Artık hava iyice karardığında. Nasıl geri döneceğimi düşünüyordum. Hiç bir şey umrumda değildi. Bıkmıştım herşeyden. Kendimden bile nefret ediyordum.
Görüş alanıma bir bank girdiğinde hemen hızlanarak oturdum ve başımı kaldırarak gökyüzüne baktım.
Anne beni şu anda görüyormusun acaba çok kötüyüm.... gerçekten çok kötüyüm ama üzelme tamammı? Minjoo anne sende görüyorsun değilmi? benim sevdiğim çocuk senin bana hep övüp bitiremediğin oğlunmuş. Beni üzdü Minjoo anne ama sakın ona kırılma tamammı, onu sende affet. O senin birtanen. Benim için endişelenmeyin. İyi olacağım.
Bir süre sonra mayışmaya başlamıştım. Gözkapaklarım yavaş yavaş kapanıyırdu. O sırada birinin yanıma oturduğunu hissettim.
Gözlerimi açtığımda tanımadığım bir adam bana bakarak sırıtıyordu. Bir sapığım yetmiyordu. Adam bir anda koluma yapışmıştı.
"Bu gece eğlenelim ne dersin?"
"Sapıkmısın bırakırmısın beni. Rahat bırak beni"
Adam diretmeye devam ediyordu. Kolumdan tutup kaldırdığında bacağına gelişi-güzel bir tekme attım ama bu onu dahada sinirlendirmişti.
Bu sefer beni zorla götürmeye çalışıyordu. Sorun şu ki o kadar halsizdimki onu ittirmeye bile gücüm yetmiyordu.
O sırada biri arkamdan elini uzatarak adamın kolunu tutmuştu.
Başımı döndererek yana baktığımda
"Namjoon"
Bir anda adamın kolunu çekip arkasına dödürerek yere düşmesini sağlamıştı.
"Defol burdan"
Adam Namjoona bakıp koşarak gitmişti.
"İyimisin Seri?"
"Ben iyiyimde senin burda ne işin var? Nasıl buldun beni?"
"Hiç kaybetmedimki"
"Ne?"
"Seni arabayla takip ediyordum"
"Sen neden böyle yapıyorsun. Derdin ne?"
"Boşver haydi evine gidelim"
"Benim evim yok Namjoon" kızarak kolunu ittirmiştim.
"O zaman çocukların yanına gidelim"
"Çocuklarmı? sen çocukları nerden biliyorsun? Gerçekten sen kimsin?"
"Üşüteceksin. Haydi gel. Zaten senin ailen o çocuklar"
"Tamam ama yanlış bir şey yapmaya kalkarsan...."
"Peki peki haydi bin arabaya"
Arka koltuğa geçerek oturmuştum. Oda sürücü koltuğundaki yerini alıp gaza basmıştı.
"Bay Kim?"
"Namjoon desen daha iyi olur"
"Peki tekefonunu kullana bilirmiyim?"
Hemen telefonunu alarak bana uzatmıştı.
Numaralara tuşlayarak Eunjiyi aradım.
S:Alo
E: Alo Seri nerdesin? İyimisin? Seri öldük burda
S: Ben iyiyim merak etmeyim. Tehlikesiz bir yerdeyim.
E: Yoongi ve Woo Bin sabahtan beri heryerde seni arıyor.
S: O zaman ben kapatıyorum. Hemen onları ara ve iyi olduğumu söyle tamammı.
E: Peki kendini üzme arkadaşım.
S: Peki
GELECEK BÖLÜM⬇️
Şuanda onu nefes bile almadan dinliyordum. Sabahtan beri tuttuğu gözyaşları kendini serbest bırakmıştı.
"Hemen sedyeyi durdurdum ve yaşayıp yaşamadığını sordum.
Adam bile ağlamaya başlamıştı. Hiç bir şey yapamıyordum. Nefesim kesiliyordu.
Umarım beğenmişsinizdir tatlışlarım
YOU ARE READING
Contract || Sözleşme
FanfictionHikayede #yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın? Tamamlandı.... "Yoksa hiç bir şeyi hatırlamıyormusun? Halbuki dün çok istekli görünüyordun" İsteklimi ? Ne demeye çalışıyor bu çocuk. "Ne demeye çalışıyorsunuz Bay Park...
