Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 17

Het gaat wel wat beter tussen ons. We zijn al een weekje verder. Hij zorgt goed voor ons maar komt wel vaak laat thuis en is vaak weg. Ik snap dat Zakenman zijn belangrijk is en hij veel moet werken. Maar hij heeft wel een vrouw die moe is en een zoontje thuis.

Ik kook voor hem. We eten ook niet vaak samen. Want hij is elke keer weg als ik ga eten bijvoorbeeld.

Zuchtend roer ik door de macaroni. Vandaag gewoon wat simpels. Ik kan echt elk moment uitbarsten. Ik ben helemaal gesloopt van binnen. Mijn borsten die verschrikkelijk veel pijn doen. Hoofdpijn. En ik heb slaap te kort. Nasserdinne die ook aandacht van me vraagt en me borsten wil en ook nog het huis opruimen en koken. Het is zo zwaar. Maar ik heb het voor Nourdinne en Nasserdinne over.

Het eten is klaar en ik laat het warm. Ik hoor Nourdinne binnen komen. Hij is eindelijk optijd thuis!

Hij komt binnen en geeft me een kus. Ik dek de tafel. En eet mee. "Het is heerlijk schat" zegt hij.

We kletsen nog wat. We ruimen samen alles op ik ben moe en gesloopt. Ik wil slapen.

"Schat!" Zegt hij. Ik loop naar hem toe. "Ja?" Vraag ik. "Wanneer kan ik van je lichaam genieten" zegt hij doelend op sek*. "Binnekort" "2 maanden zijn toch al voorbij?" "Ja maar het doet nog beetje pijn, maar het word echt minder dus nog ff 2 daagjes geduld" hij knikt. Ik ga naar boven. "Wat ga je doen?" "Slapen" zeg ik.

Ik poets mijn tanden. En ik kruip mijn bed in.

-

Ongeduldig bel ik Nourdinne. Maar hij neemt niet op. Waar in hemelsnaam blijft hij! Ik had afgesproken om met een oude vriendin en Wissal uit eten te gaan. En hij zou op Nasserdinne letten. Maar het is al middennacht geweest en ze zijn vast al naar huis en hebben al gegeten.

Hij flikt het weer! Te laat thuis komen. En nu vind ik het helemaal erg want hij komt zijn afspraken niet na. Ruw veeg ik mijn tranen weg.

Ik had hem gemist toen hij vast zat, maar ik had niet verwacht dat hij oppeens zo tegen me zou doen. Hij is helemaal veranderd. Ik herken hem niet. Komt het door de gevangenis, of door iets anders?

Boos loop ik naar boven. Ik haal het kleine beetje make up van mijn gezicht af. En ik kleed me om in een warme pyjama. Ik kam mijn haren en steek in een staartje naar achter.

Ik hoor Nourdinne binnenkomen. Hij komt binnen. Ik kijk op de klok en het is al 1 uur in de nacht.

"Hee ben je nog wakker?" Zegt hij. "Waar was je?!" Zeg ik boos. "Wow rustig ik was op werk" "op werk?" Zeg ik sarcastisch maar ook boos. De traan stroomt naar beneden. "Je bent echt een flikker! Ik had je nog zo duidelijk gezegt dat ik om zes uur wou vertrekken en dat je dan thuis moest zijn om op Nasserdinne te letten. En meneertje zei nog komt goed komt goed. He! Waar was je?! Je doet dit allemaal express! Ik haat je" schreeuw ik. "Je overdrijft" "ik overdrijf? Elke dag en elke dag weer kom je te laat thuis, ik zie je nauwlijks en ik ga kapot van de vermoeidheid voor een kind zorgen is niet niks!" Zeg ik. Mijn geduld raakte op. Vandaar dat ik zo uitbarst tegen hem. Ik wilde het al veel eerder tegen hem zeggen. Maar nu ben ik echt verdrietig.

"Niet zo tegen me schreeuwen!" Zegt hij boos. "Het spijt me ja, ik was het helemaal vergeten" "het zal wel" zeg ik boos.

