Rakunlar

85. Bölüm •Arsalar

YAZARDAN NOT: Merhabalar Rakunlarım, yeni bölüme hepiniz hoş geldiniz! 

Öncelikle habersizce ortadan kaybolduğum için hepinizden özür dilerim ancak kendimi öyle bir maratonun içinde buldum ki bugüne kadar Wattpad'e girme şansına hiç sahip olamadım.

Belki içinizde bilenleriniz vardır, hakimlik savcılık sınavına hazırlanıyorum. Ancak virüs yüzünden benim final sınavlarım olması gerekenden bir ay geç yapılmışken bir de üzerine bu sene sınav bir ay erkene alındı, kasım ayına. Yani iki ay sonra hayatımı belirleyecek bir sınava gireceğim (dualarınızı eksik etmeyin lütfen ^-^). Bu yüzden gün içinde saatlerce çalışıyorum ve dinlenecek aram hemen hemen hiç olmuyor. 

Her neyse benim çalışma tempomu bir kenara bırakacak olursak ne yazık ki bölümler düzensiz gelmeye devam edecek (tabii gelebilirse). Zaten Rakunlar'ın finalini yakın bir zamanda yapmayı çok önceden beri düşündüğümden bu finali bir- iki bölüm kadar erkene aldım. En geç dört ya da beş bölüme hatta belki de üç bölüme kadar bir final bölümüne hazırlıklı olun.

Aranızda Apollon'un Tuşu'nu okuyanlar varsa ne olacak ben de hiç bilmiyorum. Apollon'un Tuşu'na en az yirmi bölüm daha yazmak istiyordum ancak bu pek de mümkün görünmüyor. Kurguyu bozmadan finali nasıl erkene alabilirim onu da bilmiyorum. Kısacası derdimle boğuşuyorum.

Sürpriz Yumurta'yı okumayı bekleyenler varsa onlara ise ne yazık ki kötü haberi vermek zorundayım. Henüz Sürpriz Yumurta'nın çoook başında olduğumdan ona devam etme şansım hiç kalmadı. 

Evet bu genel bilgilendirme kısmından sonra hepinizi yeni bölümle baş başa bırakayım. Hepiniz pek çok seviliyorsunuz. 

Bu arada bölümü kontrol etmek için hiç zamanım olmadığından bir hatam olduysa affola. Bulduğunuz hataları yorum şeklinde yazabilirsiniz ^-^

Finale bu kadar az kalmışken oy ve yorumlarınızı unutmayın lütfen ^-^ Keyifli okumalar.

Ölümüne her geçen gün daha da yaklaşıyor gibi eriyip bitmesine rağmen son zamanlarda daha mutlu duran Orman'ı gördüğümde bir şeylerin Can için değiştiğinden emindim. 

Kulübün bahçesinde güneşin sıcağını pek dert edinmeden sere serpe yatan Orman'ın başına gidip durduğumda Orman yüzünü kaplayan gölgem ile gözlerini açtı.

"Devrim." dedi birden toparlanmaya çalışarak.

"Uzanmaya devam et. Can'ın seni öldürmemesi için toplayabileceğin her enerji damlacığına ihtiyacın var." dedim ve Orman'ın yanına otururdum.

Orman yine de uzanmak konusunda pek rahat edememiş olacak ki o da toparlanarak oturdu.

Bir süre sessizlik olduktan sonra

"Anlaşılan Can'a kendini kabul ettirmeyi başarmışsın." dedim.

Orman kendinden memnun ancak yorgun bir şekilde gülümseyerek

"Sanırım öyle oldu." dedi.

"Sana ilerisi için bir bilgi vereyim Orman." dedim ve devam ettim.

"Her soruyu tek tek sormaktan pek hoşlanmıyorum. Yani nasıl oldu, ne zaman oldu gibi soruların cevaplarını ben sormadan söylesen daha iyi olacak." 

"Can bana başından geçen olayı anlattı." dedi Orman hemen söze girdikten sonra duraklayarak. Ardından devam etti.

"Umut'la ilgili olanı."