♡8 Bölüm♡

12.5K 622 508
                                    


Tatlış okuyucularım 8 bölüm geldi.

Umarım beğenerek okursunuz😚

Göz kapaklarımı yavaşça araladığımda görüntü alanım Jiminin güzel yüzü olmuştu. Tanrım çok tatlı görünüyordu. Her insan uyuduğunda böyle masum mu görünüyor? Eğer uyumaya devam ediyorsa onun bu tatlı halini izlemeye devam ede bilirim. Sanırım bir daha göremeyeceğim. Hey bir dakika benim elim... Elim neden Jiminin üzerinde? Onu uyurken kucaklamış olamam değilmi.

Elimi kolunun altından çıkararak yavaşça kendime taraf çekmeye başladım. Bir anda bileğimi kavrayan eliyle korkudan dilimi yutmuştum. Tanrım az kalsın ölüyordum böyle ani haraket edilirmi?

Elimi alarak yüzünün altına yerleştirmişti. Yastıkla yüzü arasındaki elim sadece yüzünün sıcaklığını hiss ediyordu.

Peki kalbim sen neden böylesin? Neden böyle hızlı atıyorsun? İç sesim pekiya sen neden hep onu bağışlamamı söylüyorsun? Neden hep bana yaptıklarını unutmamı istiyorsun?...
Belkide hiçbiriniz değil bunları ben kendim yapıyorumdur. Lütfen kalbim onun için atma. Bunu bana yapma sonra acı çekmeni istemiyorum. Lütfen iç sesim onu öpmemi söyleme sonra bu dudaklara hasret kalmanı istemem. Lütfen Seri kalbine ve iç sesine değil kendine sahip çık. Onları yönlendiren sensin.. Hayır değilim ben kalbimi yada iç sesimi yönlendiremem. Mantiğimi belki ama kalbimi asla.

Şuanda önümde uyuyan adamın dikkatlice yüzünü inceliyordum. Sanki beynim her karışını ezberlemeye çalışıyordu.
Neden seninle böyle tanışmıştık Park Jimin? Başka türlü başka yerde başka zamanda tanışamazmıydık. İlla benden bilmediğim bir sebepten ötürü nefret etmek zorundamıydın. Bana her dakika iğrenç yakınlaşmalarda bulunmak yerine beni sevemezmiydin? Bana sahip olmak yerine beni dudaklarınla sarhoş edecek şekilde öpemezmiydin? Kısacası daha farklı olamazmıydık? Kısacası sanırım kalbim beni dinlemiyor artık. Kisacası kalbim mantığımla savaşıyor artık. O seni seçiyor Park Jimin.

Minik gözlerinin yavaş yavaş açıldığını gördüğümde hemen düşüncelerimden sıyrılıp gözlerimi kapadım.

"Hey sen, uyumadığını biliyorum. Benim yakışıklı suratımı mı dikizliyordun?" Göz kırpmıştı üstelik gülümseyerek ve bu gülümsemesi diğerleri gibi arsız gülümseme değildi. Çok masum ve tatlıydı. İlk defa bana böyle gülümsemişti.Kalbim sakin ol lütfen.

"Ne dikizlemesi elimi senden nasıl kurtaracağımı düşünüyordum"
diyerek yüzünün altında olan elimi işaret ettim. Açıkçası rüyadayken bilinçsiz yaptığını düşünüyordum. Ama elimi avuçları arasına alarak yeniden yüzüne koyduğunda çocuk gibi sesler çıkarmaya başlamıştı.

"Olmaz böyle çok rahat uyumuştum. O yüzden elini benden kurtarmana izin vermem"

Tanrım bu neydi şimdi bilerek mi yapıyordu? Yoksa az önce içimden geçirdiklerimi sesli olarakmı söylemiştim?

Jimin
Yaptığım şeyden sonra en azından şimdilik ona olan intikam hissimi bir kenara koya bilirdim. Neden bilmiyorum ama onu ağlarken görmek gözünü intikam bürümüş tarafımı bile ele geçirmişti. Bu kız bana gerçekten ne yapıyor?

"Seri"

"Hımm"
Öyle ses tonuyla söylemiştiki. Birde gözümün içine bakıyor.

"Acaba kalkıp bir şeyler yesekmi doğru dürüst?"

"Olur"

"Yardım etmeyecekmisin peki"

"Ben yardım ederimde sen mutfağını kullanmama izin verecekmisin?"

Contract || Sözleşme  Where stories live. Discover now