'Ray, heb je mijn kleren en masker?' roep ik.
'Ja, die liggen klaar.' Hij komt mijn kamer binnen en gaat zitten op mijn bureaustoel. 'Waarom ben je zo zenuwachtig?'
'Omdat het goed moet gaan!'
'Geen zorgen. Bij jou lukt altijd alles.' Ik pak mijn pistool, voor de zekerheid, en doe mijn make-up op. Mijn lichte ogen vallen op tussen de zwarte wimpers en mijn lippen lijken voller door de donkerrode kleur.
'Maar dit is anders. Nu moet ik twee personen spelen in mijn eentje! Hier, leg die even bij mijn kleren en masker.' Ik duw het pistool in zijn handen.
'Dat kun je wel.' Hij legt het bij mijn kleren en masker. 'Nou, kleed je om. Dan kunnen we gaan.'
'Wacht. Ik wil eerst nog even het plan bespreken, gewoon voor de zekerheid. Er mag niks fout gaan.' Hij knikt. 'Jij verstopt je ergens in het gebouw. De jongens mogen jou niet zien, maar ik weet waar je bent. Dakota loopt daarnaartoe en de jongens lopen verder naar de juiste kamer. Ik kleed me snel om als Cara en ga naar de jongens toe. De jongens denken dat Dakota vanaf een andere kamer meekijkt met een camera. Jij zorgt ervoor dat de jongens niet bij Dakota kunnen komen als ze dat zouden willen. Goed?'
Ik heb hem niet het hele plan verteld. Dat hoeft hij nu nog niet te weten. Hij zal me om proberen te praten als hij het wist.
'Ja.'
'Oké. Dan kleed ik me nu om.' Hij gaat mijn kamer uit en ik doe een bordeauxrood shirtje met zwarte broek aan. Ik doe mijn haar in een staart, zodat dat straks ook niet meer hoeft, en doe mijn zwarte schoenen aan. 'Ik ben klaar. Ik ga nu naar Logan toe.'
'Tot zo.' Ik ga de deur uit en loop naar Logan toe. Hij opent de deur meteen en laat me binnen.
'Ben je zenuwachtig?' vraagt hij. Ik knik. Niet om de reden die hij denkt, maar ik ben zenuwachtig. 'Het komt goed. Ze kan jou niets doen, want jij bent niet in dezelfde ruimte. Je hoeft maar te gillen en ik kom zo snel mogelijk naar je toe. En de jongens zijn er ook nog, dus er kan je helemaal niets overkomen. Goed?' Ik knik.
'Zullen we gaan?' De jongens knikken en staan op. We gaan maar buiten en stappen in de auto's.
'Logan, kan ik je nog even alleen spreken?' vraag ik, zodra hij in wil stappen. Hij knikt en we lopen een stukje bij de auto's vandaan.
'Ik wil dat je weet dat ik van je houd. Wat er ook gebeurt. Ik meen het. Ik wil je niet meer kwijt. Echt niet. Je bent in een korte tijd zoveel voor me gaan betekenen. Ik had nooit gedacht dat ik ooit zoveel voor iemand zou gaan voelen. Maar het is toch gebeurd. En ik ben blij dat het is gebeurd.' Ik laat mijn lippen zijn mond raken en sla mijn armen om zijn nek. Hij legt zijn handen op mijn heupen en verdiept de kus.
'Hé! Eet elkaar niet op!' hoor ik Max roepen.
'Zoek een kamer!' roept Anthony. Ik hoor de jongens lachen, maar het maakt me niets uit.
'We moeten gaan!' roept Taylor. We negeren hem ook en zoenen gewoon verder. Ik geniet te veel van dit moment om hem los te laten. Misschien raak ik hem kwijt. Ik moet genieten van elk moment dat we samen hebben. Ik wil dit moment niet laten verpesten.
