Chapter 89

3.4K 206 31
                                    

Ik word wakker door geluid van beneden. Uit de keuken. Ik glimlach.

Eerste dag weer thuis. Ik heb het hier zo erg gemist. Zo erg.

Ik heb vannacht lekker geslapen, ondanks dat ik een paar keer wakker was geworden om Sabrine borstvoeding te geven.

Na de scan zat ik nog 4 dagen in het ziekenhuis omdat het niet zo goed er aan toe ging. Maar gister middag mocht ik gelukkig weg.

Met Sabrine gaat het echt goed. Ze hoeft niet meer in het glazen bedje. Ze mag gewoon van mijn borst drinken. Alleen we moeten nog wel voorzichtig met haar zijn. Ze is zo klein..

Ik sta met moeite op. Ik kijk in de wieg en zie Sabrine als een roosje slapen.

Ik glimlach en loop met moeite naar de badkamer. Ik heb nog erg veel pijn aan mijn buik en blauwe plekken.

Ik denk dat ik zo veel pijn heb aan mijn buik door de keizersnede. Ik heb nu ook een lelijke litteken boven mijn geslachtsdeel.

Dat word dus geen bikini dragen in de toekomst.

Gister had ik heerlijk gedoucht. Ik was mijn gezicht en kam mijn zachte haren. En zet het in hoog losse staartje.

Mijn wondjes zijn ook al deels genezen. Wat logisch is want we zijn al bijna 3 weken verder sinds de bevalling.

Mijn gezicht is nog best bleek en ik heb wallen. Ik moet echt meer gaan slapen.

Ik doe de wassing met moeite. Ik ga weer naar mijn slaapkamer en zit op de rand van mijn bed. Ik kan nog niet normaal bidden door mijn gebroken rib. Dus ik doe het zittend.

Als ik klaar ben met alles kijk ik nog bij Sabrine. Ik trek mijn sloffen aan en loop met moeite naar beneden.

Trouwens Nasserdinne is bij mijn moeder, hij komt pas morgen avond. Me moeder vind het geweldig met hem. En hij ook. Ik heb mijn kleine schatje wel onzettend gemist. Maar ik zie hem morgen inshallah weer.

Ik ruik een lekkere geur. Ik loop naar de keuken en zie Nourdinne pannenkoeken pakken. Glimlachend loop ik naar hem toe.

Hij merkt me op en trekt me in een knuffel en geeft allemaal kusjes. Ik rust mijn hoofd op zijn borstkas. "Heb je lekker geslapen schat?" "Ja, jij?" "Normaal" zegt hij. "Maar sws veel beter omdat jij bij me lag" vervolgt hij. Ik glimlach.

"Heb je nog veel pijn" zegt hij en kijkt me bezorgd aan. Ik knik zachtjes.

Hij drukt zijn lippen op de mijne en vraagt om toestemming. Wat ik hem geef. Ik sluit mijn ogen en geniet er van .

Hij heeft de tafel al gedekt. Na een tijdje ga ik zitten en hij bakt de laatste pannenkoeken. Als hij klaar is komt hij der bij zitten.

Ik pak een pannenkoek en smeer er wat appelstroop op met poedersuiker en rol het op. Ik neem een hap. Heerlijk.

"Je bent toch al naar de gemeente gegaan?" Vraag ik. Hij knikt. "Vorige week al" "ohja"

"Nour, we moeten echt kleding en spulletjes kopen voor Sabrine" zeg ik. Hij knikt. "Wanneer wil je gaan?" "Morgen? Of nu?" "Morgen is beter" zegt hij. Ik knik.

De geboorte van Sabrine was zo onverwachts. Vandaar dat we niet genoeg kleren en spullen hebben. Want als dit allemaal niet gebeurd zou zijn had ik nog 2 maanden om alles te kopen.

Maar goed, ik ben blij dat Sabrine er is. En het komt goed. We gaan morgen wel alles wat ze nodig heeft kopen.

We eten samen gezellig verder. Nourdinne laat me lachen. En het eten is heerlijk.

