Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 40

"Amirah, ik heb goed nieuws" zegt Marouane die naast me komt zitten. "Vertel" "Je wist toch dat ik ff in geld nood zat door dat ik ben baan kwijt ben" "ja" "En Nourdinne heeft me geholpen met een oplossing" "echt? Wat voor oplossing?" "Ik ga werken in zijn bedrijf, als acountant het verdient super goed meer dan nodig is en ik ben je man echt dankbaar ervoor, jij ook touwens" "ik ben echt blij voor je! Alhamdoulilah, je hebt het verdiend" zeg ik blij. En ik meen het oprecht!

Hij knuffelt me. "Ik hou van je" zegt hij. "Ik ook van jou" we blijven ff knuffelen.

"Maar Marouane hoe oud ben je nu? 24 toch?" Hij knikt. "Bijna 25" zegt hij. "Is het niet tijd voor een vrouw? Ik wil niet dat je alleen thuis bent, je bent altijd welkom bij mij maar het is toch veel leuker als je gaat trouwen" zeg ik voorzichtig. Hij kijkt me aan.

"Ja je hebt gelijk" zucht hij. "Maar ik vind maar niet de perfecte vrouw" vervolgt hij. "Perfect bestaat niet, wat voor types houd jij?" "Lief, zorgzaam, slim, knap, respectvol, goeie band met Allah.." "mhm, je hebt wel smaak" hij lacht. "Het komt allemaal goed, je vind inshallah de ware binnekort" zeg ik en speel wat met zijn haren. Hij rust zijn hoofd op mijn schouder.

"Ik wist van kleins af aan dat jij al veel eerder dan mij zou trouwen" zegt hij lachend. Ik lach met hem mee.

We kletsen nog wat.

We zijn al inmiddels weken verder van de dag dat lamyae getrouwd is. Ze is inmiddels al terug van haar heerlijke huwelijksreis.

Marouane zat een tijdje in problemen. Hij werd ontslagen door crisis in het bedrijf waar hij werkte. Hij kon maar geen nieuwe baan vinden meskien. Maar hij had een baan nodig, het geld blijft niet uit de lucht vallen. Gelukkig heeft Nourdinne heb een baan aangeboden. Een goeie ook nog. Ik ben onzettend trots op Marouane. Ook op Nourdinne.

Maar de dreigberichtjes blijven maar doorgaan. Niemand weet het. Het maakt me echt bang. Maar tot nu toe is er niks ergs gebeurt denk ik.

-

Ik pak een m&m uit mijn kommetje. Nourdinne masseert mijn voeten. "Het is bijna Ramadan he" zeg ik. Hij knikt. Over precies een maand is het ramadan.

"Ik haat voeten en tenen maar wollah die van jou zijn zo mooi, zacht en lekker om aan te zitten nog nooit zo mooie voeten gezien ik zie altijd die verrotte groene tenen enzo" zegt hij lachend. Ik schiet in de lach. "Nou bedankt, je bent echt gek" "Gek op jou" zegt hij.

"Heb je vrij genomen voor morgen?" Vraag ik. "Ja, hoe laat was die afspraak ook al weer" "drie uur" antwoord ik. Hij knikt en gaat verder met mijn voeten masseren.

Jullie willen vast weten wat we morgen gaan doen he. We gaan Nasserdinne zijn piemeltje laten besnijden. Dat doen bijna alle moslims bij de jongetjes. Het liefst zo jong mogelijk zodat het sneller geneest en de gene het niet kan herrineren later.

Nasserdinne is nu 8 maanden oud. En als hij later groot is herrinert hij denk ik niet wat er gebeurde toen hij nog een baby was. Daarom doen we het morgen.

Onze Profeet Mohamed swt heeft gezegt dat alle jongens dat moeten doen. Die in de Islam geloven.

Back to the reality. "Schat waar denk je aan?" "Aan morgen" "mhm het komt goed inshallah we hebben een goede betrouwbare kliniek gekozen" ik knik. Hij zet mijn voeten aan de kant en komt op me liggen.

