Strijden voor Liefde (VOLTOOID)

Chapter 60

Ik aai over zijn blote borstkas..

Afgelopen nacht was zo geweldig, al zeg ik het zelf. En het was een lange nacht.

Het is al 12:16 uur. We hebben heerlijk geslapen. En liggen nog steeds in bed.

Ik voel zijn lippen op mijn slaap.

"Je blote borsten geven me alleen nog meer zin" zegt hij. Ik bloos.

Hij knuffelt me stevig, alsof hij me gaat kwijtraken.

"Wat zullen we vandaag doen?" Vraagt hij. "Wat wil jij doen" "Mij maakt het niet veel uit, zullen we ergens buiten gaan ontbijten dan Nasserdinne ophalen en dan langs je moeder?" Vraagt hij. "Goed plan" zeg ik glimlachend.

"Wil je wel mee naar mijn moeder of blijf je thuis?" Vraag ik voorzichtig. "Aub Amirah vraag dat niet meer, tuurlijk ga ik mee" zegt hij lachend. De lach die mijn hart compleet maakt.

Er stroomt een traan over mijn wang. "Waarom huil je habibti? Heb ik je pijn gedaan?" "Nee nee, ik ben gewoon een beetje emotioneel. Ik ben blij dat ik mijn moeder terug heb, mijn broer, dat ik Nasserdinne en jou heb. Ik zou me geen beter leven kunnen voorstellen zonder jullie 4" hij kijkt me glimlachend aan en veegt mijn traan weg.

"Ik hou van je Amirah, ik hou van je"

-

Ik heb me omgekleed, en heel licht opgemaakt. Ik ben helemaal klaar en ik maak de laatste beetjes netjes in ons huis.

Als Nourdinne me roept loop ik naar hem toe en pak mijn telefoon en tas.

"Zullen we gaan hbiba?" Ik knik. Hij pakt mijn hand  vast en we lopen samen naar de auto.

We stappen in en rijden naar een restaurantje. Waar je kan onbijten/lunchen.

Hand in hand lopen we naar binnen. En gaan we zitten. Op een rustig plekje achterin bij het raam.

Dit tentje is mooi en er hangt een gezellige sfeer.

Al snel komt een ober en we nemen onze bestelling af.

Terwijl we wachten op ons eten en drinken legt Nourdinne zijn hand op de mijne.

We kletsen over een paar dingen.

"Amirah" "Ja" "Ik.. uhm.. ik wil uhm" stamelt hij.

"Wat wil je schat?" Vraag ik. Hij komt niet uit zijn woorden. Raar.

"Uhm.. ik wil.." hij wou het net zeggen maar we worden onderbroken door de Ober, die met de cappecinno van Nourdinne en de munt thee voor mij komt. Hij loopt weer weg.

"Zeg het dan schat" zeg ik.

"Ik wil nog een kind" zegt hij. Oke deze zag ik niet aankomen.

Ik heb der niet echt over na gedacht sinds de bevalling van Nourdinne.

"Sinds we elkaar kennen zei je me altijd dat je 4 kinderen wou. En ik wil niet te lang wachten Nasserdinne is al bijna 1 jaar oud dus waarom niet?" Zegt hij.

Hij heeft wel gelijk. Ik zie vroeger altijd dat ik 4 of 5 kinderen wil. Dat was mijn grooste droom, waarom weet ik niet ?

Maar opvoeden van een kind en de zwangerschap mee maken is niet niks. Het is heeel lastig. En je leven verandert ook totaal. Niet dat ik het erg vind. Ik ben dolgelukkig met mijn zoontje.

"Denk er maar over na, ik wil je natuurlijk niets verplichten. Het was maar een idee, en jij bent natuurlijk de gene die het kind moet dragen dus ik snap het wel" zegt hij als hij merkt dat ik nog niks heb gezegt.

