Chapter 71

3.1K 202 27
                                    

Mijn moeder doet open met een glimlach. Zodra zijn mijn tranen ziet verandert haar blik.

"Benti wat is er gebeurd?" Ik loop langs haar naar binnen.

"Amirah!" Hoor ik Nourdinne zeggen.

Wissal en Marouane staan ook al in de gang ons vreemd aan te kijken.

"Nee Nourdinne, Laat me gewoon ff met rust! je hebt al genoeg gezegt" zeg ik teleurgesteld en ren naar boven naar mijn slaapkamer.

Ik ga liggen in mijn bed.

Doe ik niet een beetje overdreven? Nee, ik doe niet overdreven. Ik heb altijd al alles vergeven. Dit keer ga ik het hem niet vergeven. Niet makkelijk dan.

Waarom ik boos ben? Omdat hij heeft gelogen, meerder malen. Keihard in mijn gezicht. Hij had een relatie met Amina terwijl wij samen een relatie hadden en trouwplannen hadden.

Ik kan het niet meer, ik kan het gewoon niet. Het is te veel voor me. Ik wil een tijdje afstand van Nourdinne, niet alleen om dit. Om alles, we hebben zo vaak ruzie. Echt vaak.

Er word op de deur geklopt.

"Ik ben het Wissal" hoor ik. "Kom maar" zeg ik schor. Ik ga recht zitten en veeg mijn tranen weg.

Ze komt naar binnen met Nasserdine. Ik glimlach als ik hem zie.

"Nasserdine schatje!" Zeg ik blij. Hij springt meteen in mijn armen.

"mammmmaaa" zegt hij met een schatttige babystem. "Oh hbiba ik heb je gemist"

"Mama" zegt hij sip.

Ik lach. "Wat is er schatje?" zeg ik en geef hem een knuffel en kus.

Wissal kijkt ons trots aan.

"Mama slapen" zegt Nasserdinne. "Kom maar schatje" zeg ik en laat hem goed liggen in mijn armen. Hij word rustig en sluit zijn ogen.

Ik kijk naar Wissal.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt ze. Ik kijk der zogenaamd vragend aan. "Tussen jou en Nourdinne" zegt ze alsof ik dom ben.

Ik mompel wat. "Je hoeft het niet te vertellen" "Jawel ik wil met iemand praten"

"Ik ben hier om te praten" zegt ze en gaat naast me zitten.

De deur is dicht, ik kijk naar Nasserdinne. Hij zuigt op zijn speentje en kijkt me moe aan.

Ik geef hem een kusje en glimlach.

"Hij ging zijn moeder terug brengen naar huis" zeg ik. "In de ochtend vandaag?" Ik knik. "Dus ik was ff alleen" ze knikt.

"Ik had je toch eerder verteld over die Amina" "Die van Dubai?" Ik knik. Ze trekt een vies gezicht. Ik lach kort.

"Ze kwam naar me in het ziekenhuis" "Wat! hoe wist ze datje daar was?" "geen idee" "en toen?" "ze deed eerst lief en ze vertelde me dat zij en Nourdinne een relatie hadden vlak voor onze bruiloft" "wat! nee dat kan niet" "blijkbaar wel, en ze liet ook allemaal foto's en video's van elkaar zien en Nourdinne ging het vandaag ook niet ontkennen" ze knikt.

"maar ik ben niet boos om het feit dat ze exen van elkaar zijn, het is gebeurd. zolang hij maar uit haar buurt blijft en dat zij gewoon verleden tijd is. maar in dubai, ik had hem zo vaak gevraagd of hij haar kende enzo want hij en zij deden toen ook erg raar" ze knikt.

"maar hij bleef al die weken gewoon keihard in me gezicht liegen, en dat is het, dat is waarom ik boos en teleurgesteld ben" ze kijkt me medelijdend aan.

"je hebt gelijk" zegt ze. "en je hebt alle redenen om boos te zijn, maar jullie zijn getrouwd. jullie hebben mashallah een pracht kind samen. je moet wel met hem gaan praten, en laat hem gewoon alles vertellen" "zodat hij weer kan liegen?" zeg ik spottend.

