Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 42

De prachtige dag is aangebroken. Eid. Deze dag is een van mijn favoriete dagen van het jaar.

Nourdinne is naar de moskee om het ochtend gebed te bidden. De mannen gaan naar de moskee. En de vrouwen blijven thuis wachten op de mannen om een gezellige dag met de familie te maken.

Ik ben Baghrir aan het maken. Ze zien der goed uit. Als ik een hele stapel af heb bak ik nog een stapel voor thuis. Een stapeltje verpak ik voor bij mijn schoonfamilie.

We gaan zo naar mijn schoonfamilie. Marouane gaat ook mee. Ik vind het jammer dat we niet onze ouders kunnen bezoeken. Ik ga mijn moeder zo proberen te bellen als het lukt. Ik weet dat mijn moeder me mist. Het kan niet anders. Ze was altijd goed voor me, behalve mijn vader dan. Hij is een klootzak. Maar ik weet dat mijn moeder mijn vader moet gehoorzamen anders gebeuren der slechte dingen met der. Hoeveel mijn moeder me ook heeft aan gedaan. Ik hou zoveel van der.

Ik loop naar boven. Ik zie Nasserdinne nog slapen. Ik bid het ochtend gebed alleen en loop dan naar beneden. Ik pak de huistelefoon. En toets het nummer van mijn moeder in.

Na een paar keer over gaan neemt ze op. "Allo?" Hoor ik mijn moeder zeggen. Haar stem maakt me weer compleet. "Mama?" "Amirah?" "Ja yemma ik ben het" "Waarom bel je mij?" Zegt ze bot. De tranen vullen zich op. "Ik wou je alleen mabrouk el eid wensen" zeg ik trillend. "Dat hoeft niet, al die tijd kies je je man boven je ouders ewa blijf bij je man rotten en bel ons nooit meer" hoor ik mijn vader er tussen door zeggen. Er word opgehangen. De tranen kennen geen einde. Hoe kunnen ze zo bot tegen me doen?

Ik heb ze nooit in de steek gelaten. Zij hebben mij in de steek gelaten. Ik ging nog terug om mijn excuses aan te bieden maar zij stuurden mij weg. Ik was daarna nog een paar keer langs gegaan maar ze waren volgens mij verhuisd. Ik had nog moeite gedaan maar zij wouden mij niet spreken.

De tranen kennen geen einde. Het is echt moeilijk zonder ouders. Echt! Hoe veel pijn ze me ook hebben gedaan. Mijn moeder, mijn moeder, mijn moeder.. ik hou van haar!

Door mijn tranen heb ik niet door dat Nourdinne binnen komt. Met marouane.

"Amirah?" Hoor ik. Ik veeg snel mijn tranen weg maar hij heeft me al gezien. "Amirah! Wat is er gebeurd?" Zegt hij en rent naar me toe. Hij trekt me in een knuffel. Een verbaasd Marouane komt binnen lopen.

"Er is niets" zeg ik en veeg mijn tranen weg. "Dit is niet niks, vertel het maar" zegt hij.

"Ik.. ikeeh.. heb mijn moeder gebeld" "je hebt wat!" Zegt Marouane boos. "En? Wat zei ze" "Ze vroeg waarom ik belde, dus ik zei ik wou alleen mabrouk el eid wensen dan zegt mijn vader dat ik nooit meer moet bellen dat ik voor jouw heb gekozen en hier moet blijven rotten" zeg ik snikkend. Denken jullie dat ik overdrijf? Nee dat doe ik niet. Ik gun het niemand om zo behandelt te worden door je bloedeigen ouders.

"Kom maar schat, ze zijn je tranen niet waard" zegt hij lief. "Je hebt gelijk, ik moet niet zo overdrijven laten we gewoon een leuke dag van maken bij je schoonouders" "ben je zeker? We kunnen ook thuis blijven he" "nee nee we gaan gewoon" zeg ik en neem diep adem. Ik veeg al mijn tranen weg. En ik sta op . "Ik ga me klaarmaken" zeg ik. Ze knikken.

Ik loop naar boven en kleed me om in een super mooi setje. Wauw gewoon. Ik trek nog wat hakken aan. En ik laat mijn haren los. Stijl. Ik maak me lichtjes op. Mascara, wenkbrauwen, bronzer, highligther en lippen.

Ik pak mijn tas en loop naar beneden. Ik zie dat Nourdinne me bewonderend aan kijkt terwijl hij Nasserdinne in de maxi cosi zet.

"Zullen we gaan?" Zegt Nourdinne. Ik knik. "Oh wacht" zeg ik en ren naar de keuken. Ik pak de bord met baghrir en loop weer terug naar de deur. Marouane is al naar de auto gaan lopen. "Je ziet er prachtig uit houbi" zegt hij. "Jij ook" zeg ik blozend. Hij kust me en trekt me dan tegen zich aan. "Zullen we gaan?" Vraag ik ongemakkelijk. Hij schiet in de lach.

We stappen de auto in. Ik kijk naar mijn mooie Nasserdinne. Ik hou zijn handje vast en wrijf er over. Hij kijkt me bewonderend aan met zijn felblauwe ogen. Zijn speentje valt uit zijn mond door de bewegingen die hij maakt met zijn benen en armen. Hij begint meteen te bleren.

Ik pak zijn speentje en zet het in zijn mond. Hij is meteen stil. Mijn schatje toch.

-

Lachend groet ik iedereen in de woonkamer. Iedereen is er van Nourdinne zijn gezin. Rayan en zijn gezin, Lamyae en haar man, mijn schoonouders, Marouane, Nourdinne, Nasserdinne en ik. Het is super gezellig.

We blijven de hele dag, want ik heb geen ander familie om te bezoeken. Jammer genoeg.

Lamyae en haar man gaan naar haar schoonfamilie. Rayan en zijn gezin gaan ook naar hun schoonfamilie. En wij blijven lekker hier.

Na heerlijk hebben gegeten. En geklets. Breekt de avond al aan. We zetten Marouane thuis af en we rijden naar huis.

Hij pakt mijn hand vast en kust et op. "Ik heb een verrassing voor je" "echt? Vertel" "nog ff wachten schatje" zegt hij lachend. Ik kan daar echt zo niet tegen!

Hij rijd niet naar huis maar naar een restaurant. Ik stap uit en hij ook. Hij doet Nasserdinne in de kinderwagen en we lopen naar binnen. Een paar mensen kijken ons aan. Het is hier best mooi.

We lopen naar een tafeltje en gaan zitten. "Slaapt hij?" Hij knikt. Ik pak de menukaart en al snel komt een ober. We bestellen ons eten.

"Wat was nou de verrassing" hij lacht. "Volgende week begint de Zomervakantie al, en je weet dat mijn ouders ons 2 tickets cadeau hebben gegeven naar Dubai" ik knik. "Ik heb een ticket bijgekocht voor Nasserdinne en we vertrekken volgende week zaterdag" "omg! Je bent de beste" zeg ik enthausiast. "Thuis mag je bedanken door me te verwennen" ik rol met mijn ogen. Ik hoor hem lachen. Damn zijn lach.

"Ik wou eerst Nasserdinne bij mijn ouders laten maar ik weet dat je niet zonder hem kan dus gaat ie gewoon lekker mee" ik knik. "You Smart" grap ik. Hij lacht. Hij houd mijn hand vast en streelt met zijn vinger over mijn hand.

"Ik hou van je"