"Uhm oh ja, uhm. Ik zal er over na denken ja? Je hebt ook gelijk. Alleen had ik niet echt er over na gedacht snapje?" Zeg ik en speel met mijn vingers, met mijn hand die ik inmiddels al had teruggetrokken van Nourdinne zijn hand.

Hij knikt. "Neem je tijd hbiba" ik glimlach.

Hij begint meteen over een ander onderwerp, gelukkig.

Na een tijdje komt ons eten. Dit is zo lekker!

Ik maak een snapchat er van.

En we beginnen er gulzig van te eten.

We hebben het super gezellig en kennen geen eind met praten, alsof we elkaar pas leren kennen.

Ik kan met hem veel lachen, en praten over van alles. Dat vind ik zo leuk aan hem.

-

Nourdinne rijd de straat van Lamyae in.

Nadat we lekker hadden ontbeten/geluncht. Waren we nog snel langs de supermarkt gegaan en lekkere dingen voor Lamyae mee genomen, en bloemen als bedankje. Aangezien we weten dat Lamyae dol is op eten.

We hebben ook een zak vol voor mijn moeder en Marouane.

We stappen beide uit en ik bel aan.

Al snel komt Lamyae vrolijk open doen met Nasserdinne in zijn handen.

"Salam!" Zegt ze blij. We begroeten haar en we lopen naar binnen.

Ik krijg Nasserdinne meteen in mijn handen en knuffel hem.

"Ik heb je gemist schatje" zeg ik zacht. Ik snuif zijn heerlijke geur op dat meer en deels uit zwitsal bestaat.

Ik glimlach breed als ik zijn felblauwe ogen mij doorborend zie aankijken.

Ik geef hem allerlei kusjes, hoe vermoeid het ook is om hem op te voeden. Ik houd zo veel van hem.

Nourdinne neemt hem van me over en speelt met hem.

Ik schuif op naar Lamyae. En houd een praatje met haar. Ik ben haar oprecht zo dankbaar dat ze op Nasserdinne heeft willen letten. Ik meen het echt!

"Als ik wat ooit voor je kan doen of wat voor je beteken, dat kan je altijd naar me toe komen he! Je bent altijd welkom lieverd" zeg ik. "Echt lief van je schat, het zelfde geld voor jou"

We blijven nog een tijdje kletsen en Nasserdinne valt in slaap. We nemen dan afscheid van der zodat ze lekker kan uitrusten.

En we rijden richting het huis van Marouane, waar mijn moeder en broer nu zijn. Als het goed is .

Ik stuur ze nog snel een appje dat we langs komen.

Aangekomen bij hun is mijn moeder super blij dat we der zijn.

Marouane is nog aan het douchen.

Ik klets meteen bij met mijn moeder. En ze bewondert Nasserdinne de hele tijd.

Ik vind het zo mooi om te zien dat ze nu al zo naar haar kleinzoon kijkt. Ik ben blij dat ze haar kleinzoon heeft kunnen zien.

"Hij is prachtig Masha Allah, ik houd nu al van hem"

Na een tijdje komt Marouane naar beneden en ik groet hem. Hij gaat ff naar buiten met Nourdinne. Dus mijn moeder, Nasserdinne en ik blijven thuis.

Ik ga bij mijn moeder zitten. En ze vertelt me over de tijden dat ik en Marouane niet meer thuis woonden. Dat ze die vreselijke tijden heeft moeten mee maken met mijn  vader.

Ik hield het natuurlijk niet droog. En echt waar, wat mijn moeder heeft mee gemaakt in haar leven gun ik niemand.

En daarom ben ik zo trots op haar. Ondanks alles staat ze Alhamdoulilah nog op 2 benen. En ze geniet van het feit dat ze der nog is. Dat ze 2 kinderen heeft, een kleinzoon.

En Alhamdoulilah het goed heeft, en dat ze alles achter haar kan laten . Zo sterk is ze. Masha Allah