81

4.2K 584 15
                                    

Unicode Ver

၈၁။ စည်းကျော်မလာနဲ့

အန်နာက တံခါးကိုဖွင့်ကာ မော့ဟန်ဆီသို့ ဖြည်းညင်းစွာ လျှောက်လာသည်။ မော့ဟန်က ခေါင်းမမော့ဘဲ သူ့စာရွက်စာတမ်းတွေကိုပဲ ကြည့်နေသည်ကို မြင်သည့်အခါ သူမစိတ်နည်းနည်းညစ်သွားသည်။ ဒါပင်မယ့်လည်း သူမက ကော်ဖီခွက်ကို စားပွဲပေါ်သို့ချရင်း ပြုံးပြုံးလေးဖြင့်
"ဆရာ ဒီမှာကော်ဖီထားလိုက်မယ်နော်"

မော့ဟန်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ စာရွက်စာတမ်းများကို ဆက်ကြည့်နေဆဲကနေ အင်းဟု ပြောသည်။

အန်နာက ထွက်မသွားသေးဘဲ အချိန်အကြာကြီးရပ်နေသောကြောင့် မော့ဟန်က မေးလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"ဆရာ့ကို မေးစရာရှိလို့။ ရှန်တကုမ္ပဏီကိစ္စမှာလေ ရလဒ်မိတ္တူတွေကို ကုမ္ပဏီကို ပြန်ပို့ပေးရမှာလား?"

မော့ဟန်က သူမကို တစ်ချက်ပဲကြည့်ကာ ခေါင်းပြန်ငုံသွားပြီး သူ့စာရွက်စာတမ်းများကို ကြည့်နေရင်းကနေ
"ငါမင်းကို ညွှန်ကြားပြီးသားမလား? မနက်ဖြန်မနက်အမှီ သူတို့ကို ပို့ပေးရမှာ"

မော့ဟန်က သူမကိုစိတ်ဝင်စားဟန် မပြသည့်အခါ အန်နာကာ စိတ်လှုပ်ရှားကာ ရယ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူမက လက်မလျှော့ချင်သေးပေ။ ထို့ကြောင့် ဘောပင်ကို မော့ဟန်၏ခြေထောက်နားသို့ မသိမသာပစ်ချလိုက်သည်။

"အိုက်ယား ဘောပင်ကျသွားတာပဲ။ ကျွန်မပြန်ကောက်ပေးမယ်"
အန်နာက အပြုံးလေးဖြင့် ကုန်းကောက်လိုက်သည်။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ မော့ဟန်၏နေရာကဆိုလျှင် သူမရင်ကြားကို ကောင်းကောင်းမြင်ရမှာ ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားတိုင်းက အာရုံပါသည့်လူများဖြစ်သောကြောင့် မော့ဟန်သည်လည်း တုန့်ပြန်မှုမရှိဖြစ်လိမ့်မည်ဟု သူမမထင်ပေ။

ဒါပင်မယ့်လည်း သူမပြန်မတ်လာသည့်အချိန်တွင် မော့ဟန်က ကော်ဖီသောက်ကာ စာရွက်စာတမ်းတွေကို ကြည့်နေဆဲဖြစ်သည်။ သူ့၏ပုံစံမှာ နည်းနည်းလေးတောင် ပြောင်းလဲမသွားပါ။

မော့ဟန်က စကားတစ်ခွန်းမှ မဟဘဲနှင့် လူတစ်ယောက်ကို အေးစက်စွာ ခပ်ခွာခွာဖြင့် ငြင်းလွှတ်နိုင်သည်။

If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now