Contract || Sözleşme

♡74 Bölüm♡

Jimin
Bir süre sonra uyandığını değişen nefesinden anlamıştım.

Uyanmıştı ama kıpırdamıyordu öylece duruyordu.

Aniden kollarını dahada sıklaştırarak derin bir nefes almıştı. Sanırım sadece onun kokusu bana iyi gelmiyordu. Oda benim kokumu seviyordu.

Ama yakın olamıyordu. Bunu anlıyordum. Korkuyordu. Ona yaptıklarım yüzünden benden korkuyordu. Aynı şeylerin yine olacağını düşünüyordu.

Ayrıca hiç ona doğru dürüst açıklama bile yapamamıştım. Çünki kendim bile bilmiyordum babamın neden bana öyle bir yalan söylediğini.

Neden Serini suçlu olarak tanıttığını. Acaba onada birimi böyle anlatmıştı bilmiyordum.

Onunla mesafeli olduğumuz için doğru dürüst soramıyordum bile. Bu soruların cevabını bulup Seriye açıklayacağım zamana kadarda beni affedeceğini düşünmüyordum.

Seri elini hareket ettirdiğinde düşüncelerimden hemen ayrılmıştım. Nazikçe elini kavradığım ellerimden kurtarıp kalkmıştı.

İşte bu kadar Jimin sihirli alemden uyanma zamanı....

Üzerimi iyice battaniyeyle kapatıp ön tarafıma geçtiğinde gözlerimi hemen kapadım.

Dizlerinin üzerinde oturarak yüzüme doğru yaklaşmıştı.

Elini yanağıma koyarak alnımdaki yaraya minik bir öpücük kondurmuştu ve o an içimde bir şeyler yeniden hayat bulmuştu sanki.

Uyanık olduğumu belli etmemek için şu an verdiğim mucadeleyi biri görse her halde oscar film ödüllerinde en iyi aktör rolünü alırdım.

Seslerden kalkıp gittiğini anladığımda gözlerimi açtım.

Fark ettimde şuan aptal gibi 32 diş gülümsüyordum. Kendine gel Park Jimin.

Kalbini yeniden kazanacağım benim inatçı deli sevgilim.(Uşşşşş)

Seri
Onunla birlikte sabaha uyanmak çok güzel bir şeydi.

Ama yapamıyordum işte onu affedemiyordum. Kalbim hala değil diyordu. Bana açıklamadığı bazı şeyler vardı.

Ayrıca korkuyordum. Ya yine aynısını yapar ve beni yarı yolda bırakır diye korkuyordum.

Kahretsin lütfen Jimin yeniden sana güvenmemi sağla.

Kalkıp alnında yarasına baktım. Beni dün korumak için o adamların önüne öyle çıkmak istemişti.

Aptal çocuk. Ne olacağını biliyordum. Beni koruya bilirdi ama onu öldüreceklerdi kesinlikle. Nede olsa gözü dönmüş silahlı insanlar.

Masumca uyuyan haline baktım(Sen uyuyo san😏)

Alnındaki yarasını öpüp geri çekilip odadan çıktım.

Salona indiğimde kapı çalmıştı. Aslında dün geceden dolayı içimde hala bir korku vardı..

Cesaretimi toplayıp kapıyı açtım.

"Sungjae"

"Seri"

Bu Jiminin kuzeniydi daha Jiminlerle ilk çalışmaya geldiğim zaman burdaydı ama sonra ortadan kaybolmuştu sanki.

"Haydi içeri geç"

"Teşekkürler Seri. Jimin evde mi?"

Ah şimdi evet benim odamda desem bir saat olayı anlatmam gerekecek.

"Şey ben çağırıyorum"

Yukarı çıkıp hemen odaya daldım.

"Ahh özür dilerim"