Ik help hem met opruimen als we klaar zijn. "Nee nee niet doen, ik doe het zelf" "Laat me je please helpen" hij wilt wat zeggen maar we horen Sabrine huilen.

"Ik ga wel" zeg ik. Hij drukt nog snel een kus op mijn wang en ik loop naar boven.

Ik zie Sabrine in haar bed huilen. Haar ogen zijn half dicht en ze huilt zachtjes. Ik til der voorzichtig op en geef haar een zachtje kusje.

Ze kalmeert wat maar ze huilt nog steeds,
Maar dan op een andere manier.

Ik leg haar op de verschoonmat en verschoon haar luiertje. Ik kleed haar weer om en ik pak de verschoonskussen.

Ik ga recht zitten en ze zuigt aan mijn tepel. "Lekker drinken mammie, ik hou van je" zeg ik op een baby stem en kijk der glimlachend aan.

Ik pak mijn telefoon en check een paar dingen. Ik bel wat met mijn moeder en daarna ook met mijn schoonmoeder. Ik app wat met Wissal en Lamyae. En bel ook wat met Marouane.

Zo he, ik leek wel een belautomaat.

Ik laat Sabrine rustig boeren en al snel valt ze weer in slaap. Ik leg haar weer in haar wiegje.

De deur gaat open en ik zie Nourdinne staan.

"Slaapt ze weer?" Vraagt hij. Ik knik. Hij loopt naar me toe. En drukt een kusje in mijn nek. En nog een paar. Ik geniet er van.

"Je bent moe, ik zie het" zegt hij en rust zijn handen op mijn bil.

"Ik ben kapot" zucht ik. "Ga slapen lieverd, ik ruim het huis wel op" "Ben jij niet moe dan?" "Jawel, maar jij hebt het meer nodig dan ik" "Maar..." "Geen gemaar, ik ruim het huis op. Trouwens het niet eens veel. En dan kom ik ook bij je liggen ja?" Ik kijk hem even aan en knik dan.

Hij glimlacht en drukt een snelle kus op mijn lippen. "Ik hou van je prinses" ik glimlach vermoeid.

Hij trekt me mee naar het bed. Ik ga liggen. En hij stopt me in. Hij drukt nog een kus en loopt dan rustig weg.

Wat hou ik toch van hem.

-

Perspectief Nourdinne:

Ik loop rustig de slaapkamer uit. Wat houd ik toch haar.

Ik loop naar beneden. De keuken is al helemaal opgeruimd en ik ga verder met de woonkamer.

Amirah heeft veel pijn meksiena. Ze heeft heel veel mee gemaakt meskiena. En dit is het minste wat ik kan doen.

Ze heeft zo veel voor me gedaan he. Ze is de perfecte vrouw die je maar wensen kan. En ik wil haar alles terug geven. Ik wil haar de liefde terug geven. En ik zal haar beschermen met alles wat ik kan.

Ze heeft op me gewacht terwijl ze zwanger was en ik in de gevangenis zat. Ze heeft mijn borg betaalt, ze heeft een tijdje blut door mij moeten zijn. Ze heeft de pijn moeten verdragen dat ik vreemd was gegaan. Ze heeft onze 2 pracht kinderen op de aarde gezet. Ze heeft elke dag voor me gekookt en het huis opgeruimt. Ze heeft slaaploze nachten door mij gehad. Ze heeft ruzies en discussies met me gehad. Ze is ontvoerd geweest. Ze is geslagen en mishandeld. Ze heeft een moeilijke bevalling achter de rug. En ze lijd zo veel pijn en heeft veel pijn geleden. Ook met haar familie.

En dit allemaal bewijst dat Amirah een sterke vrouw is. Een geweldige vrouw. Een droomvrouw. De beste vrouw.

En het minst wat ik terug kan doen is haar alle liefde geven. En ik zal dat zeker doen.

Ik hou van haar en alleen van haar, en natuurlijk mijn kinderen en familie.

Wat hou ik toch van haar..

Strijden voor Liefde (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu