Contract || Sözleşme

♡39 Bölüm♡

Selam tatlışlar aslında bu gün 2 bölüm atacaktım sadeve bazı özel sorunlar nedeniyle birini ata biliyorum.
İyi okumalar

Tam o anda kapı açılmış ve Jimin gelmişti.
Tabii bizi de sarmaş dolaş görmüştü. Umarım yine yanlış anlamaz.

"Ne yapıyorsunuz siz burda?"

Al işte ne demiştim ben.

"Bay Min acaba neden hep Seriyi yalnız bıraktığım an yanında bitiyorsun?"

"Ne diye bilirimki Bay Park sevdiğim insanların hep yanında olurum"

Yuh yani Yoongi böyle söylenirmi? Resmen yangına körükle gitmişti.

"Demek sevdiğin insanlar. Sanırım geçen gün güzel görmemişsin ben ve Seri-"

"Ah evet Jimin biliyorum. O güne ihtiyacım yok ben zaten daha önceden biliyorum"

"Çok iyi o zaman neden illa bir Seriye sarılma isteğin var"

Sanırım araya girsem iyi olacak.
"Bay Park uff yani şey Jimin öğle bir şey yok. Sadece az önceki adamı konuştuk"

Jimin bana garip bakıyordu. Sanırım söyleyip söylemediğimi merak ediyordu.

"Yani Yoongiye onun iyi biri olmadığını söyledim"

"Şey yani Jimin bizim bu şirketle aramız zaten iyi değil ve Seride istemiyorsa bir bildiği vardır muhakkak. Eğer birlikte kabul etmezsek bu iş olmaz zaten"
Demişti kendinden emin bir şekilde Yoongi.

"Peki o zaman gidip halledelim"

Jimin öne gekerek" İstersen sen gelme Seri"

"Tabii ki de geliceğim Jimin kaçması gereken kişi ben değilim o"

O sırada Yoongi bize kuşkulu bakışlar atıyordu.

~

Bir süredir toplantı odasındayız ne ben o tarafa nede o bu tarafa bakıyordu. Bir süre sonra sessizliği Jimin bozmuştu.

"Biz NJ şirketle çalışmak istemiyoruz"

Yoongide onu onaylayarak "Bizde istemiyoruz"
Dedesi epey şaşırmıştı. Tabii kide hiç bir sebep olmadan sadece benim yüzümden istemiyorlardı. Ama aslında NJ şirket çok güçlüydü ve birlikte çalışmak bize yarayacaktı.

"Siz istemeye bilirsiniz ama biz istiyoruz"
Babamın sesini duyduğumda ne diyeceğimi bilememiştim.
"Biz bu projenin büyük hissedarlarındanız yani bizim kararımız daha önemli, aynı zamanda eğer istemiyorsanız bize bir sebep sunmalısınız"

Jimin ve Yoongi bir şey söyleyememişti çünki haklıydı babam olacak o herif.

"Öyle değilmi Bay Min şu an küçük çocuk gibi davranıyırlar. Siz şirketinizi böyle yürütürseniz batar. Asla bir sebep olmadan karar veremezsiniz "diyerek Yoonginin dedesine bakmıştı.

"Ah ne diye bilirim ki Bay Kim belkide çocukların istememesinin bir nedeni vardır. Sorsak mı?" Diye nazik bir şekilde söylemişti Bay Min. Torunuda kendisine çekmiş.

Bize döndüklerinde Jiminle Yoongi bir birine bakmıştı. Onları zor durumda bırakmak istemiyordym.

"Görüyormusunuz Bay Min bir sebepleri bile yok. Çocuklar artık büyümelisiz. Çocukça davranmamalısınız. Kafanıza esen nedenlerden dolayı böyle yapamazsınız"

İkiside babamın sözleriyle sinirden delirmişti. Bunu yüzlerinden anlıyordum ama kendilerini tutmuş bekliyordular.

Asla onları azarlamalarına izin veremezdim. Özelliklede babamın azarlamasına. Bu benim yüzümdendi ben de hall edecektim.

Masadan bir anda kalktım. Her kesin bakışları bana çevrilmişti.

"Bay Min benim Bay Parkın çalışanı olduğumu biliyorsunuz. Yani bir hissedar veya şirket veliahtı değilim ama kararların verildiği zaman muhakkak benden fikir alınır ve Kim Namjoonla ve NJ şirketle çalışmayı reddeden bendim. Sebeplerim kendime göre vardır. Eğer Bay Kim'e göre bu davranış çocukcaysa bunu yapan onlar değil benim. Yani Bay Kim asla patronlarımı azarlamanıza izin vermem. Eğer bir şey varsa bana söyleyebilirsiniz ve size gelirsek Kim NamJoon son olarak onay almak bana kalmıştı değilmi? Onaylıyorum. Sizin şirketle çalışmayı kabul ediyoruz"

Gözlerinin içine bakarak konuşmuştum.

"Ahh sevindim Bayan Seri sizin gibi akıllı biri bunun sizin faydanıza olduğunu bilirdi"
Diye ciddi bir şekilde söylemişti Namjoon.

"Yoongi oğlum sen ne diyorsun?" Bay Min sormuştu. Yoongi hemen bana bakmıştı. Gülümseyerek çaktırmadan başımı olumlu anlamda salladım.

"Çalışıp göreceğiz değilmi Bay Kim"
Yaa işte havalı Yoongi den beklenen de buydu.

Yine babam atlamıştı .
"O zaman Woo Bin, Hayoung ve Seri yarın NJ şirkete gidip çalışanlarla hem tanışın hemde yeni projeyi düşünün"

Jiminle Yoonginin ortasında oturmuştum. Garip olansa ikiside aynı anda elini biri sağ diğeri sol elim üzerine koymuştu.

Şu an çok garip hissediyordum. İlk defa birileri beni bu kadar sahiplenmişti, korumuştu. Tamam kendi ayakları üzerinde dura bilen biriyim ama bazen şefkate, sevildiğimi bilmeye ihtiyaç duyuyorum. Özelliklede annemin yokluğundan sonra.

"Peki gideriz" diye onaylamıştık üçümüzde.

~

Toplantı ve Yorgun iş gününden sonra sonunda eve gele bilmiştik. Gerçekten benim için çok zor olmuştu o adamla yüz yüze gelmek, gözlerine bakmak bana o geceyi hatırlatıyordu. Kahretsin....

İçeri geçip salondaki koltukların birine kendimi attım. Jiminde gelip önümdeki koltuğa oturmuştu.

"İyimisin Seri"

Gülmüştüm sadece.
"Hey neden gülüyorsun?"

"Bu soruyu sana hep ben sorarımda o yüzden"

"Hah ne zaman sordun?"

"Hepsini hatırlamıyorum ama. Şu gezideyken kendini kötü hissettiğinde yanında kaldığımda. Daha geçen sefer burda kızarmış gözlerle oturmuşken veee ilk sefer..."

"Vee ilk sefer ne?"

"İlk sefer partideyken sormuştum"

Her halde o parti gecesini herkes hatırlıyor.
Ne partiydi yaa
Bakalım olaylar kızışıyor neler olcak acaba