Iemand drukt de toeter hard in en ik laat Logan geschrokken los. Logan gromt kort. 'We komen al,' roept hij geïrriteerd. 'Je raakt me niet kwijt, Dakota. Echt niet,' fluistert hij, voordat we naar de auto's lopen. Ik zit niet bij Logan in de auto.
'Je houdt echt van hem, of niet?' vraagt Taylor. Ik knik, beseffend dat ik hem kwijt ga raken als hij de waarheid over me weet. Hij heeft nu al twee keer gezegd dat hij niet bij me weg zal gaan, maar uiteindelijk zal hij zo boos zijn en me verlaten.
'Hebben jullie al seks gehad?' vraagt Anthony. Taylor geeft hem een por in zijn zij. Mijn wangen zijn inmiddels felrood geworden.
'Subtiel,' mompelt Taylor sarcastisch.
'Wat? Ik wil het gewoon weten. Is dat zo erg?' Ik lach kort.
'Nee, we hebben geen seks gehad,' mompel ik.
'Echt niet?' roept Anthony verbaasd. Ik schud mijn hoofd, niet wetend wat ik moet zeggen. Is het zo raar? 'Dan moet hij wel heel veel van je houden. Bij elk ander vriendinnetje dat hij heeft gehad, hadden ze binnen een week al het bed gedeeld.' Wat moet ik met deze informatie? Is dit om me in te wrijven dat Logan wel seks met anderen wil en niet met mij?
'Maar geen zorgen, die vriendinnen waren niet serieus. Volgens mij is het met jou wel serieus,' zegt Taylor snel. 'Lekkere opmerking weer, Anthony,' mompelt hij er sarcastisch achteraan.
Taylor start de auto en rijdt achter de anderen aan. 'Zeg, Dakota, ben je eigenlijk nog maagd?' gaat Anthony na een tijdje verder.
'Gast!' roep ik. Waarom moet hij dit soort dingen over mij weten? Dit gaat hem niks aan.
'Wat? Ik mag het toch vragen? Zo erg is het toch niet?' Hij doet onschuldig zijn handen omhoog. 'Mag ik antwoord of niet? Want als ik geen antwoord krijg, beschouw ik dat als een ja.'
'Nee, ik ben geen maagd meer.' Ik snap niet waarom ik dit aan hem vertel.
'Heb je wel al dingen gedaan met Logan?'
'Nee,' mompel ik. 'We zijn niet verder gegaan dan zoenen.' Ik zou nu het liefst gewoon weglopen, maar ik zit in een rijdende auto. Anthony kijkt grijnzend achterom.
'Anthony, moet dit?' hoor ik Max snauwen. Hij zit toch in de andere auto?
'Oh, shit! De microfoons staan nog aan.' Oh, er zijn microfoons.
'Ja, Logan heeft ook alles gehoord. Hij vindt het volgens mij niet zo leuk dat je dit soort dingen aan Dakota vraagt. Zijn handen zijn helemaal wit van het knijpen.' Max lacht kort. Mijn wangen zijn felrood.
'Hij houdt echt van je. Dat kun je zien aan alles.'
Ik vind dit een schattig einde.
Hierna komen nog twee epilogen en dan is het boek afgelopen. Dat zijn eigenlijk ook nog twee hoofdstukken, maar ik heb ze epilogen genoemd omdat ik die nog nodig had en niet wist wat ik in een extra epiloog moest schrijven. Dus ik heb de laatste twee hoofdstukken, die bij elkaar horen, epilogen genoemd.
Bij de tweede epiloog kun je vragen stellen voor de Q&A. Nergens anders. Maar dat zal ik daar nog wel even bijzetten.
(Edit: als je wil weten of er een deel twee komt, is dat een vraag voor de Q&A;))
JE LEEST
Spy
Fiksi RemajaMijn naam is beroemd. Iedereen kent mijn naam. Ik ken iedereen. Maar niemand weet wie ik werkelijk ben. Cara McCarter. • (Verdere beschrijving in het voorwoord) • 'Geweldig boek met veel actie en humor. Zeker een aanrader.' ~ @emma_giesbers 'Het is...