"maar weet je wissal, het is niet dat ik eeuwen lang boos ga worden om alleen dit zonder met hem hebben gepraat. maar we hebben de afgelopen weken zo vaak ruzie. de ene keer gaat het goed en dan weer echt slecht. ik ben gewoon zo ongelukkig, hij deed de laatste tijd zo gemeen enzo. er was geen ene normale dag zonder een ruzie" zeg ik snikkend.

"hebben jullie der niet over gepraat ofzo?" "hij had zich verontschuldigt en hij zei heel veel dingen. en die woorden waren zo mooi, we zouden er samen uitkomen. maar nu is weer die kut amina er tussen gekomen" ze kijkt me aan.

"wauw, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen" "je hoeft ook niks te zeggen" "jullie houden van elkaar, en als jullie echt van elkaar houden brengt allah jullie inshallah weer bijelkaar. het is gewoon afwachten, en praat met hem. jullie kunnen der altijd samen uit komen" ik kijk haar dankbaar aan.

"dankjewel dit had ik echt ff nodig" "je kan altijd bij me je hart luchten dat weet je" ik knik. Ik knuffel haar. Ze knuffelt me terug.

"We hadden lekker voor jullie gekookt enzo, wil je nog eten?" "Niet nu, ik wil ff gaan slapen" ze knikt.

"Dan gaan we naar huis en dan  laten we jullie alleen" "Wie is jullie?" "Nourdinne, jij, nasserdinne" ik schud mijn hoofd.

"Blijf je aub hier slapen? Please" ze kijkt me twijfelend aan. "En Salah dan?" "Hij kan ook hier blijven slapen" zeg ik. Ik kijk der smekend aan. Ze kijkt me een tijdje twijfelend aan.

"Oke" zucht ze. "Dankjewel" zeg ik blij. "Waar is Salah?" "Beneden, hij slaapt" ik knik.

"Je moeder en broer gaan denk ik zo naar huis" "Oh het spijt me dat ik jullie dag heb verpest" "Doe normaal" zegt ze.

"Kan je ze nog ff roepen naar hier voor dat ze gaan" ze knikt. En loopt weg.

Ik kijk naar mijn mooie Nasserdinne. Schatje.

Ik aai over zijn haren. Hij ligt vredig te slapen.

Ik wrijf over mijn buik. Er komt al een volgende aan. Het gaat allemaal zo snel. Nasserdinne is al een jaartje oud. Ik herriner me nog de dag van gister dat Nourdinne opgepakt werd. Een traan rolt over mijn wang.

Ik hou van Nourdinne, waarom moeten we elke dag ruzie maken? Over super domme dingen. Horen we wel bij elkaar? Ik schud de gedachtes van me af. Ik moet gewoon geduld hebben.

Mijn gedachtes worden verbroken door iemand die op de deur klopt. "Binnen" ik zie Marouane verschijnen.

Ik glimlach kort. Hij sluit de deur achter zich dicht. Hij komt naast me zitten. En speelt met mijn hand.

"Gaat het al een beetje?" Ik knik. "Ik heb een korte samenvatting gekregen van Nourdinne en Wissal" ik knik.

"Ik heb gewoon de tijd nodig om na te denken" zucht ik. "We hebben te vaak ruzie" hij knikt. "Je hoeft niks meer te zeggen, rust maar uit. En denk zolang je wil" zegt hij en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach.

Hij blijft nog ff met me zitten.

Mijn moeder komt ook binnen en groet me. We kletsen wat en ze gaan dan naar huis.

Als ze weg zijn sta ik op. Ik trek een korte pyjama aan en ik ga weer in bed liggen. Ik kijk naar Nasserdinne, die vredig zit te slapen. Ik druk zacht een kusje op zijn hand.

Met hele erge hoofdpijn sluit ik mijn ogen. En langzaam val ik in slaap.

Strijden voor Liefde (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu