174

2.8K 250 0
                                    

Unicode Ver

၁၇၄။ အိမ်ပေါ်ကဆင်းပေးမယ်

သူမ၏အမေက မျက်ရည်တွေစီးကျလာကာ ငိုချတော့သည်။ ရှုချင်းရီမှာလည်း သူမ၏အတိတ်မှာ ဒီလိုဖြစ်လိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။ သူမလည်း သူမ၏အမေနှင့်အတူ လိုက်ငိုချင်သော်လည်း သူမ၏မျက်ရည်များက ထွက်မလာပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုမှတ်ညဏ်များကို ပြန်မမှတ်မိသေး၍ ဖြစ်သည်။

"နောက်ပြီးတော့ရော?"
သူမမေးလိုက်သည်။

"သမီးကို လူသုံးယောက်က ခေါ်သွားပြီးတဲ့နောက်တော့ အမေတို့ကိုလည်း စောင့်ကြည့်နေတဲ့သူတွေ ရှိသေးတယ်။ ညန်ညန်က ကြောက်လွန်းလို့ မေ့တောင်သွားတယ်။ အမေ့လက်ကလည်း ကျိုးသွားသလို သမီးအဖေကလည်း ပြုတ်ကျတော့မတက် ဖြစ်သွားခဲ့တာလေ။ သမီးပြန်လာတာကိုပဲ အမေတို့မှာ စောင့်ရုံပဲရှိတော့တာ။ ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်လို့ . . .တောင်းပန်ပါတယ်. . ."
သူမ၏အမေက မျက်ရည်များဖြင့် တရှိုက်ရှိုက်ငိုရင်းက ပြောသည်။

ရှုချင်းရီသည် သူမ၏အမေပုခုံးကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် သူမသည် ဒီလိုအတိတ်မေ့နေခြင်းကို ဝမ်းသာမိသွားသည်။ ဒီလိုနာကျင်စရာများကို သူမပြန်မမှတ်မိချင်တော့ပေ။ အခုတော့ သူမ၏အမေကို ချော့ပေးနိုင်ခြင်းမှာ သူမနှင့်မဆိုင်သလို အကြောင်းအရာတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသလို ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

"အဲ့လူတွေက နောက်နှစ်ရက်လောက်ကျတော့ ပြန်လာတယ်။ ဒါပင်မယ့် သမီးကတော့ ပြန်ပါမလာတော့ဘူး။ သူတို့က ဒီအတိုးတွေကို လျော်လိုက်ပြီး ချေးပေးလိုက်တဲ့အရင်းငွေကိုပဲ ၂ပတ်အတွင်းပြန်ဆပ်လို့ လာပြောကြတာ။ သမီးဘယ်မှာလဲလို့ အမေမေးပင်မယ့် သူတို့က သမီးကိုသေလူလိုပဲ သဘောထားပြီး လိုက်မရှာတော့ဖို့ ပြောတယ်။ အမေ့မှာလည်း နောက်ကလေးတစ်ယောက်ရှိနေတာဆိုတော့ပေါ့"

"ဒါပင်မယ့် သမီးတို့နှစ်ယောက်က တူတာမှမဟုတ်တာ။ သမီးကလည်း အမေ့သမီးပဲလေ။ သူတို့က ဘာဖြစ်လို့ အမေ့ဆီကို ပြန်မပေးကြတာလဲ?"
သူမ၏အမေအသံက တုန်နေသည်။

"အချိန်ကြာတော့ အမေရဲစခန်းကို သွားအမှုဖွင့်တယ်။ သူတို့က ဘာသတင်းမှ စုံစမ်းမရတော့ သမီးဆုံးသွားပြီလို့ ပြောကြတယ်"

If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now