk ook nog ergens gaan drinken? Ik ken een cafeetje dat erg lekker drinken heeft. Het is nergens anders te krijgen in de stad en is echt goddelijk.'

'Ja, is goed.' We lopen langs de rekken met kleding en af en toe houdt ze iets omhoog, om het daarna terug te hangen of mee te nemen. Ik neem zelf ook een paar shirtjes uit de rekken, maar hang ze meteen weer terug. Kleding kopen is niet echt mijn ding. Ik koop liever wapens.

'Oh mijn God! Dakota! Deze is perfect voor jou!' Ze komt naar me toe gerend met een jurkje. Het is schattig, tè schattig. Gadver.

'Die is leuk!' zeg ik. Ik moet meespelen en doen als een normaal meisje. Ze duwt het kledingstuk in mijn handen en trekt me mee naar de paskamers. We gaan allebei een hokje in en passen de kleding. Het jurkje zit perfect om mijn lichaam. En het heeft zakken die niet opvallen... Ik doe mijn eigen kleding weer aan en wacht op Raven.

Raven heeft veel meer kleren om te passen en het duurt daarom langer. Ik ga op de stoel in het pashokje zitten en pak mijn mobiel. Ik heb een appje van Ray met de vraag hoe laat ik thuis ben. Ik antwoord hem en stop mijn mobiel dan weer weg.

'Raven, ben je bijna klaar?' roep ik.

'Ja, ik moet alleen dit jurkje nog passen.' Even later stapt ze naar buiten met haar eigen kleren aan. Ze heeft in allebei haar handen kleding vast en hangt de ene stapel aan het rek bij de pashokjes. De andere stapel neemt ze mee naar de kassa. Ik loop met het jurkje in mijn hand achter haar aan.

We betalen en gaan dan naar de volgende winkel, een klein sieradenwinkeltje. Raven loopt meteen naar de wand met kettinkjes en zoekt er leuke tussenuit. Zodra ze er vijf heeft, duwt ze één van de dingen in mijn hand. 'Deze past precies bij het jurkje,' glimlacht ze.

Ik pak het jurkje uit het tasje en houd het kettinkje erbij. Ze heeft gelijk, het matcht perfect. Ik besluit om het te kopen en even later lopen we het winkeltje uit. 'Zullen we wat gaan drinken?' vraag ik. Ik heb dorst en heb even geen zin in kleding. Ze knikt en loopt naar het cafeetje. We gaan ergens zitten en wachten tot de ober komt.

'Twee MilkaLatté, alsjeblieft.' Raven glimlacht naar de jongen en haar ogen twinkelen. Ik trek mijn wenkbrauwen op en haar wangen verkleuren lichtjes. 'Dat is mijn vriendje,' verklaart ze. Even later komt de jongen terug. Hij heeft twee koppen drinken bij en zet het voor ons neer.

'Weer eens aan het shoppen?' vraagt hij aan Raven. Ze knikt.

'Ja, samen met Dakota. Ze is nieuw op school en we kunnen het goed met elkaar vinden. Dakota, dit is Xavier, mijn vriendje.'

'Hey,' begroet ik hem.

Ik ben nu al weer toe aan vakantie... Wie ook?

Shawn is trouwens echt onhandig bezig op de tour :') hij is al een paar keer gestruikeld/gevallen en heeft een gitaar tegen zijn hoofd geslagen (dat was in Amsterdam). Nog een reden waarom hij geweldig is :')