"Ga van me af je bent zwaar" zeg ik lachend. "Eerst een kus" zegt hij en kust me. Ik ga der op in. Weer krijg ik allerlei kriebels door me heen.

-

Lachend zit ik met Wissal op haar bank. Der buik is zo mooi rond! Mashallah. Ze is uitgerekend over een maandje te bevallen. Dus midden in de Ramadan zal ze Insha Allah bevallen. Ook Van een jongen.

"Me ouders hebben je gemist, kom je met me mee overmorgen naar hun ff langs?" Zegt ze. "Ja tuurlijk" zeg ik. En we kletsen verder.

Ik heb der letterlijk alles maar ook alles verteld. Ze heeft me zo hard gesteund. En ik ben het haar nog eeuwig voor dankbaar.

"Hoe was de besnijdenis, is het eng?" "Ja het is echt eng durf niet naar te kijken. Maar alhamdoulilah is het goed gegaan en werd hij verdoofd waardoor hij niks voelde. Ze zeiden wel dat hij het erna nog gaat voelen en meer gaat huilen dan normaal maar ja, het gaat binnekort over de pijn" leg ik uit.

"Als ik ga bevallen wil ik dat je der bent" zegt ze. "Als ik het hoor kom ik meteen" ze glimlacht. "We krijgen allemaal jongens, straks word het een jongen familie" zegt ze lachend. Ik lach mee. "Ik wou zou graag een dochter he, dat is mijn allergrootste droom geweest. Maar ik ben natuurlijk zo blij met Nasserdinne maar ik zou wel heel graag een dochter willen" zeg ik. Ze lacht. "Wist je nog toen je zwanger was, en je het geslacht niet wist maar je dacht dat het een meisje was dus ging je.. hahahahah" lacht ze. "Ja stop ik weet het al" zeg ik lachend.

-

Hij blijft maar huilen en huilen. "Ik weet het schatje je hebt pijn, nog ff volhouden" zeg ik. Ik leg hem op de verschoonmat. Hij is eindelijk stil. Ik doe voorzichtig zijn luier der af. Ik pak een babydoekje en maak het schoon. Zodra het doekje zijn piemeltje aanraakt begint hij met huilen. Meskien hij heeft echt pijn van de besnijdenis. Ik verschoon hem snel en pak hem op. "Kom maar bij Mama" zeg ik sussend. Met hem in mijn armen loop ik naar beneden.

Ik check ff bij het eten. Het ziet er nog goed uit. Nasserdinne huilt nog steeds. Ik was zijn speentje. "Ik weet dat je pijn hebt mamie kom maar je bent sterk" zeg ik. Ik geef hem een kusje. Ik doe zijn speentje in zijn mond. Hij is stil. Ik wil hem neer leggen in zijn speelhok maar dan begint hij weer met huilen. Ik pak hem op.

"Rustig maar schatje mama is hier" zeg ik en loop naar de keuken. De bel gaat. Huh? Nourdinne heeft toch sleutels.

Ik kijk door het gaatje en ik zie Nourdinne staan. Opgelucht doe ik open. "Salam hbiba" zegt hij. "Salam" antwoord ik. Hij geeft me een kus op me mond en Nasserdinne geeft hij ook een kus.

"Ik was me sleutels vergeten" zegt hij. Ik knik. Hij loopt naar binnen en doet zijn schoenen uit. Hij loopt meteen naar boven en dan komt hij terug met een short, zonder shirt. Ik laat me blik kort op zijn blote boven lichaam vallen en kijk dan weg. Ik hoor hem lachen.

"Pak hem is dan ga ik de tafel dekken" hij neemt hem over. "En voorzichtig hij heeft echt pijn aan zijn dinges meskien"

****

Eindelijk kerstvakantie! 😋
Ik zal deze vakantie elke dag een deeltje updaten inshaallah.
Wat ben ik toch lief 😊