Contract || Sözleşme

♡ 2 Bölüm♡

Evettt 2 bölüm geldi. Olaylar yavaş yavaş gelişiyor. Bakalım daha neler olacak(medya Woo Bin)

Düşünüyorumda gerçekten hayat çok garip. Bazen bir gecenin içinde tüm hayatını alt üst ede biliyor. Sense sadece sessizce izlemekle yetiniyorsun. Şimdi alçak dediğim o adamın arabasına oturmuş kendi şirketime gidiyordum. Babamla konuşmalıydım ama tabii ki gerçeği anlatamayacaktım.

Arabanın bir anda durmasıyla düşüncelerimden kurtuldum. Jimine baktım. Gözlerinde izin ister gibi bir ifade vardı. Sanırım benimle gelmek istiyordu. Açıkçası bende üstelemedim ve nazikçe "haydi gel" dedim.
Şirketten içeri girdiğim andan itibaren her kesin garip bakışlarına maruz kaldım. Şaşırmışdılar tabii ki. Şuanda yanımda normalde olsa yüzüne bakmaya tenezzül bile etmediğim bir insan vardı. İlerleyip asansöre bindik. Garip bir sessizlik hüküm sürüyordu. Asansör durduğunda önce ben peşimden Jimin indi ve odaya doğru ilerledik.

Burası genellikle hepimizin ortak çalışdığımız odaydı. Kapıyı tıklattım ve içeri girdim. Babamın ve Woo Bin in gözündeki şaşkınlık görülmeye değerdi. Bir anda babamın gözündeki şaşkınlık ifadesi kendini öfkeye bıraktı ve babam Jimine doğru ilerlemeye başladı. Hemen önüne geçip "Baba seninle konuşmam gerekenler var" dedim. Babam duraksadı ve beni dinlemeye başladı.
"Baba beni çok iyi tanıyorsun. Önce şunu bilki hayatım boyu hiç birşeyi sebebi olmadan yapmam"
"Ne demeye çalışıyorsun kızım açık konuş lütfen"
"Baba ben bundan sonra Bay Parkla çalışacağim. Yani onın şirketinde çalışanı olarak". Babamın gözünden adeta ateş püskürüyordu.
"Ne diyorsun sen kızım sen bu şirketin varisisin, nasıl gidip bize hep çukur kazan bu şirketle çalışa bilirsin?"

Şimdi ne diyecektim. Yerden göğe kadar haklıydı.
"Baba dinle lütfen bir şey sorma, sadece bana inanmalıs~" Sözümü sabahdan beri fark etmediğim cici annem kesmişti. Bu kadından gerçekten nefret ediyorum. Hele o sarı saçları her an yola bilirdim.
"Kocacım duydunmu kızın Bay Park la çalışacağını söylüyor acaba ne yaptıda sana anlatamıyor. Senden bir şeyler saklıyor. Hani kızın her şeyi sana anlatırdı bebeğim. Sanırım sırtından bıçaklandın"
Babam daha da öfkelenerek "Neler olduğunu anlat Seri" "hemen!". Ne yani babam o çakma sarışının sözüyle bana bağırmışmıydı? Jiminle Woo Bin bizi sessizce izleye biliyorlardı sadece.

"Baba sana bana inanmanı söylüyorum"
Babam dahada kızgın bir sesle hiç beklemediğim o sözleri söyledi.
"Yoksa bu alçak adama aşıkmı oldun? Sende aynen annen gibi nankörsün". Dediği son şeyle deliye dönmüştüm. Nasıl annem hakkında böyle bir şey söyler. Onun kendini ne kadar çok sevdiğini bilmiyor muydu? Yada bizi her daim gökyüzünden izlediğini. Artık sinirlerime hakim olamıyordum.
"Baba şu ahlaksız kadının sözüyle sen nasıl bana ve anneme böyle şeyler söylersin?" Dememle yüzümde bir acı hissetmem ve yere savrulmam bir olmuşdu. Woo Bin hemen gelip "Ne yapıyorsunuz Bay Kim" diyerek babamı kendine gelmesi için sarstı. Bense asla ağlamayacaktım. Ayağa kalkdığım anda Jiminle göz göze geldim. Çok farklı bakıyordu. Ne diye bilirimki başıma şu anda gelenlerin sebebi oydu. Babama taraf dönerek gözlerinin içine baktım ve gülümsedim. Bu gülümseme çok pişman olacaksın baba demekti. Tam arkamı dönüp gidecekken"Git onunla çalış sonrada koynuna girersin aynen annenin beni aldatdığı gibi" Duyduğum bu şeyle kafamdan vurulmuşa döndüm. Jimin bile şaşkınlığını saklayamıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum. O kızgınlıkla elimi camdan olan kapıya geçirdim. Camın kırılıp dökülmesi şu anda kalbimin kırılıp dökülmesi gibiydi. Hatta kalbimdeki kırgınlığın karşısında hafif kalırdı. Woo Bin hemen babamı bırakıp bana doğru ilerledi. Benim babama diyecek daha çok şeyim vardı.
"Biliyormusunuz Bay Kim annem asla sizi aldatmadı. Onun tek suçu sizi kendinden bile çok sevmesiydi. Lanet olsunki siz onu hiç hak etmediniz. İyiki burda yok. Yoksa burda olanları duysaydı her halde kalbi asla onarılamaz hale gelirdi".