Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 11

Ik kleed Nasserdine in een rompertje en een warm babypakje der op. Ik trek lekkere warme sokjes aan. En een jasje. Ik zet een muts op. En ik geef hem een kusje. Hij kijkt me met zijn felblauwe ogen aan. De ogen van zijn vader.

"Ga je lekker boodschappjes doen met mama" zeg ik. Hij beweegt een klein beetje. Ik geef hem nog een kusje en zet hem in loop naar beneden en zet hem in de maxicosi kinderwagen.

Ik trek mijn schoenen en winterjas aan. Het is Begin September maar het is super koud. Ik pak de babytas en ik wil net de deur uit gaan maar Marouane komt naar beneden.

"Wat ga je doen?" "Frisse neus nemen en boodschappen doen" "oke app of bel me als er iets is of als je naar huis komt" ik knik en loop de deur uit.

Ondertussen bel ik met Wissal. Ze is gister langs geweest.

Het is een stukje lopen naar de Albert heijn. Maar dat wil ik juist. Heerlijk deze frisse lucht.

PERSPECTIEF NOURDINNE:

Met mijn normale kleren aan. En een doos in me handen. Loop ik naar de uitgang. De agenten volgen me nog. Ik zie Marouane al staan.

Ik moet een handtekening zetten. En marouane ook. Als ik vrij ben geeft hij me een mannelijke knuffel.

We lopen naar de auto. En hij rijd weg.

"Is Amirah thuis?" "Nee ze is ff boodschappen gaan doen" ik knik.

Ik herken de buurt zeker. Maar er zijn hier en daar kleine aanpassingen.

-

"Ik ga douchen" zeg ik. Hij knikt en ik loop naar de slaapkamer. Het is nauwlijks veranderd. En het ruikt heerlijk  naar Amirah der parfum. Wat voelt het goed om terug te zijn.

Ik loop naar de babykamer en blijf een tijdje staren naar de babykamer. Het is prachtig.

Ik loop naar de badkamer en neem een snelle douche. Ik scheer mijn baardje bij. En ik fris me helemaal op. Ik loop naar onze slaapkamer en trek een boxer en een trainingspak aan. Met zwarte sokken.

Ik loop naar beneden. En ik zie Marouane. Ik praat een beetje met hem bij. Over de gevangenis en over Amirah enz.

"Ik ga Amirah bellen" zegt hij. Ik knik. Hij doet het op luidspreker en ze neemt op. "Ja?" Zegt haar prachtige stem. "Waar ben je" "ben binnen 2 min thuis" "ooh oke" "tot zo" hij hangt op.

"Yallah ga snel verstoppen" ik pak snel me spullen en leg ze in de tuin. "Ga in de keuken wachten ik haal je wel" ik knik.

Niet veel later hoor ik Amirah. "Kom is" "wacht ik ga Nasserdine in bed leggen" ze loopt naar boven. En loopt dan weer naar beneden.

Ik hoor ze praten. En even later komt Marouane naar me toe. "Kom" zegt hij. Ik loop achter hem aan.

Amirah kijkt op. Als ze mij opmerkt gilt ze heel hard. Ze springt op me. En knuffelt me bijna dood.

Perspectief Amirah:

Dit kan niet. Neee.

Ik spring op hem en knuffel hem zo hard ik kan. Er rolt een traan over mijn wang. Ik kijk hem aan. En aai over zijn wang. "Hoe?" Zeg ik zacht. "Vertel ik je later wel" "Ik kan het niet geloven" zeg ik zacht. Hij zet zijn lippen op de mijne. Wat heb ik dit gemist.

Maanden heb ik geen lippen geproefd. Maanden. Eindelijk. Eindelijk heb ik hem terug.

"Ik ga" zegt Marouane. "Naar waar?" Zeg ik. "Naar me eigen huis?" "Waarom" "Jullie hebben jullie privecy nodig" ik loop naar marouane en knuffel hem. "Dankjewel voor alles" zeg ik. Hij lacht. "Ga maar naar Nourdinne" "kom je vanavond hier eten?" "Ik weet niet" "please?" "Ik laat je weten ja" ik knik. Ik laat hem uit en ik loop weer naar Nourdinne.

Hij kijkt me lachend aan. Hij trekt me naar zich toe en zoent me. "Ik heb je zo gemist" zeg ik als we eindelijk op adem zijn gekomen. Hij trekt me nog dichter tegen zich aan. "Ik jou ook" hij speelt met mijn haar. En aait over mijn gezicht.

Een traan rolt over mijn wang. "Niet huilen hbiba" zegt hij en veegt het weg. "Ik ben gewoon zo blij dat je der eindelijk weer bent" ik knuffel hem. Hij houd me stevig vast.

"Ik zal je nooit meer alleen laten, nooit" fluistert hij in mijn oor. En drukt een kus op mijn voorhoofd.

-

Ik hoor Nasserdine huilen. "Mag ik gaan?" Zegt Nourdinne. "Tuurlijk maar hij wil volgens mij borstvoeding" hij knikt. Hij loopt naar boven. Ik ga stiekem kijken hoe hij Nasserdine oppakt. Nasserdinne is meteen stil. Ik kijk ze trots aan.

"Mijn knappe zoon" hoor ik Nourdinne zeggen. Ik glimlach. "Ik zal je nooit meer in de steek laten" vervolgt hij. Een traan rolt over mijn wang. Ik ben zo emotioneel laatste dagen.

Nourdinne ruikt aan zijn billen. "Heeft deze knapperd een poepie gelaten" zegt hij. Ik lach. Geschrokken kijkt Nourdinne om. Ik loop naar hem toe.

De fel blauwe ogen van Nasserdine kijken Nourdinne bestuderend aan. Prachtig.

"Ik ga hem verschonen" zevt Nourdinne trots. "Ga maar" hij legt hem neer op de verschoonmat. En doet zijn broekje uit. Ik kijk hun verliefd aan. Hij haalt de luier weg en maakt zijn onderste helemaal schoon. Hij gooit de luier weg en doet een nieuwe om. Hij trekt het broekje weer voor hem aan. En drukt een kus op het bolle gezichtje van Nasserdinne.

"En? Doe ik het goed?" Ik knik. Hij lacht. Hij pakt Nasserdine weer voorzichtig op. "Papa is er" zegt hij. Ik lach. Nasserdine schopt een beetje met zijn benen en armen.

Maar begint dan spontaan te huilen. "Rustig knapperd rustig" zegt Nourdinne. "Geef maar, tenzij hij jou tepel mag leegzuigen?" Nourdinne lacht. "Dat is jou taak mamaatje".

ik ga zitten op mijn bed en duw mijn truitje naar beneden en haal mijn borst uit mijn bh. Ik geef het aan Nasserdine en hij drinkt gulzig.

Nourdinne komt naast me liggen en kijkt ons aandachtig aan. "We hebben het goed gedaan" zegt hij glimlachend. Automatisch glimlach ik ook.

Zijn fel blauwe ogen zijn nog steeds geconcentreerd op ons. Zijn fel blauwe ogen zijn precies als die van Nasserdine.

Wat voelt het goed om weer compleet te zijn.

✔️