If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)

4

Unicode Ver

၄။ ငါ့လက်ထဲမှာ ဆာလဖျူရစ်အက်စစ်အပြင်းစား ရှိတယ် 

သူတို့ဘေးမှာ ကောင်မလေးက ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေတုန်းပဲ။ သူတို့ပြောသမျှကို ငြိမ်သက်စွာ နားထောင်နေခဲ့တယ်။

မော့ဟန်က ဆေးရုံဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ ဒီဖြူဖျော့နေတဲ့မိန်းကလေးကို ကြည့်မိတယ်။ သူမက ဆေးရုံကနေ ထွက်ပြေးလာတာ အရှင်းကြီးပါပဲ။ လိမ္မာပါးနပ်စွာ သူမကို သူပြုံးပြလိုက်ကာ
"မိန်းကလေး မင်းလည်းအခု အမှန်တရားကို သိပြီပဲ။ ငါ့ဝန်ထမ်းတွေ သတိမထားမိတာကြောင့်လို့ ပြောလို့ရပင်မယ့်လည်း ငါတကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်။ ငါမင်းကို တကယ်မသိဘူး"

"မင်းမိသားစုက ဘယ်မှာလဲ? ဖုန်းခေါ်ပေးရမလား? ဒါမှမဟုတ် ငါမင်းကို ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ် လိပ်စာပေး"
မော့ဟန်က သူမရဲ့ ဖြူဖျော့နေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ ကိုယ်ပိန်ပိန်လေးကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမကို သူသနားမိတယ်။ သူမက ကျောင်းသူအရွယ်လောက်ပဲ ရှိလောက်သေးတယ်။

ကောင်မလေးက ပြန်ဖြေတယ်။
"ကျွန်မ အတိတ်မေ့နေတယ်။ ဆေးရုံမှာ သတိရလာတော့ ဘာမှမသိတော့ဘူး။ ကျွန်မ နာစ်မတွေကို မေးပါသေးတယ်။ ဒါပင်မယ့် သူတို့က ကျွန်မနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဆေးရုံက အဆက်အသွယ်ရှိတာ ရှင်ပဲတဲ့"
သူမက ခပ်တိုးတိုးလေးနဲ့ အမြန်ပြောတယ်။ သူမဒါကို ပြောနေတဲ့အချိန်မှာ သူမမျက်နှာကို တည်ငြိမ်နေပြီး ဘာအမူအယာမှမရှိဘူး။

သူမကို သိနိုင်မယ့်သူက ဘာမှမသိတဲ့အချက်ကြောင့် ဒီလိုမျိုးငြိမ်ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့တာ ဖြစ်မယ်။

မော့ဟန်က သဘောထားနည်းနည်း ပြောင်းသွားတယ်။ သူမအကြောင်း သိချင်လာတာကို သူတားမရဘူး။ တံခါးဝမှာ မူးနောက်စွာရပ်နေတဲ့ လျူဇီယွမ်ကို လက်ညှိုုးထိုးပြကာ
"ခနနေရင် မင်းသူ့ကို ရဲစခန်းလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်။ ရဲတွေက မင်းမိသားစုကို ကူရှာပေးလိမ့်မယ်"

"မင်းက အတော်ငယ်သေးပုံပေါ်လို့ ငါကတော့ ကျောင်းသူလို့ပဲ ထင်တယ်။ ဒီမြို့ထဲက အထက်တန်းကျောင်းတွေ တက္ကသိုလ်တွေကို ငါတို့စစ်ပေးမယ်။ မင်းဘယ်သူလဲဆိုတာ ငါတို့ရှာပေးနိုင်မှာပါ"