125

3.4K 367 18
                                    

Unicode Ver

၁၂၅။ သေခြင်းတရား

"ချီးပဲကွာ! မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဖမ်းရတာကိုမှ လာခက်နေရတယ်လို့!"
လူတစ်ယောက်က တံတွေးထွေးလိုက်ကာ ပြောသည်။

"မိုးကလည်း ဒီနေ့မှ လာသည်းနေရတယ်။ ငါတို့ဘယ်လိုပို့ရမလဲ?"

ရှုချင်းရီက နည်းနည်းနေသာသွားသည်နှင့် သူမအားချုပ်ထားသည့်သူဆီမှ ရုန်းတော့သည်။
"ထွက်သွား . . .သွား!"

ထိုအခါဘေးမှလူမှ သူမအားပါးရိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမလက်အားလိမ်ချိုးလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် နာကျင်မှုမှာ အသည်းခိုက်အောင်ပင်။ ရှုချင်းရီမှာ လတ်တလော သူမလက်ကိုသုံးမရတော့မှာကို သေချာသိလိုက်ပြီ။ သူမသည် သွားကိုကြိတ်ကာ နာကျင်မှုကို မနည်းအောင့်ခံနေရသည်။ ချွေးအေးများမှာ နဖူးမှ ထွက်လာသော်လည်း မိုးရေတို့ဖြင့် ရောသွားသည်။ သူမအခု အရမ်းလည်းအေးနေသည်။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရေခဲရိုက်ခံထားရသလိုပင်။

"မြန်မြန်လုပ်! ဒီမှာမိုးအရမ်းရွာနေတာ! လူမမိခင် တခြားနေရာကို အမြန်သယ်သွားရအောင်"

"ဘယ်ကိုသယ်ရမှာလဲ? ဟိုမှာလင်းနေတာ မင်းကန်းနေလို့ မမြင်တာလား? သယ်ကာမှ ပိုကွိုင်တက်မှာ!"

"ဒါဆိုရင်လည်း ဂျောင်တစ်ခုခုရှာကွာ။ အပေါ်ကလူတွေက ဒီကောင်မကို ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပါခေါ်လာခဲ့လို့ မှာထားတာနော်"

"ဟေ့ကောင်. . .ဒီစော်က အတော်လှသားပဲ။ ငါတို့အရင်ပျော်လိုက်ရင်ရော?"
လူတစ်ယောက်က ရှုချင်းရီ၏မျက်နှာကို ပွတ်သတ်ရင်း ပြောသည်။

"လာစမ်းပါကွာ . . . မိုးသည်းနေရတဲ့အထဲ မင်းကတစ်မျိုး!"

"မိုးရွာတဲ့နေ့ အပြင်မှာလုပ်ရတာ ပိုစိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းတယ်! ငါဘာမှဂရုမစိုက်ဘူးကွာ. . . ငါပျော်ဖို့အဓိကပဲ"
ဤသို့ဖြင့် ထိုလူက ရှုချင်းရီကို ဖမ်းချုပ်ထားသည့်လူကို တွန်းဖယ်လိုက်ကာ ထိုလူ၏နေရာသို့ ဝင်ကာချုပ်ထားသည်။

ရှုချင်းရီမှာ သူတို့ပြောဆိုနေသည်များကို ကြားနေရသည်။ လူတစ်ယောက်က သူမအား ဒီလိုပြောသည့်အခါ သူမသည် ရွံလွန်း၍ အန်မိတော့မတက်ပင်။

If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now