Rakunlar

74. Bölüm •Böcek

YAZARDAN NOT: Merhabalar Rakunlarım! Evet, gözleriniz sizi yanıltmıyor, yeni bölümle karşı karşıyasınız! Hem de önceki bölümden sadece iki gün sonra.

Bunun nedeni bugünün Rakunlar'ın üçüncü yaş günü olması! Kitabımız tam üç yaşında *gözlerinde gurur yaşları olan yazar emojisi*

Tabii ki yaş gününe ne yakışır? Okuyuculardan gelen bol bol yorumlar. Peki yazar tarafından ne gelecek? Doğru tahmin, bir maraton gelecek! 

Beş bölümlük maratonun ilk bölümüsü bu olmakta, çarşamba günü ikincisi gelecek sonrası devam edecek ^-^ 

Eh sizleri güzel haberlere boğduğuma göre yeni bölümle de baş başa bırakayım. Sefiliyorsunuz ^-^

Gerginlikle odamda bir yukarı bir aşağı yürüyordum. Can biraz önce bize saldırması olası kişiler diyerek elime bir zarf tutuşturduktan sonra gitmişti ve aynı zarftan Cenk'e de vermişti. Çayımı da alarak

"Bir bitmediler." deyip odama geçtikten sonra zarfı açıp baktığımda bizim kulüp evimizin kabataslak krokisi ve nerede ne cihazı olduğunun işaretleri vardı.

Bir kere kulüp evinin alt katı dinleme cihazları yani böceklerle donatılmıştı. Tuvalette bile vardı. Yalnızca kiler olarak kullandığımız ve kimsenin girip çıkmadığı odada bir şey yoktu, ki orası da sığınağa giden yol olduğundan bu en azından iyi bir haberdi.

Üst kat da ise merdivenlerde, holde ve odalarımızın girişinde böcek vardı. Bir adet de benim odamda yerleştirilmişti. Odayı hemen hemen her zaman kilitli tuttuğumdan ve Can eve biz evde yokken aktifleşen sensörler yerleştirdiğinden bunun tek bir anlamı olabilirdi: İçeri benim kendi rızamla aldığım kişilerden birisi tarafından yerleştirilmiş bir böcekle karşı karşıyaydık. 

Neyse ki giren kişi muhtemelen aceleyle yerleştirdiği böceği odanın girişindeki askılıkta duran hırkamın iç kısmına takabilmişti. Bu akşam onu yıkadıktan sonra böceğin artık çalışmamasını umuyordum.

Kağıdın arkasındaki kağıtlara baktığımda ise evlerden yalnızca benimkinde, onunda giriş katındaki salonla mutfakta ve bir adet de yatak odamda olduğunu gördüm. En azından diğerlerinin evinde hiçbir şey yoktu.

Görüntü kayıt cihazlarından ise toplantı odasında bir tane ve evin girişinde iki tane vardı. Neyse ki bu cihazlar pek pahalı olanlarından değildi de en fazla on güne şarjları bitecekti. Bunları yerleştiren kişi tekrar riske girip onların yerine yenilerini takmadığı sürece ise görüntü almaları mümkün olmayacaktı.

Kapım tıklatıldığında kendimi kağıtları kaldırmamak için zorlayarak 

"Gir." dedim.

"Devrim, müsaitsen sana göstermek istediğim bir şey vardı da." dedi Cenk odama girip.

"Müsaitim. Can'ın verdiği şu kişilere bakıyorum. Önceki beş yüz kişiyi aklımda tutamadığım gibi bunları da tutamayacağım büyük ihtimalle. O yüzden boşuna bir çaba nasıl olsa." dedim kağıtları sonunda kaldırmak için bir bahane bularak.

"Ben de bununla ilgili konuşacaktım. İçlerinden birisini tanıyorum sanırım. Ateşli Paçavralar'a ben gelmeden önce üye olan ve çıkan biri gibi geldi." dedi Cenk.

"Gidip bir bakalım o zaman." dedim kağıdı tekrar zarfın içine koyup masamın üzerine koyduktan sonra. Ardından odamın kapısını kilitleyip Cenk'in odasına geçtim.

Cenk'in odasına girip kapıyı kapattıktan sonra sonunda biraz rahatlayarak Cenk'in masasının önündeki koltuklardan birine çöktüm.

"Senin odana kadar nasıl girmişler aklım almıyor. Sen odanda değilken kimse oraya girmiyor ki." dedi Cenk odanın içinde aşağı yukarı yürümeye başlayarak.