Dylan
Nadal czułem alkohol buzujący w moich żyłach ale nie przejąłem się tym za bardzo. Biegłem do domu mojego ukochanego tak, jak kazał mi Minho i moje serce. Na moje nieszczęście zaczął padać deszcz ale nawet zła pogoda nie powstrzyma mnie przed dotarciem do domu mojej omegi. Jak ja mogłem być tak głupi i go zostawić? Nie powinienem pozwolić mu wtedy odejść. Gdy zauważyłem dom mojego ukochanego tak się podnieciłem, że nie spojrzałem czy coś nie jedzie. Gdy wbiegłem na ulicę poczułem ogromny ból w całej swojej lewej stronie. Chwile leżałem cały otępiały ale potem spojrzałem na dom, który był kilka metrów przede mną. Muszę się tam dostać. Wstałem pomimo bólu i krzyków kierowcy samochodów. Jedyną rzeczą, którą pamiętam przed ciemnością, było naduszenie dzwonku do mojego celu.
***
Dramaramama. Następna część to będzie wyjaśnienie wszystkiego.
