Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 6

Herschreven

Perspectief Amirah:

We zitten aan tafel. Rayan heeft eten van steakhouse gehaald. Ik heb een kipburger en een pasta en kipcorn. Heerlijk. Ik vertel ze wat Nourdinne zei. Ze zijn blij voor me.

"Oh ja Amirah" ik knik. Terwijl ik van me pasta eet. "Mijn ouders, dus je schoonouders willen je weer zien". "Wat?" "Ze hebben je gemist ze willen je zien" Ik heb ze lang niet gezien, dus waarom niet. "Wanneer?" "Wij gaan morgen langs kom je dan mee" zegt Fatiha. Ik knik. "Nourdinne zou daar echt blij mee zijn" ik zet een glimlach op en eet verder.

Het is raar om naar zijn ouders te gaan, zonder hem. Maar ook om die ene keer. Toen hadden mijn ouders flinke ruzie gemaak met mijn ouders. Ik koos voor niemand zijn kant. Want ze hadden allebei gelijk én ongelijk. Sindsdien heb ik ze niet meer gezien. Ik heb ze wel gezien, maar dat was anders. Ik ga morgen naar hun huis. Maar ghair inshallah. Denk ik in me zelf.

~

Wat zal ik aantrekken? Dit is wel het grootste probleem van een meisje. Maar nu vooral ik naar mijn schoonouders ga. Na een lange tijd.

Ik kijk het weer op mijn telefoon. Ik pak een zwangerschap broek. Ik trek een zwarte koltrui aan. Mijn buik komt er mooi in uit. Ik heb mijn haren gestijld. Het is al stijl van zich zelf met veel slagen der in, vandaar dat ik het stijl soms.

Na ik me helemaal klaar heb gemaakt loop ik naar beneden en wacht op de rest. "Ik ga met de kinderen in de auto en dan nemen jullie de auto van Amirah maar Fatiha gaat rijden want je mag niet rijden" zegt Rayan. Ik knik.

Hij neemt de kinderen mee en zet ze op de achterbank. Hij stapt in. Wij stappen ook in de auto. Eigenlijk is deze auto van Nourdinne. Maar hij noemde het altijd onze auto.

~

Mijn hart klopt in mijn kont. Ik loop rustig naar binnen. En zie de vrolijke moeder van Nourdinne al. Ze groet me uit bundig. Wow, dit had ik niet verwacht.

Ik word vrolijk verwelkomt en ik neem plaats. Ze bewonderen allemaal me buik. Mijn schoonouders zijn zo blij dat ze weer een kleinzoon krijgen.

Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze me zo zouden verwelkomen. Ze zijn super aardig, ondanks ze me eigenlijk een beetje in de steek hebben gelaten nu hun zoon vast zit. Ben ik wel blij dat het weer goed is.

~

Fatiha is met de zusje van Nourdinne en de kinderen naar de speeltuin gegaan. Nu zijn alleen Rayan en mijn schoonouders in het huis. En nu word het zeker serieus.

"Amirah" zegt mijn schoonvader. "Ja 3amie" "Ik wil je echt bedanken, wij zijn echt trots op je. Je bent een prachtige meid en je bent na al die maanden nog steeds bij  Nourdinne ookal kan hij der niet voor je zijn. Je bezoekt hem zo vaak mogelijk. En ik ken veel mensen uit de gevangenis, en ik heb dit nog nooit meegemaakt. Jullie houden zo veel van elkaar" zegt hij. Ik glimlach, wat dacht hij dan? Dat ik Nourdinne in de steek zou laten?

"Inshallah komt hij binnekort vrij" ik knik. "En we hebben een cadeau voor jullie" ik kijk hem vragend aan. "Zodra Nasserdine wat ouder is hebben we een vakantie voor jullie geregeld naar Dubai" "Dat had echt niet gehoeven 3amie" zeg ik, maar toch blij. "Jij verdient het, en Nourdinne ook, hij is onschuldig en heeft de straf van iemand anders moeten meemaken waardoor hij niet bij zijn vrouw kon zijn en je zwangerschap maar dat kunnen jullie inhalen" zegt hij. "Shokran" zeg ik. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd hetzelfde bij mijn schoonmoeder.

"Maar als jullie willen kunnen jullie ook Nasserdine bij ons laten" zegt ze blij. "We zien wel inshallah" "Wanneer ben je uitgerekend" "over kleine 2 weekjes, dus 14 september" "inshallah"

"En hbiba, wat betreft je ouders, je kan altijd bij ons terecht je hoeft je echt niet te schamen we staan altijd open voor je en we zien je als onze dochter en wat je voor Nourdinne hebt gedaan is zo prachtig" ik bedank hun glimlachend. Ik denk ff weer aan mijn ouders. Ik schud snel de zwakte weg en geniet van mijn dagje met mijn schoonouders.

Ik blijf nog de hele middag met hun, lekker gegeten. En ben blij dat ik ben gekomen.

~

Ik ben inmiddels thuis. De kinderen van Rayan slapen al. Ik gun Rayan en Fatiha hun avondje. Ik wil dat niet van hun afpakken. Ze zitten lekker beneden samen film te kijken. En ik probeer alleen maar in slaap te vallen..

Ik pak mijn telefoon. Ik open snapchat. Ik heb zo veel oogjes. Ik wil mijn leven meer prive maken. Ik maak een nieuwe snap aan. Ik zet hem op prive natuurlijk. Ik voeg alleen maar mensen die ik goed ken.

Ik voegde op mijn nieuwe snap ook Nourdinne toe, ookal weet ik dat hij niet actief der op is.

Ik leg mijn telefoon neer. Ik heb een fotolijst. Met van die hokjes. Er is een foto van Marouane, en der naast eentje van Nourdinne. Ik blijf een half uur huilen en der naar staren. En viel dan langzaam in slaap..