Rakunlar

59. Bölüm •Parodi

YAZARDAN NOT: Merhabalar canımlar, yeni bölüme hoş geldiniz. Şimdi daha önce bahsettiğim gibi bu bir parodi bölümü, ne yazık ki burada yaşadığım tatsız olayların da katkısıyla bölüm tam olarak istediğim gibi olmadı ancak devam edersem daha da kötü şeyler çıkaracağımı fark ettiğimden bölümü biraz kısa kestim, bunun için sizlerden özür diliyorum.

Bu uyarıyı bu kitapta yapmayı hiç istemezdim ancak söylemeden edemeyeceğim. Arkadaşlar, benim burada kitap yazmam ve sizin bunun sonucunda benden beklentilerinizin olması size bana hakaret etme hakkını tanımaz. Bölüm iki saat gecikti diye beni yorumlardan sürekli rahatsız etme ve sonunda görmediğim yorumlara cevap vermediğim için kibirli yaftası yapıştırma hakkını hiç vermez. 

Kendi öz eleştirimi herkesten daha da ağır yapan birisi olarak buraya odaklanamadığım her an zaten üzülüyorum, hukuk bölümünün en ağır senesi olan üçüncü sınıfta olmama rağmen elimden geldiğince aksatmamaya çalışıyorum. Bölüm aksattığımda daha sizler bir şey söylemeden ben özrümü diliyorum. Peki neden? Burayı ve sizleri sevdiğim için. Eğer elimden Wattpad'e ve sizlere olan sevgimi de alırsanız çok sevdiğim yazı yazma eylemini yapmak için dahi olsa Wattpad'e uğramam. Ben 21 yaşında bir insan olarak kimsenin ergenliklerini, kaprislerini çekmek zorunda da değilim. 

Ve tekrarlıyorum, sizlerin olumlu- olumsuz eleştirileriniz (ancak elbette kendi gösterdiğim saygıyı sizlerden bekleyerek) benim burada bir kazanç beklemeden yazma sebebim. Ben zamanımı, hayal gücümü, elimden geldiğince yeteneğimi buraya aktararak iyi ya da kötü bir iş çıkarmaya çalışıyorum. Bunun karşılığının 'kibirlisin' olması gerçekten yorucu, ki gördüğüm her yoruma cevap yazan birisi olarak bu daha da üzücü.

Her neyse sizleri daha fazla darlamak istemiyorum. Yalnızca uyarımı yapmak istemiştim, beni kibirli bulabilirsiniz, sevmeyebilirsiniz, yeteneksiz de bulabilirsiniz. Bu durumda lütfen hakaret etmek yerine kitabı okumama yolunu seçin.

Benim pek de içime sinmeyen bu bölüm için sizlerden bir kez daha özür diliyorum. Gelecek hafta daha iyi bir bölümle döneceğim! Sizleri seviyorum, keyifli okumalar.

Heyecanım yüzünden uyanmam gereken saatten çok daha erken uyandım, neyse ki iyi bir uyku çektiğimden şikayet edecek bir şeyim yoktu. 

Hızla üzerimi değiştirip dolabımda bulabildiğim en renkli kıyafetlerimi giydim. Makyaj malzemelerimle dolu masamın önüne oturup tam bir makyaj da yaptıktan sonra hazırdım. Pembe tüylü anahtarlığımı alıp aşağı indim.

Merdivende Bulut ile karşılaşınca birbirimize soğuk bakışlar attık, kardeş olmamıza rağmen Bulut son zamanlarda Can gibi karanlık tiplerle takılmaya başladığından (ki gözünden eksik etmediği siyah kalemiyle tam anlamıyla Can'ı taklit de ediyordu) aramız açılmıştı.

Merdivenlerde yan yana geldiğimizde Bulut bana dönüp alaycı bir şekilde hah sesi çıkardıktan sonra

"Gökkuşağından haber var, çalınan tüm renklerini geri istiyormuş." dedi.

Gözlerimi kısarak Bulut'a ters bir bakış attım ve 

"Can'dan haber var, çalınan tüm kalitesiz göz kalemlerini geri istiyormuş." deyip yoluma devam ettim. 

Ancak daha iki basamak inmiştim ki Bulut beni arkamdan itince kalan bütün basamakları düşmemeye çalışarak hızlıca indim. Son basamak da bittiğinde yerle olan buluşmam artık kaçınılmazdı ki annem beni yakaladı. 

"Devrim Su! İyi misin kızım?" dedi panik içerisinde beni baştan ayağa inceleyip bir şeyim olup olmadığını anlamaya çalışarak.

"Bulut beni aşağı itti!" dedim anneme sarılıp ağlamaya başlarken.