Ik ga beneden op de bank liggen en probeer in slaap te vallen. Wat me niet goed lukt.

Ik begrijp dat hij het druk heeft. En ik begrijp dat hij moet werken. Maar elke dag in de nacht thuiskomen is overdreven. Ik kan niet alles in me eentje elke dag doen, het is net alsof hij der niet is.

Voordat hij werd opgepakt. Was hij een schat. Hij was mijn schat. En ik was zijn schat. We deden alles samen. Hij zorgde goed voor me en we hadden bijna nooit ruzie.

Hij was zo lief en respect vol. En kijk wat ik allemaal voor hem heb gedaan! Ik heb bijna al mijn spaargeld aan hem uitgegeven toen hij vast zat. Ik heb betaald voor hem. Als ik niet had betaalt. Had ik zeker meer dan 2 jaar vast moeten zitten. Het bedrag vertel ik niet aan jullie, want het is belachelijk dat het zo duur is.

En nu? Nu? Wat is er met hem gebeurd?

-

"Amirah" hoor ik iemand zeggen. Ik wrijf in mijn ogen. Ik kijk om me heen. Ik lig op de bank. Ik zie Nourdinne met Nasserdinne in zijn armen.

Ik ga recht zitten. Ik had al verschikkelijk veel pijn. Maar het is nu erger geworden door dat ik op de bank heb geslapen en te veel gehuild heb.

"Hij wil je borst" ik neem hem van me over. Ik geef hem mijn borst. Ik kijk op de klok. 04:03 uur. Mijn ogen vallen bijna dicht. Ik wrijf in mijn ogen. Ik kijk naar Nourdinne, hij is klaarwakker en zit op de bank ons maar aan te staren. Het kleine lampje in de hoek zorgt ervoor dat het een beetje verlicht is in de woonkamer.

Ik negeer het feit dat Nourdinne in de woonkamer zit. En mij aanstaart. Na een tijdje is Nasserdinne klaar met drinken. Ik hou hem recht op vast. Zodat hij kan boeren.

Ik sta op en loop heen en weer door de gang. Na dat ik 2 boertjes heb gehoord loop ik naar boven. Ik geef hem een kusje. "Ik hou van je" zeg ik zacht. En geef hem nog een kusje. Ik laat hem vredig in zijn eigen bedje slapen. Ik wil net weglopen maar Nourdinne blokkeert mijn weg.

Ik duw hem aan de kant. "Doe nou niet zo Amirah? Het spijt me echt" ik kijk hem aan. Het is donker maar ik zie hem door zijn felblauwe ogen. "Alsjeblieft Amirah ik heb niet geslapen sinds onze ruzie ik hou van je en dat weten we allebei aub het spijt me echt ik was het helemaal vergeten" we staan inmiddels al op de gang.

"Kijk Nourdinne, het is niet zo erg dat ik een dagje niet uit kon met mijn vriendinnen. Ookal vind ik het jammer ik ga niet boos lopen doen om dat" "waarom doe je dan zo" "wat is zo?" "Je negeert me en slaapt op de bank" "Ik voel me gewoon zo eenzaam, je bent altijd heel vroeg weg en heel laat terug, ik zie je bijna niet. Het lijkt gewoon alsof we niet eens samen wonen. Nourdinne, ik ben kapot. Het is te zwaar voor me om alles zelf te doen" zeg ik en er ontsnapt een traan. Hij veegt rustig de traan weg. "Het spijt me Amirah, zoals je weet ben ik eindelijk baas van het bedrijf en ik heb het echt druk er moet zo veel gedaan worden. Ik beloof je dat ik meer tijd aan jou en Nasserdinne zal besteden" ik knik rustig en kijk naar de grond. Ik heb een zwak voor hem. En dat is altijd al zo geweest.

Hij knuffelt me. "Kom gewoon in bed slapen" ik knik verlegen. We gaan in bed liggen en hij houd me stevig vast. Ik kruip wat meer tegen hem aan. "Ik hou van je en ik zal je nooit meer alleen laten" is het laatste wat ik hoor voordat ik in diepe slaap val.

***
Bij de 60 likes ga ik door xx