199

3.4K 223 1
                                    

Unicode Ver

၁၉၉။ အိမ်နှင့်ဝေးရာမှာ

မော့ဟန်သည် မိုက်ခနဲဖြစ်သောကြောင့် စားပွဲအစွန်းကို တင်းတင်းကိုင်ကာ
"ဆုံးသွားတာက ဘယ်သူတွေလဲ?"

"သေချာတော့ မသိသေးဘူး။ အမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်"

မော့ဟန်သည် သူ့စိတ်ကိုသူမနည်းထိန်းကာ တုန်ရီနေသောအသံဖြင့်
"ဘယ်သူတွေလဲဆိုတာကို ဘယ်တော့အတည်ပြုမှာလဲ?"

"မနက်ဖြန်ည အနောက်ကျဆုံးပဲ။ သွားရှာပြီးကယ်လာတဲ့အဖွဲ့က အလောင်းတွေကို ပြန်သယ်လာပြီဆိုတော့ တာဝန်ရှိတဲ့သူက ဘယ်သူလဲအတည်ပြုလိုက်ရင် သိရပြီ"

"အလောင်းတွေကို ဘယ်ကိုပို့မှာလဲ?"

"အထွေထွေဆေးရုံကြီးကို။ ဆွေမျိုးတွေ လာနှုတ်ဆက်လို့ရအောင် ခနထားပေးလိမ့်မယ်"
ထိုဝန်ထမ်းက မော့ဟန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ မော့ဟန်၏ လဲပြိုကျတော့မတက် ပုံစံကိုမြင်သည့်အခါ
"ဝမ်းနည်းမနေပါနဲ့ဦး။ ခင်ဗျားရဲ့ကောင်မလေး ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာ။ သူအန္တရာယ်ကင်းကင်းနဲ့ ပြန်လာရင် လာနိုင်မှာပါ"

"သူ. . .ပြန်တော့လာမယ်မလား?"

ထိုဝန်ထမ်းသည် မော့ဟန်၏ ဒီလိုပုံစံကို မကြည့်ရက်တော့သဖြင့်
"ပြန်လာမှာပါ. . .သေချာပေါက် ပြန်လာပါလိမ့်မယ်"

"ခင်ဗျား အရင်ပြန်နားလိုက်ပါလား။ ဆက်သွယ်ဖို့ ရေးပေးထားခဲ့။ အလောင်းတွေရောက်လာရင် ဆက်သွယ်ပေးပါ့မယ်"

မော့ဟန်သည် ဖောင်ကိုယူကာ ဘောပင်ကိုကိုင်လိုက်သော်လည်း လက်တွေက တုန်နေသည်။
"နောက်မှဖြည့်လိုက်မယ်"

မော့ဟန်က ရှေ့နေတစ်ဦးတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဆိုးဆုံးအခြေအနေကို ကြိုတွေးကာ စိတ်ပြင်ဆင်လေ့ရှိသည်။ သို့သော် အခုတော့ သူမတွေးနိုင်တော့ပေ။ ရှုချင်းရီက မော့ဟန်အတွက် ကြယ်လေးလို ဖြစ်တည်မှုမျိုးဖြစ်သည်။ သူတစ်ယောက်တည်း လျှောက်နေရသည့်ခရီးတွင် သူမက သူ့အတွက် တောက်ပပေးနေသည့် ကြယ်လေးဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူကြယ်လေးကို သူဆုံးရှုံးရတော့မလို ဖြစ်နေပြီ။ သို့သော်လည်း မော့ဟန်လုပ်နိုင်သည်က သူ့ကြယ်လေး ပြန်လာမည့်အချိန်ကို စောင့်နေရုံသာ ရှိတော့သည်။

If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now