Rakunlar

47. Bölüm •Pişmanlıklar

Doktor Ateş odadakilere çıkmasını söyledikten sonra elindeki kağıtlara bakarak yandaki koltuğun kol koyma kısmına oturdu ve bana bir bakış attı.

"Yaran hızlı iyileşiyor, anlaşılan gerçekten dirençli bir vücudun var." dedi.

Taburcu işlemlerimden hemen önce, ki üç gün olmasına rağmen bizi akşam sekize kadar, Doktor Ateş'in mesaisi başlayana kadar burada tutmuşlardı, böyle bir konuşma yaparak değerli vaktimden daha da kaybetmek sinirlerimi bozsa da sabırla bekledim. Doktor bugün çıkamazsın dese değerli vaktimden çok daha fazla kaybetmek zorunda kalacaktım. Bu yüzden biraz uslu durmanın vakti gelmişti.

Ben sessizliğimi koruyunca Doktor Ateş derin bir nefes alarak konuşmaya devam etti.

"Ama artık vücudunun sınırlarını tamamen zorladın. Kan değerlerin iyi değil, birçok vitamin ve mineral açısından eksikliklerin var, en basit yaralarının bile bundan sonra sana normalde olduğundan daha fazla zararı olacaktır. Bu yüzden vücuduna biraz zaman vermen gerekli. En azından altı ay beladan uzak dur, kendini yorma. Dikişlerinin açılması bile senin için ölümcül olabilir."

Gözlerimi kısarak Doktor Ateş'in neden böyle bir uyarıda bulunduğunu anlamaya çalışsam da sonunda boş vererek

"Uyarınızı dikkate alacağım." dedim.

"Almayacaksın, birbirimizi kandırmayalım." dedi Doktor Ateş ve bir nefes daha alarak

"Hayat senin hayatın ama bir doktor olarak da uyarmak benim görevim. Artık harcayacak canın kalmadı Devrim. Bu, oyundaki son hakkın." dedi ciddi bir ifade ile ardından devam etti.

"Bir şeyler planladığınız her halinizden belli oluyor, bu yüzden seni uyarma ihtiyacı duydum. Yapacağınız şey her ne ise bu süreçte kendini zorlama, bırak bir şeyleri senin yerine başkaları yapsın." 

"Bazen bazı şeyleri tek başına yapman gerekir." dedim kendimi tutamayarak.

Doktor Ateş, mavi gözlerini kısarak bir süre bana baktıktan sonra 

"Yapacağın şey her ne ise hayatından önemli mi?" dedi ciddi bir ifade ile.

"Evet." dedim hiç tereddüt etmeden aynı ciddi ifade ile ardından devam ettim.

"Ayrıca bu sıralar yapacağım şeyleri yapmazsam zaten hem kendi hayatımdan hem de birçok başka insanın hayatından olacağım." 

Doktor Ateş kısa bir süre durduktan sonra

"Yine de eminim bunu yapabilecek başka insanlar da vardır, senden daha sağlıklı olan insanlar. Birçok iyi dostun var." 

Doktor Ateş cümlesini bitirdikten sonra elindeki bir kağıdı imzalayarak ayağa kalktı ve

"Taburcu olmana onay verdim, işlemleri hallettikten sonra çıkış yapabilirsin. Umarım bu son görüşmemiz olur." dedi ve kapıya yöneldi.

Doktor Ateş'e saygı duyuyordum. Yalnızca bana değil, üç sıkıcı günde bir hayli fazla gözlemleyebildiğim kadarıyla bütün hastalarına önem veriyordu. 

"Teşekkür ederim." dedim Doktor kapıdan çıkmadan hemen önce.

Doktor Ateş elini kapının kolundan çekmeden önce bana dönerek

"Rica ederim." dedikten sonra odadan çıktı.

Hemen arkasından Cenk hariç bizimkiler odaya girdiler.

"Taburcu oluyor musun?" dedi Bulut merakla.

"Evet, sen işlemleri halledebilir misin? Bu sırada ben de üzerimi değiştiririm." dedim.