Contract || Sözleşme

♡53 Bölüm♡

Vee üzücü bir bölüm sizi bekliyor. Ben bile yazarken baya duygusallaştım.(Medyadaki şarkıyla okumanızı tavsiye ederim)
*Charlotte cardin- dirty dirty* Benim favori şarkım bu arada.

İyi okumalar ağlamayın.

Videoyu oynat tuşuna bastım. Ve vidyonun açılmasıyla Jimin konuşmaya başlamıştı.

"Seri......
Şuanda belkide beni bekliyorsundur. O yüzden söylemeliyim ki beni artık bekleme çünki gelmeyeceğim.
Seri son leveli de başarıyla tamamladım.

İntikam operasyonum tamamen bitti artık. Üzgünüm ama ben annemin ölümüne sebep olan biriyle birlikte olamam. Beni hatırlıyormusun hani mezarlıktayken sana nefret dolu bakışlarla bakmıştım ve o gün senden intikam alacağıma söz vermiştim. Bundan sonra seninle hiç bir işim kalmadı Seri. O yüzden hoşçakal"

İzlediğim görüntü ölümüme sebep ola bilirdi. Göz yaşlarım beni umursamazcasına yanaklarımdan süzülüp giyordu. O gerçekten oymuş. O nefret dolu bakışlar. Benzetmiştim ama hiç bir zaman o olduğunu düşünmemiştim. O mezarlıkta bana bakan nefret dolu bakışları jimine baktığımda onu anımsatmıştı ama önem vermemiştim. O Minjoo annenin oğluymuş.
Ama o nasıl böyle bir şey düşünür. Ben neden böyle bir şey yapayımki? Ben neden minjoo anneyi öldüreyimki?

Şimdi o benimle sadece bir intikam oyunumu oynadı? Her şey yalanmıydı? Beni kullanmışmıydı. Bunları sırf inandığı bir yalan yüzündenmi yapmıştı.

Artık dayanamıyordum hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Bilgisayarı alarak duvara geçirmiştim. Ve gözlerim önünde paramparça olmuştu. Hemen odadan çıkarak hızla merdivenleri indim. Beni durdurmuştular

Yg: Seri neler oluyor ne bu halın? Jimin iyimi?

S: Kahretsin Yoongi. Herşey oyunmuş.

Jiminin dedesi hemen yanıma gelmişti. "Kızım sen ne söylüyorsun ?"

"Benimle oyun oynamış işte. Anlayınsanıza gelmeyecek"

Eunji: Seri lütfen kendine gel bu kadar sinir senin için iyi değil.

Hepsini ittirerek kapıya doğru koşarak evden çıkmıştım.

Ağlamaktan etrafı göremiyordum. Tek bildiğim Yoonginin arkamdan koşturmasıydı. Topuklular üzerinde koşmakta ayrı bir dertdi. Hemen duraksayarak tupuklularımı çıkararak bir tarafa fırlatmıştım.

Şuan yalın ayak ağlayarak ve elbisemi çekiştirerek yolda koşmaya devam ediyordum.

Yanımdan geçen arabadakiler bana acıyarak bakıyorlardı. Yoongiye de izimi kaybettirmiştim.

Öylece yalın ayaklarımla mahv olmuş makyajımla ve elbisemle boş boş yürüyordum.

Ben bunları hak etmemiştim. Ben acı çekmeyi haketmemiştim. Ben üzülmeyi, yorulmayı, yıkılmayı, ağlamayı, kandırılmayı, oynanılmayı hak etmemiştim.

En üzücüsüyse onun ölümüne sebep olduğumu düşündüğü kişi benim şu hayattaki annemden sonra en sevdiğim ikinci insandı. Onu bu yalana kim inandırmıştı neden yapmıştı.

Artık ağlamaktan göz yaşlarım bile kurumuştu. Havada iyice kararmıştı. Gece rüzgarı vücudumu esir aldığında titremeye başlamıştım. Nereye gittiğimi bilmiyordum. Üzerimde ne telefonum ne param vardı. Öylece gidiyordum.

Hani derler yaa bir insanı sevdiğin zaman tamamen onun ruhunda yok olursun. Gerçektende ben onda yok olmuştum. Onda kendimi kaybetmiştim. Peki ne için? Büyük bir yalan içinmi?

Herşey yalanmış....
Bana sarılışları, öpüşleri dokunuşları.... hepsi yalanmış.

Beni hiç sevmemişdi ve ben tam ikinci defa yine ona kanmıştım, gözlerine, tenine, kokusuna herşeyine kanmıştım. Ben onu sevmiştim

Ahhhh üzücü bir bölüm ne diye bilirim ki Jimin üzdün bu kızı hep.😭