Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 32

PERSPECTIEF LAMYAE.

Dit is niet normaal gewoon. Ff serieus kijk naar Amirah. Ze is werkelijk waar een bloed mooi meisje Mashallah. En heeft een pracht zoontje. Ze heeft zoveel pijn moeten lijden door Nourdinne.

Ze heeft haar ouders in de steek gelaten voor Nourdinne. Ze heeft op hem gewacht maanden lang. Ze is van een prachtkind bevallen zonder Nourdinne. En ze is helemaal blut geworden door die borg tvoe.

En het ergste is, dat Nourdinne vreemd is gegaan. Hoe kan hij naar bed zijn gegaan met een andere wijf!

En Amirah, ze is zo lief wollah. Ik heb nog nooit iemand met zo een hart als haar gezien. Nourdinne heeft haar zoveel pijn gedaan. Maar toch blijft ze van hem houden en doet hem niks aan.

Wauw gewoon, maar het doet me pijn mijn grote broer gebroken te zien. Hij is er kapot van. Hij slaapt niet. Hij denkt elke dag aan haar. En zijn zoon. Hij is niet meer de oude.

Ik moet hier wat aan doen. En gues wat! Ik heb het gesprek opgenomen. Van Amirah en mij. I am really smart!

Oke ik weet het is niet goed om gesprekken op te nemen. Maar ik doe het voor haar. Ze zal het wel begrijpen.

Ik moet alleen er achter zien te komen wat er echt achter speelt. Zoals ik al zei tegen Amirah. Mijn broer Nourdinne zou dit echt niet met opzet hebben gedaan. Ik ken hem.

Mijn gedachtes worden verboken door de auto die stopt.

"Dankjewel voor de leuke dag" zegt Amirah. "Jij ook bedankt, en het komt allemaal goed inshallah ik en mijn ouders zijn er voor je" "Dankjewel" zegt ze lief. "En Nourdinne houd dondersveel van je echt" ze kijkt weg. "Maar ik spreek je nog wel, je komt toch wel naar me bruiloft en henna he!" "Ja tuurlijk!" Zegt ze. Ik knik blij. "Kom je deze week bij ons langs, bij me ouders?" "Ja kan, maar.. eh.. ik kom liever alleen als Nourdinne er niet is" "oh ja isgoed dat regel ik dan wel" zeg ik. Ze knikt. Ik geef der nog een knuffel.

"Kan je kijken of Nourdinne er is? En dan Nasserdinne naar me brengen?" "Kom anders zelf naar binnen" "Please? Ik durf hem niet onder ogen te komen" ik kijk der medelijdend aan. Ik vind het echt zielig voor der.

"Isgoed" zeg ik. Ze knikt dankbaar. Ik stap de auto uit en loop naar binnen. Ik hoor stemmen. Ik zie de schoenen van Nourdinne.

Ik loop naar binnen en groet iedereen. "Was je met Amirah?" Zegt Nourdinne. "Ja, ze staat voor de deur in de auto" "Zeg tegen der dat ze naar binnen kan komen!" Zegt mijn moeder. "Ze wilt niet yemma ik heb het al een paar keer gevraagd laat haar maar meskiena" zeg ik. Nourdinne kijkt beschaamd naar de grond.

"Ze komt inshallah wel deze week langs voor jullie, maar alleen als Nourdinne er niet is" ik zeg het gewoon heb schijt aan Nourdinne hij moet voelen wat hij Amirah heeft aangedaan.

Ik hoor hem hard zuchten. "Maar ze wil naar huis met Nasserdinne" zeg ik. En ik pak zijn jasje. Hij kleed zijn zoontje om. Hij is zo somber. En zijn wallen, het maakt hem echt lelijk.  

"Ik ga wel" zegt Nourdinne. "Ze wilt het niet Nourdinne laat der aub" "Stil! Ik ga" zegt hij boos. En loopt met alle spullen van Nasserdinne het huis uit.

Ik stuur een appje naar Amirah. "Het spijt me dat je hem toch wel ziet, hij wou perse naar je toe komen hij luisterde niet" stuur ik. Ik zucht.

Ik ga zitten op de bank. "Yemma, Wewa" zeg ik. Ze kijken me allebei aan. "Amirah zit echt in de problemen meskiena" zeg ik zuchtend. "Ik vind het echt zielig voor der" zeg ik. "Hoezo problemen?" Zegt mijn vader.

"Ze is blut" ze kijken me geschrokken aan. "Die 2 miljoen heeft der helemaal blut gemaakt, ze is bang dat ze haar zoon niet goed kan opvoeden als ze niet genoeg geld heeft. Ze heeft niks meer a yemma en wewa. Ze heeft der auto al verkocht" ik hoor mijn moeder snikken. "Meskiena" zegt mijn moeder. "Dit gaat te ver! Nourdinne kan dit haar niet aan doen! En wij gaan der wat aan doen" zegt mijn vader streng.

Ik ben blij dat ze der ook zo over denken.

Nourdinne komt naar binnen. Hij is verdrietig zie ik. Hij gaat naast me zitten op de bank.

Een vreselijke stilte hangt tussen ons.

"Nourdinne!" Zegt mijn vader streng. Hij schrikt op van zijn gedachtes. "Ja wewa" "Dit gaat te ver!" Zegt hij boos. "Ze is blut" zegt mijn moeder.

"Ze is WAT?!" Zegt Nourdinne. "Blut" zeg ik. Hij staat boos op en begint te ijsberen.

Ik pak mijn telefoon. "Nourdinne ga is ff zitten"  hij gaat zitten. Ik speel de spraakmemo af.

We horen het hele gesprek.

Nourdinne loopt gestresst heen en weer. Er rolt een traan over zijn wang.

"Hoe moet ik het goedmaken hoe?! Hoe moet ik haar weer gelukkig maken en der alles terug geven" zegt hij boos maar ook verdrietig. Ik vind het echt zielig voor ze.

"Weldi, zij, zij is een prinses. Je moet haar behandelen als een prinses. Haar de liefde geven. Dat heeft ze nodig. Ze vraagt zelfs die 2 miljoen niet van je terug, ze vraagt om liefde. A weldi geef haar die liefde. Je hebt een domme fout gemaakt en doe dat niet nog een keer! Maak het goed met haar en waag het niet op te geven! Ze is een prachtige dame van binnen en van buiten!" Zegt mijn moeder en veegt der traan weg. Ze kan der niet tegen om haar zoon zo gebroken te zien. En haar lievelings schoondochter zo te zien en horen.

"Ik hou van haar a yemma! Ik zal tot mijn dood voor haar strijden!" Zegt Nourdinne en loopt naar boven. Vast naar zijn oude kamer.

******

Like? Rea? Ik heb zo veel huiswerk hea! Oeff